I, 'li . ¡I
i t
IFi.n
i i ^ ' i :
4 3 5 VIjfsisAIdrouandi
Theebhr. /. Ficus Cypriä,/[ ujßc in Creta, auncupntur natura próxima eß Moro Jàgyptit
4. H.pU. 2. quoquefrticitim cattMce,rawiß^ craffiffmis fern nifi ejuodgermen queddam //>ícv¡¡¡'
Bodens a
StapJ»KOt.
ad Theo p.
tanquam radiculam tnittit, cuifrttcius prxpilatur. Caudex magnus, ¿r pop '
milisfolium vim o infruSìus qu atemos perfidi ^ totief^. germinai yfed nullum
titem perdutit^ »ißpomo ipfo immaturo imifo, emiffo^i laSfe^ dulce Ticubusnon¡],'
& interna grojlisfane conueniunttMagnitudine antem or uni til. HTC Tlieophraft¿
omnia adamuílim quadrant Arbori propoíitíe. De Sycomoro Giumcz Profperus
nusdePl. jEg. c ap. tf.agitplenò dicens camnafci in arenofís, & ftcrilíbus^gv
eis ; folia habet mori folijs craífiora, candidiora, afperiora ; non nafcitur íemiiic
cocarecinfrutlujfed propaginibus, & niíi verberctur Arbor,nonfcecQda:ur;lonr;'
cft vit«,adeour crcdacur adeíTe quandá Sycomorum in Mathera jEgypti adcòanvt
eadcm in fui cauitate receperit laticanrem B.V.cum Pucro lefu iliuc Hierofotv
gientem.Ap.Diofc.hsjc h^htinv.Sycomorum aliqui etiiSycaminum,idefi mernm'
citiusfruäusfycemorus etiampropter ineßcaceguflum appellatur. jirbor efimann
D íorid l abtidans -.folys meri,pomum ter.aut quater annofm
i L med ^ß^caudice ipßcaprißco non dißmile,dHlcibitsgro(fis,fine grams,f
mat 'c 71j.' maturefctt, nifivngue.autferrofcalpátur. Nafciturplurimuminl,
deslc'om r trititiferaabus, &c. Et paulo port additgignitur, „C;
y " ' Arbor genere dißans ^ quA cum fít vímus y pr adita tarnen eßfol^s f y comari, fnñr.
magnitudine, multo dulciere fupradiííis, cutera fimilis. Sycomorus -/í gyptia
Ex Homer
f>di{r. 8 ' Ficum in caudice fercns-Sycomorus quafi ínter Ficum, & Morum Arbor ink
St fabo 'lib > fru'Sus ipfos fert caudice, non ramis, & eft prxdulcis,abí«;
16 Geo^ Ñ intcrioribus, qui, vt maturefcatdebet fcalpi, ferrati« vnguibus,& oleo inur¿.-¡
camine eß ^^ ^^^ derrahicur,eifi Fauonius adrpirec,tertia táraé die ibi alius fubnafcitur ¡íe
no partu per totam xftatem facunda, & in maturo f ruf tu gratusodorapparer;Si'
fyluis frequés.in Ionia in Cnido,Rhodoquè , &c. Sycomoris à Bauhino in Pin¿j
12. f e a . t . aliquot adiungunturdifFerentiar, quarum poftrema Ambulon Scaligeri^
tur ex Aruchit Ínfula,& fructibus ea fcatct minimis coriandri magnitudine, in.
iilosproducenscádidos.fcdhícinnuiííefufficiat. Nullam cum Sycomoro fimi!
nem, vel cognationem habet Arbor Pfeudofycomorus Mathioli, q u s neque t....
eft vna ex Tuberibus Plinij, licet Ca^falpino i'd placeat.ied ad bacciferas Arboresü
ganda, melius Azedarach Arabum no min anda. Vocum at fequantur Conccptus,i:j
Concentus in jEquiuocis, atque Dcnominatis explicandis,
Dendrologice Lib. IL 437
Sycomorus
fubl,
AQVIVOCA, DENOMINATA
D Ifficiliseorum , q u « p l a c e n t e f t c u f t o d i a . ^ F f r / p r o p t e r e a , nempèF
cuftodes, quibus <rt.»i.,non Sicoris Cingo? fluuius in ibernm defiuens nooe
dedit. minifterium fatis quidem pulcrum exercere dicendi funt, fed diiit
cum p r x f c n im pulcra ílnt difficilia feruatu. Sed quo maior cft l abor , eò potioreft
•litas. Qu a r e c ü n a n d ume f t i j s a d q u o s f p e ^ a a t , v t ^ ^W« ift^ delicix inacceísf»
donibusfcruentur ,etiamÍÍnon fine vi agendum for e t . Quod vel in ipfa liten:
»<»» ffutZv anatome fuafum poteft obferuari.Fici enim Syca Gradeé «quiuocaiit, cumi
gladio Latinis à fecando di¿ta, à qua ílcarius nuncupatus eft l a t ro, gladiator, Sik\
cida. Sed melior Fici aquiuocatio fruges refpicitjquia Fici Poninm Atlrcnieníes
hant »'>íHH>«v,quafi anteomnes fruges inuentum,ex eo forfan.quia Ficaria G r a n a t i »
mentorum zquiuoca nomenclatura veni ebant , quorum granorum minutiei reípí
»ty}.pafiícflt( dici voluere Ficus.nempè miliares.láem requirunt,& A'/4afLKaSí;Am
cades ex Hefychio,quxMalaíunt,le u Pyrafimul cumFicis prouenlentia. N o n
tam fibi pofcunt diligcntiam, vt feruentur Sycomort, qu^e li^tupCmii Se soKOMopfi'^
t u r , fruítus, Sycamina, mora nempè maiora nuncupati, quandoquidemíylueftns^
Ruellius, inodum naturse, vt paricer imraaturabiles ilii f ruí lus , quos breulllimo numeropr4
Dio fe. l.^, C apri ficus, à nonnullis C/^aw^/y«,nempè Ficus pu mila v o cata, fati us quàm Chmi,
c.iio. herba illa paruularepensj in terra vinealiproueniens ,fic-di¿ía,eóquialaétu¿inoIi
queijiiiacltiiodum
& Pcplus herba Chamxßce ptíedi^a aliquantò ma ior , qua? proptereà
fî:camricoa:quiuoccr,2t;«H dicitur, cum alias vrra:que nullam habeant noftra cum CaLinle^:
Arbore forma tenus conuementiam. Cùm veròfubeat 7Í ex Galeno dc coûum Hipp
ficuuin arefaftorum, ex hoc ctiam m nientem reuocatur ipfius tanquam a:quiuocuin_
h,Vyi;»,tranfpofito duntaxat iota,quod eandem habet vim ac T •xf/^oi'.Eft autem vrbs vetuftiiTinia
Peloponneli XII. M. paiT. à Corintho diftans, à qua vicina regio, Achaia fcil¡
«t,&Arcadia,í/f7í»/<íappcllatacft,Incol«í/Vyí»;.^-. Ne cminimumfor f anhabc r e -
,gr argumentum aíícrendi huic Oppido, Regioni,& Populis a tx^R, hoc eft F Ì C U H L . ,
(nuliiimSycionaregemmemorando,fedattentaduntaxat proedi a a v.im. tranfpolÌ-
I jionc) denominariones attuIilTe, fi diceretur iftos in gra;cia extitiife, in qua primo 2«xb
jdinuenta eft. Quod cercò ccrtius verificatur de Sycino Infula ex Plinio, quam vulaò
i n u n c Sic/ji»o dicunt, Stephano, & Prolemxo Sicinus, alijs Sicenus, iionpaucis Skyntsy
& médiat inter Me lon, & Polyc andrum. Item de Syco , quod Plinius, & Ptolemarus
iicaw dicunt, & eft Vrbs Dalmat ix Maritima apud Liburnia: limites, nunc vulgo di-
^mnicoihilofycorum, Hlorum fcilicet qui Ficubus auidc vefcunrur, vt Plato foleibar,
K^'Piceta,feii Vicaria, v e l F i c u l n e a l i , velluxumGrarcisdi.'ìafrequentare(
qux funtlocaFicubus Fidtorcs Ficitatis , hoc eft Ficorum vindemiie
iemper amantes expertant, vt illis dulcía tramanda, gufìandaqj fimul cxhibeant.Hanc
propter dulcedinem Melichium Naxij Bacchum, & Lacediemonij Syc item cognominajunt.
IndeinFicu Vi r tus ,&Pani s ,&Vini conf i f t e r e connot aba tur . Hinc etiam Ficum
VltlsfororemfaciebantGroecorum nonnulli, 20*01 pariter ab cadem vocantes
viiffliliainAthenis, per quam templum Ccreris Eleufínje petebatur. Ec propterea
WQtaFlcui dignitas, atque nobllitas conciliata e f t , vt infigniores admiferit denominaliones.
llomaniefiquldemVrbis conditori noroen vel impertirá f i t , vel ab ipfo
prlumnoinen acceperit, hoc cert urn e f t , quod Romula quoque nuncupata fuit Ficus,
fubquapueri ambo Romulus , & Remus Lupa: fugebant Rumina, propter quarlaftugi- ^'S'
noiaeadem Ficus Rumina lis diila eñ y Rumia exindè l a^ent ium De a conf ida , &p r o -
prij nominis originem trahente, Sic Ouidius Onuphr. Pa
Arbor erat, remanent veßigia, quaque vacatur nuin.de Vr.
^ Romula. nunc Ficus, Rumina Ficus erat. ^^ ^ omana.
IsautemIocusinquofubFicupriEdic"èaRomuIumLupa,Rcmumq;pauic» lupercal
Kinde appellatus eft, & fitus erat in regione oftaua, quam FJcelias ( licet alij feptimam ^
regioneinfaciant)VeteresilIi Romanorum Proc e r e s , tot am f u amVr b em, ne dicam
OfbcmabhacArborellbcntilìmiòdenominaturi,conftanterappcIlarivoIuerunt, ad ^^
Flcuumvbertaremfbrcaífisaufpicandam. Dehoc Iocomenc ionemhabe tMa r t i a l i s ad .
Nepotem ira fcribens ^ • ^ ' ß •
Bis vicine Nepos {nam tu quoque próximaßerx
Incolis, & veteres tu quoque Ficelias ) Ltb.ó.eptg.
Pmer hanc regionem erat & Vicus vetus, Ficeli^ pariter & ipfenuncupatus in via
Noniciitana, ita à Ftcis, é copia Arborum Ficorum^vi inquit eruditilTimus Raderus di- f ^ V
a quo non eadem tantum vi a , fed & Porta infuper ipfa Nomentana Ficulnenfis
quoquefulc appellata, vt ex Liuio fie fcribente patee. via Nomentana, cui tunc FtcuU
ntnßsmmenfuit. Idem Romanorum Seniores non Imperi] t antum, fed & liberorum
inhiancespropagationi, felix ,fortunatumquè ducebant fa:cunditacisexemplum fibi,&:
I poftcnsob oculos poner e , vndc aliqui fuar um familiar um agnomina fimul, arque cognom¡
iuáFicorumfru¿tumutuatifunt, quemadmodumC<r;í-/4fomiIia, & Caricai
Cancis. Sic enim Romana teftantur Monumenta
HIRNIVS OC T AVI VS , CARICIA, ET ^ lOVI DOLICHENO
FESTA CAROL INA C. VALERIO M. AVERONIVS K A R I C V S / / / ? / " w
SVRO, ET SIBI PARTEM P. XXX. J D . D . V e t U Z t '
Eodcmpaito n o m e n h a b u l t , & c o g n o m e n i l l e d e Fidnis medicus duobus Pafth Gal
Jflmc fxculis, qui llbrum edidit de Peftilentia Italicc, quem pofthac Hieronymus Ri- in EtbHot
latmitate donaui t . Eius filius fui: magnus Ule Marfilius Florentmus nemini do- Medie t
«orutnnoncognitusob Philofophicam pra:cipuc doiìrinam . Florebat anno 1490.
ifclica multa ciufdem extant monumenta. Edidit inter estera Antidotum Epidemiorutn,
& Prarieruationcm fccunds valetudiuis, Bafilcieper Cratancjrum excufas 1532.
Oo 3 Eiufdem
i
; ; f
• i
; Î1
I »r '