temper dicei. Quibus in Verfibus quis non videt Phoenicem, & Syrum adverfis fron»
tibus componi ? Cum igitur fe Syrum, non Phoenicem dixerit, quis pervicaciter ne-
get Gadarim Affyriam fuifle in Syria ftridte fumta , & proprie in Coelefyria trans
Iordanem? Idcirco inVaticani codicis Anthologici margine Scholiaftes adnotaverat:
Ou to g o Msfisaypog yv t&jv n o HaTicusivyg, quod fane a vero non abludit;
namque & Palaeftini etiam Phoenices audiebant , & Decapolitani inter Palaeftinos
procul dubio cenfebantur . Attamen recentiori manu (xo) in eodem codice infra
fubfcriptum legitur : o' Mshsayqog TaSxgyvoç yv ro ysÿoç "Supog , quod nempe alter
fubdidit Scholiaftes, quafi fuperiora ilia verba eßs?ii^cm> ; fcrupulum enim ei iniece-
rat Phoenicis adpellatio . Confule etiam eruditiffimum Eirimanuelem Martinium in
epifi.V cap. 4, qui de iifdem gloftematis verba facit. Sed in eo vir do£lus fallitur,
quod putet & Gadarim fuifle fitam ad Euphratem , & Gadaridis yicum fuifle Ac-
thidem, propterea quia in citato Epigrammate Meleager canitj
. . . . TTotTgot Si fie tsmo( ■
At3/j sv Atmigioig veuojj.st/a TuSapotç.
Unde concludit : Natus efl Meleager Gadaris, feu potius Atthide , oppido ad Euphratem
haud procul Gadaris . Verum undenam haec hauferit nefcimus -. Profeclo ex al-
latis veterum teftimoniis fat procul ab Euphrate Gadara fuifle didicimus . Neque
Reiskii opinionem ampleûendam ducimus , qui reietta Martinii interpretatione pu-
tat Atthidem dici Gadara, quia Atticorum fuilfent colonia. Ecquando enim Attici,
vel Graeci alii in mediterranea Syriae colonias deduxere ? Multoque minus aliam,
quam ipfe proponit, eoniefluram probamus, Atthidem fcilicet Meleagri matris nomen
fuifle; quando Graecus habet: Ttarpct krâig [is tsxvoi , patria Acthis me genuit.
I'fobis autem Meleager fuae urbis graecitatem , imo atticifmum verbis illis magni-
ficare voluiflë videtur. Ut enim Poëta fuam patriam Graeci oris, atque moris efle
doceret , quid aptius dicere poterat , quam ffe genitum Atthide , quae habitare-
tur in Affyriis Gadaris? Nifi malis dicere Gadaris tantam Graecorum turbam poft
Alexandrum Macedonem habitafle, ut quafl Graecam urbem in Syra conftituerint,
& propterea Meleager fe natum dicat Atthide , quae erat Gadaris , ideft Graecis
parentibus , qui viverent in urbe Aflÿria . Hanc conieâuram quodammodo confirmât
Meleager ipfe , cum in ore Syrörum ( fuorum fane popularium ) ponit faluta-
tionem <rctÄU[i, quae pura puta Hebraica eft: si Se Eu pop saisi, aaS.ci/i. Gadareni
igitur non omnes admodum Graeci erant, fed ysvtxaç Syri ; quin imo Hebraei,
& Hebraicam religionem , ritufque profitentes ; quandoquidem Marcus l. c. teftatur
Chriftum, ( qui fane numquam ad Ethnicos acceflit ) , in eorum fines defcendifle.
VI. Verum quod Gadareni avsxa&sv Graeci non fuerint,ex ipfius Philodemi no-
flri epigrammate erui fatis pofle videtur. Huiufmodi epigramma in editis ante Brun-
ckium Anthologiis non habetur, fed legitur in Vaticano, Sc Barberino mss. codici-
bus , Sc quidem corruptiflime , hoc pacto :
ZxvSoxypósiMas [lugóypos [inaoirpcoairs
EüvlixYls SijnspCyav xuTiov üyaSifia nóSuv
• il aov fioi ysptsl Spoaivalç [lùpov sv [lovoxVitva
Af? [is /uSoSfiYjTte Ss stem' nsTpiSia
E uSstv dâavdtosg jtHVtùv yqàvov ut Ss ndvjv [ioi
‘sLav&upiov vat vat to yKuxu tëto ys'vcot
03 xxi si’s mâpaC(t0TDX0v ViuCpog so fiovoiOu'va
Aft as ßtS àst Suapops irsTptSiai ( n )
Quod
(io) Id iampridem animadverterat Io: Bapt. Zenobet- '
fius in fuis inluftrationibus ad Meleagri Gadareni in Vet
Idyllion, quod nos ipfi «vromti verum deprehendimus %
( r i ) Eodem ferme paflo leg! in ms! Philarae, quod
extat in Sangermanenli Bibliotheca, idoneo telle com-
pertum habemus, Brunckius illud recentilTime edidit in
fuis
Quod ne Oedipo bdlgeat, fie corrigas (12), atque legas:
S xiiS’ ai y.yp<mMGTa (11) ,.[wpoppos (14). [monpowirs ( i j ),
EuTiate, Sinrspuyav xaAoi/ oLycOiya. ctoâav,
‘kifov (16) [toi yspai Spoaiyatg yxipov , sv yovoxTitvq
A si ys Tit&oSyy tq (17) Ss tsots nSTpiSpiq
Papyr.Vol.L
fuis Anale&is LeSlion. & Animad. in yol.IlTomJII pagl
145 , led feftum bifariam . Tria enim priora diflicha,
quae in Codice Boutrerii invenerat, pro integro prae-
bet epigrammate ; deinde fübdit :• Sahpafius in Plinium e
Pbilodcmi epigrammate kvexSotu , quod in cod ici bus mets non
extat, diflicbon protulit , cuius Jententia fere eadem , quae
in buius epigrummatis dijiicbo fecundo, turn adferibit quar-
tum diflichon, uti apud Salmalium legitur, hoc pàélo:
Ou», etisiç Kvd-pw7T8 toxwv yAuipoç ; 61» ' ftOVOJtfitVty
A11 cr x/liov vxtsiy Syefiope arsTptStep .
(12) ' Mend is enim fcatere nemo non videt. Brunckius
hac épigraphe illud'riotavit : Corruptum Pbilodcmi
epigramma beic J'ubiungayp , in cuius emer\datione acumen
ingenii, penclitentur eruditi.
(13) Prima vox, uti eft in ms. ÇxvOompoirAxcrTs , procul
dubio cubat in mendo . Verfum enim in fecunda
eius fyllaba claudicantem , & fententiam minus ido^
neam reddi.t. Ecquod enim animal eft vivum, & car
jièns , quod fiuva fit cera conformatum ? Refingendum
J-gitur vel \xvPw v>.poo atAxgrx , vel quam minima ele-
mentorum mutatione w y.ypo'irxxmx . Id alterum
jnalumus, turn quia finiplicius eft, turn quia additum
Isoiftoç ex tertio pentametro non ad ceram , fed ad be-
fliolam referri a Poëta confiât; ibi enim quod princi-
pio vo’caverat %xvQov, denuo 'uVo>topi<rn>cft>ç vocat |«i»Sscpiov.
Sic etiam Theocritus d i x i t , fis\urcruç.
(14) Si intaflum linquas fiopoxpoe , frigidum , & ni-
Jiili erit saridsTov . Quid enim fibi vult unguenti colorem
habens , nifi idem ac flavus , quod iam dixeraf ? ■ Ne
igitur TxvToAoyov faciamus Poëtam fua elegantia fatis
fpeflatum , una litterula immutata lege (xupoppos , non
feeus ac Norm us Dionyf. dixit (isXippvTov : quod ad-
dituin opportimiftimum eft , turn quia hoc padlo Poëta
ütrumque çerae , & mellis opificium in ape com-
mendat , .rum etiam quia hoc alterum opincium in
primis ipfe refpicit ; - & ineptus fane- foret , fi^inter
tot EitidiTK illud uniim praeteriret , quod ad- fuam fententiam
apprime facit. Quid enim opportunius, quam
dicere : qui unguent uni~fundis , élabora rntbi unguent um :
Unguenti autem nomine mel heic fignificari mox dice-
tnus . Animadverterat etiam Brunckius t» piopoxpos im-
portunitatem, quare feripfit : feribendum videtur piupo%os,
(tut potius fiopovvos. Sed alterum carminis quantitas re-
cufat..;. alterum fententiae non fuffragatur.
(15) Quamplurimis fiodiernis açutae narisCriticis ae-
que fufpeélam efle vocem (Mvo-oirpoo-uirs non ignoramus;
led 110s intadlam relinquere maltrimus, turn ne nimii in
emendando eflemus, turn etiam quia aliquo paflo ftare
pofle ea vifa eft. Etenim fi toti epigrammati earn trl—
bueris fententiam , quam fupra adferipfimus , . çonti-
jiuo fatearis oportet noftrum Poëtam novam fibi apis
Ideam procudifle. Quam enim tantum /3ofx/3sW*v Theocritus
dixit, ipfe soAceXow adpellat , eiufque bombum ,
xe vera ineptum & moleftum , .non modo y\vxv ijleKoç
dieit, fed & ■ 7r«cp*(xuôïiTtKou fibi efle adfirmat. Quid por-
xo mirum, fi tarn bene -apteque fibi eanentem piac-oirpo-
o-w-jrow vocet ? Quid cerebrofo facies Poëtae ? Çeterum &
a Chriftodoro in E-/.©p«<7£i di^la eft etiam apis Tcispiw'y
& a Meleagro Philqdemi conterraneo siiqxtiymtsouç ce-
lebratus eft locuftae eantus fatis veriufto’ epigrammate ,
qui eft apud Brunckium C X I I ,in quo Locuftam inepte
garrientem Mufae nomine decorare non dubitat :
A»p»5, E[itàv airxTyfix iroôwi» , arxpxfioitov virvou
Axpif 3 xpovpxri) fioo.trx , .Kiyoir'rspvye 3
Aüto©u£ç. miAYfix Kvpxi , y.pixs pioi ji aro&etvov , -
1 TZyxpovovrtp tpiAoty isotnri AxAovç mspoyxo',
fis arovm. puaxto irxvxypvtrvoio [ispifivyt,
Axp»., unwrxiisvj) ©floyyov iporroTth^voy •
E uSsto
Amp« àe foi yirrstov xtsiôxAsf opOpivx Îmo*®,
K«i tipOTspxe, aTofioeai a-%iÇonsvxi '\>by.x%xç ,
Locufia meornrn deceptrix amorum , conciliatrix Jomni ;
Locujla agrejlis Mufa , juave alis refonans , tuapte natura
imitatrix lyrae , cane mibi aliquid aptabi/e concutiens tuis
pedibus vocales alas i ut me a laboribus libérés curae, quae
fomnum omtpno. abigit : Locufia texens quafi fidibus fonum
amoris deceptorcm . Allium ‘ autem femper virens tibi pro
matutino munere dabo , & rofeidas guttas ore feiffay, Nec
epithetis minus horieftis Locuftam adpellat in alio epi-
grammate Mnefaïcas num.X.
O oy.sTi S>) irrfipüysyn \iyucp§-oyyot<rtv asicrsiç
Ar.pt 3 xx t' Euxxpvm xuXxxxç sÇofievx : x
Ouïs fir xsr.Aiy.svov trxispyv vota tpvAÀxix 'TfpvpfiV
Hk9-«i» sx igTEpiyiav xjiu xpexxrx fisAoç,
Non amplius fane alis dulcifonis canes Locufia probe
1 iBtferos Julcos Jëdens : neque, me iacentem umbrqfis fub
frondibus oble&abis dulce ftavis. alis refonans melos . Ci-
cadam vero fat te molefte fritinnientem nonne fuis epigram
matis dècorarunt. quafi fùaviter caniillantem &
Meleager, & Nicias,, & Archias ? quae videlis colle-
£ta in Lubini Antb. lib. III cap. 24. Sed , quod magis
mirere, Meleager idem. Culicem adpellare' non dubitat
q>iAo\j.wov in elegantiflimo Epigrammate apud Brunck.
nurn. XC quod àdfcribére non piget :
Htxwç not xwtaL Txyyç xyysKof , nxgi à xxpotç
Z»iioqcAxç 'Jpxvtrxç Trporryi&upiÇe ixZs ’
AypuTrvoç y.iy.vst os ‘ ou b’ to AY&xpys çiAxvtw
EuSsifc*. Et«-, TtSTBV’ VXt QlAOUiSTS 3 TTfiTSU»
Houyy*- q^sy^xi, y.n xxt ouyxonov eystpxi,
KlV<l<r£tÇ ETT3, £[101 ^YiAOTOTnSÇ obuvxi .
Ht» 2’ xyxyyç t<ju vrxipx x .b.opçp Tfi \«owto5 ,
KcoumvJ/ , xxt botria XÉ/pt 0£p£t!» pOTTXAOV .
Volita mibi Culex, velox nuncius , atque aures fummat
Zenopbilae tangens haec infufurra 1 Vtgilans te exJpeSlat:
tu vero 0 amantium obliviofa dormis \ Lia, yola : nae 0
Mitfarum amicc, vola. Tacite vero loquere, ne fimul ma-
ntitm excitons i & in me- zelotypiae dolor es fufeites. Quod
f i adduxeris puellam , te pelle Leonis ornabo , Culex , (T
dabo manui ferre' clavam .
(16) Quam facile minufculum u in t» tranfire poflît,
quis non videt ? Proinde pro •piAcn legendum duximus-
vJ/tAa» , ut ita evadat fecunda praefentis imperativl ou
vj/tAow . Hoc autem verbum , quod -eft a •kt\« tenuis,
glaber apud Graécos feriptores vulgo pro deglabrare, veï
nudare fumitur; quid tamen vetac,ut pro attenuate ac-
eipiatur ? ita üt quemâdmodum bçne dicitur vi,t\oi» piopot»,
tenue unguentum , fie etiam 'kthoy piupou , attenuate un-
guentum ; novimus enim maius fuifle unguenti pretium,
cum. magis tenue foret, ut apud Pim. lib.VII. Vidit
profedlo Brunckius Tom. I l l pag. 145 LeSlion. in vol.Il
mancam efle- fententiam, eo quod verbum, deeflet, qua-
propter feripfit : pro, vj/t\ot» ., ouserov. x ePriv £t101 5portvxit
onceteov y.upov. Quae verba procul dubio fie accipere de-
b e t , ut fignificent : li b a unguentum mibi rofeidis niant bus.
Sed quo paélo apis lotis manibus unguentum dare poflir,
quive hoc comma cum reliquo epigrammate' congruat,
nemo fane intelliget. Id quidem Brunckium non latuit;
propterea fubdit : Pofi haec vérba quaedam deeffe vident
tur. Sed quid, mi bpne, iiitegro hexametro deefle poteft?
Quod fi in emendando tam liberos efle liceret, & pro
4-th.oi» recudere oxetoov, legeremus potius oxeoeov , pro*
pera ‘mibi unguentum } quod nimis- apte quadraret. Sed
tam violentas manus textui iniieere non aufi fumus.
Pro bpootvxfç yero legendum bpooiy.xtç, & verf. Jeq. pro
■ jTOTt, HOTE,- nemo fortafle ambiget.
(17) Sic Nonnus vocat fepulchrura Chrifti Domini
x.xntvvr\v «
b