nibus probari, eaque invemri.ffuyjjG»} rois eütôetis , auribus congrua. Atque haec obfervata iamdiu
fuerant Meibomio, Wallifio, aliifque. Illud autem mine addimus, faeculo fcilicet V f , cura
floruit Afclepiodotus Medicus & Phyfitus fummus, aftum iam fuifle de Enarmonio; adeo ut
licet hic, qui ad Muficam natus videbatur, nihil intentatum reliquiffet, fi forte valeret illud
ad vitam revocare, numquam ei licuerit voti compotem fieri. Photio hanc notitiam debemus,
qui-in fua Bibliotheca fag. io f4 fie habet : on tv<Put<rccros Ao-x.Xq'rioSoros *7rggi piovcruqs ys-
yoms , to tvctppionov ytvos a^toXcoXos oux. oios rt tymro avavacrcKrocLi * jccti toi Tct olXXol Svo
ytyq Katar tpioev, Kai avaKÇovcrapitvos ( corrige avaKçaerapitvos ) to té ^gotytctTutoy ovopiaa-pu-
vov, otcti To ^ictToyix-oy, ToSt «yctg/^oyioy ou^ euge, x.cti toi ptayaSas , 0$ eAêysv, a'taXXa^as ,
xctl pttTxùtlS' OUX. èXc(.T%VS tlKOai Jtttl SlCÜCQCTlM . ÂlTlOV Si rv[Ç flY[ iVgfaiCOS TO ÉÀÆ^ITOy [Xirpd'i
TCùV iVCLÇpIQVICûV SlCL<T>}fïtcLTû)V 9 OTCtp SliCTlV OVOjLtetÇoV<Tl ’ TOUTO <îé a tfoX toX oS VL TqS 11fMTiÇcLS CtI(T0J}-
«rgû>? , x-oti To etAAo ygyos ( corrige aXXoytvts ) to tvaçpioviov 'rpoo-ataXtaty, • quae fie verten-
da ducimus, in multis enim peccavit Andreas Scottus: quia natus ad Muficàm afclepiodotus,
deperditum genus Enarmonium non valait ah interitu vinàicare. ghiamvis enim alia duo genera con*
cider et, & ftmul permifeeret, àlterum Chromaticum adpellatum, alterum Diatonicum , Enarmonium
minime invenit : etfi magades, ut aiebat , immutaverit , tranfpojuerit non minus, ducentis
fc? viginti vicibus . Caufa , fur no» inveniret, fuit minima menfura enarmonicarum dijiantia-
rum (h.e. maxime exiguum fpatium quod eft inter toni quadrantes) quam diefim vocant : haec
autem menfura ( adeo perexigua ) , quae e noftro fenfu excidit, Enarmonium genus extraneum iam
nobis faftum perire fecit : quae apprime confonant eum modo adlatis Plutarchi verbis. Poft
tam luculenta teftimonia ecquis non rideat Manuelem Bryennium , qui eum nudius tertius
in lucem venerit, faeculo fcilicet XIV , de fuae aetatis Mufica ita loquatur confidenter ,
ut eadem prorfiis verba Ariftidis , quae fuperius adtalimus, de ufu trium generum mutuari
non dubitet?
V. 18. ctAoyoy gTrcotojicriv ) Vide , quae de explicatione t» ctAoys adnotavimus ad Col. I
u. 36, turn quae ad Col. I I I diflèremus.
V. 19. koltcl ras Solas') Cum ai<r9qatis, fsnfus inter veritatis criteria cenfuiffet Epicurus,
& infallibiles pronunciafîet, omnem erroris caufam in ras So%as9 opiniones, feu iudieia9 re-
iecit. Proinde Laërtius fcripfit: T»jy Si So£av, xai StcoX ^ iv Xiysaiy, ctAijS'ij Te eivcti <paai9 x.at
«4^eu^>jy (fupplet ex Empirico Gaflendus ) Sia to tfpoo-d'tivai, n ci.d)eAeiy t i , x.ai iiripiaplupyo-iy,
y avTijLiaprvpwiv wapa rts evapyns e%ety, q jxq e%eiy : opmionem autem, quam alio nomine exiJH-
tnationem vocant, £p ver am & falfam effe pojfe aiunt, quatenus ad id, quod adparet quidpiam ad-
dit , aut de trahit, ac i f f am evidentiam fuffragantem , vel refragantem habet . Sic etiam Plutar-
chus a Gaffendo citatus : E'nx.isp®* rcaeav aiaOtio-iv, x-æi rcaaay (Pav)a<riav aX>$7j, rw Si So-
^cev ras pav aXqSns , t as Si ■ JstvSus : Epicurus omnem fenjimem , omnemque phantajiam veram
put at ; opinionum autem alias quidem veras, alias f alfas ejfe aut urn at . Idemque pluribus Sextus
Empiricus lib.I Adv. Logicos doçet. Hinc nobis intelligere datur , cur x.aja ras So%as9 vel
ut fuperius, 'Tapa rivas 'n’poSiaS'io-éis evenire ait Nofter, ut différentes évadant auditiones, &
idem Muficae gems alteri gratum , akeri molefium videatur *
V.20. oi t&]ù} 'TraparfXqo-iov} Interpetramur, qui Jùnt eiufdtem feStae* Stoici fcilicet, quibus
pro eorum feveritate Enarmonium genus unice cordi effe debuit Sia o-epivorqla , ob fuam
gravitatem , ut ait Plutarchus Enarmonii fautor in fupra citato loco. Ceterum in hoc vete-
ribus Pythagoreis Stqici confentiebant, qui unum Enarmonium genus ceteris negle6lis tra-
éhrunt. Id nos docet Ariftoxenus Harmonic. Element, lib. 1 9 cum feribit : t us pav w w *
vrpoo-Gev appiovixus .mai êsXicrôai pcovov * avhis yap àpptonas qarroylo pcoyov , rm S* aXXcoy yivw
vSipuav 'TfcoTColi ivvoiav ii)(Vi. oqpuiov Si* Tct y ap Siaypapcptara avjots tco y àppiovicov vernirai pio-
vov GwrqjAaroùv, Siarovm S i, q ^pcoptarixav uStis ttottoG* eâpaxii eos, <pui ante nos; fu ere, Har~
monicos ( i. e. Enarmonios) tantum effe voluiffh confiât, Hamoniam enim folum adtigerunt, re-
liquorum vero generum confider atienem negkxerunt. Cuius rei hoc ejl indicium, quod i f f os harmo*
nicorum fyjlematum àiagrammatis tantum uf&s, diatonorum , aut ch'omaticor.um curam nullam fu *
feepiffe comperiamus . Oi autem e^^rpotrOey alii profe&o non funt, quam veteres Philofophi,
& in primis Pythagorei, cuius fe&ae erat Ariftoxenus ; etfi in re Mufica multa innovave-
rit : ut proinde Ariftoxeniorum fchola a Pythagorea diffonans ortum habuerit. Quod eum
non animadvertiffet Proclus lib. I l l in Timaeum, falfi,, & abfurdi adeufat Ariftoxenum, quafi
omnes omnino veteres Diatonicum ignoraffe feripferit. Haec funt eius verba: ey ois te*
yei ti 9avfia<?ov o Api<rot'iv@* 9 ori to Siaroyixoy Siaypapcpta tsx ySttrav oi rfaXaioi * ypa(pu
yap a r a s , , | «y r a u r a Àeyei % x<u toi xou tu nActTwy©** v.<ûa T o SialoyiKoy yey®- m?
„ £ §Èm È 'h ÉÉ ™ M I B B S H h K
tZdone dig,mm ait Æfioanus, itérés fcilicet diatonicum diagramma tgnorajfe; fie emm fe r,ht.. .
I rlÀTfrari igitur licet, quomoio baec dicat, cum & Plato fecundum genus Dmtomcum expofuent
r l l « ipre Timaeus. Atqui Ariftoxenus non fcnpferat bx. , ,gnorarunt, fed
I r a S n nemo illorum refpexit, ideft flood fecere . Neque eum latere poterat ante fe
Ifuifle qui alia duo genera tra&aflënt, ut proinde opus fuerit eum Platonis , & Timaet
I«emploqre3arguere; quippe idem, Plutarcho tefte in De, Mufica fcnpferat : Olympum mlgo
I.MuRcis remtatum fuiffe Enarmonii generis imentorem , çum ante ipfum omma Diatona fuennt,
I tf'Chromatica: OAu/^©-, as Apirofy® 4 , unroAa-fiUnra, veto ts» i» w i t s aa^t°'
Iws -vente ern%s yeyemScu • ta yap rrpo ev-tm tra{\a iialota, x.«i xpaftalix.a m . Et quidem
'Plutarchus ipfe, qui in eodem libro pag. 1137 fatetur Chroma effe Harmomaantiqums, maltos
(tamen veterum, quos ibidem recenfet, S,a -rrpoai/®™ amaxo/aeme XtaPa-‘®‘ ’ conJulto a0Pl‘
nuiiïe Chromate, & inter alia haec habet: ei w rie Ai<txu^"> * a'7^”
I B M T8 Xpw«-r& , ap a ye bx- 1 Ü S i W , f i q<*<s ergo Efchlum , aut Phrymcum * -
mcsrzt ob ignorantiam abfiinuijfe Chromate , nonne qbfurde diceret ? attamen pag. *c con *
Sdent'er loquitur: rpim P oy%n yam lie a Siaipipurai ro np/MafiiKiii . . . . . . reip, iiÇSs* pma ai
MpÜjraB e-7tpaiyfiaTtuua,T0, e-TCuSn-TCtp are vrepi xptôfsart^s-, are -xepi larota oi orpo njam e
H i l f a i i i m ^„a ra W Ê È k cum tria fint genera, in quae harmoma omms tribu,tur..<
1«mm dumtaxat eorum veteres fumtno fludio traiïarunt-, quandoquidem qut nos aetate praewerunt,
ineoue Chromaticum, neque Diatonicum refpexere, fed folum Enarmonium._ Profefto fi haec prorius
! Eemella Plutarchi verba prae oculis habuiflent Proclus, & Meibomius, nec îlle adeo Vaufia-
Iç-Oï, quod feripferat Ariftoxenus, duxiffet, neque hic a Procli incufatione eum purgare fata-
Igens, oratorio utcumque modo ifta protulifle diceret. Ex his igitur pro certo habeas, quo quo
(inter veteres fapientiae, & feveritatis laude florüerunt, ceteris genenbus pofthabitis, tnar-
imonicum unum coluifte : inter quos fane Stoicos ; atque iftos efle, oi raja acapa-r yaw .
I V.22. ntmv) Plutarchus in De Mufica loco fupra citato teftis eft apud veteres etag/aonoi
maxime in pretio habitum fuifle Sia cepooryra, propter eius maiejlatem ^
I V.24.. amtSeov ) Cum Chromaticum Muiicae genus fefe in animos mfinuare , <X magna
Ivoluptate perceliere apud omnes fere compertum effet, ut ex adlatis m adnotatume ad v.ig,
16 Ariftidis & Briennii locis didicimuss hinc feveriores viri pro Enartnomo depugnantes ll-
jlud animos Jia%6iv (ut Plutarchus ibidem_ citatus) h. e. diffundere, five enervare dibhtabant.
t Mirum ergo non eft , fi etiam ct,ya.vSpov dixerint.
t Ibid, (popnxrv ) Hoc fane loco non ita adcipiendum eft ro (popnxov, ut grave , Of mole-
I ftum. abfolute indicetfed potius nimis elaboratum, ornamentis onujiwn, quodque lta 1 l-
Icunt ammanierato , ad.fummam a pritnaeva fimplicitate, & maieftate degener, & propterea
Snimia elegantia & adfeftatione moleftum. Sic prorfus eo addito utitur Plutarchus in i ro
I De Mufica , cum quofdam fugillat, quod Toy kclXov rpotfov , pulchrum modum , quo u"
■ fuerant Terpander, Thaletas, Sacadas innovandi, & placendi ftudio dereliquerint. Kpeç@*»
K e f xcti TiptoQe<&, xcu $iAogey@-, xai oi Jtcrr’ acvrqv rqv qXixiav yeyoyores C})opTix,(»-
Irepoi, xcu CpiXoxccm yeyovotcri : Crexus , &? Timotheus, 6? Philoxenus , & al\i eiufdem aetatis
Ypoëtae adfefitatiores , novitatis Jludioji fuere. Xilander vertit bnportuniores.
I V.z<5. Si<T'7toTixqv) Sic legendum ne ambigas. Namque, quod Enarmonii fautores vocabant
I grave, & maieftate plenum, alii, qui pro Chromatico ftabant, aufterum, & imperiofum traduce-
■ bant. Profeélo ita gravis erat, & fevera Mufica Enarmonia, ut effeminati, tefte Ariltoxe-
|n o , bilem ea audita evomerent, adeo ab ea abhorrebant. Vide Plutarchum Symp.FII. qu. 8.
I Tau^’ oi pity cixxrqçot,, x*i %a.qitvTis qycLTCqvaiv v'n'tptpvasm oi Si ctvavSgoi ,v x.cti Siccrt^gopipivoi Tec.
Si cLpLBaiav, xcu cc,'7reipox.ctAictv , ovs <J»icny Api<r-o^ms X °^ v ’ orcLV *x#<rti<m9
ie|g/2ctAAoy : haec aufteri quidem, 6? eruditi maximopere probaverunt $ effeminati vero , & quorum
I aures infeitia, atque bonarum imperitia rerum corruptae effent, quos Ariftoxenus bilem aiebat evorne-
re, ft enarmonicum cantum audirent, expulerunt. Quid mirum igitur, fi adpellaverint Sea-sronxqv
I V.*7. T^y St qpttlov) Ita legendum effe autographus fuadets primum enim illud N , qimd
öoftri exferiptoris obtutui fe obtulit, in H effe immutandum, ut paffim alibi, nemo non vijl
det; to qpitpov enim, h.e. lene opponitur r q ctvçypa, auftero, fiçuti to tfiS’mvov, perfuaforium,
I rco Stv'TsoTincp , herili , & mperiofo adverfatur ; qui enim perfuafione utitur , ab imperio fe
> abftinet. Quod fi illud N genuinum voles , dicendum ex ea di£hone amânuenfis ofeitantia 1 excid jffe litteram r ante g 5 quare legendum S' tvpuT$ov pro tpifitr^ov, ut alibi : faepe enim
fJibrarius nofeer v pro a feribit 5 ut hac ipfa columna videre eft v. 14, ubi ^oAcLy^vaaiv,
r pro