
S3
& Ç f l 0 M * Ç 0 L . X V fIL
V , 2. Inter voces <lutt]v , & ro cernimus a librario vacuum interftitium fuifle reli&um,
quo'd alibi quidem defignare yidetur fençentiae finem , & noftri finalis punôti loço fuifle
adhibitum , ut infra in hac ipfa Col, y, 3 3 cernere eft ; heic tamen fententiam non efie
abrumpendam contextus abunde déclarât, uti etiam aliis in locis e.g, Col,VIII, u .n , ubi
item vaeuum fpatîohim interponitur. Vel ergo omnino otiofa huiufmodi interftitia dicemus,
vel Ubra-rii ipfius imperitîae , qui fententias inter diôlandum difpefcere ignoraverit , ut in.
ter dura fuperv.acanea fint interiedfca, faepe etiam, ubi necefle erat interponi, minime adpa*
reant, tribuemus ; Sed de bis fatis in Praeliminari Differ tqtione ,
V.$. fjuoyoy- TêÀo? auxay uvou (ptXocppoG-vvïiv ) Praecipuum , fi non unicum conviviorum fi.
nem efie animorum conciliationem docet Plutarchus in exordio lib.IV ■ Conyiyalium, ubi inter
alia haec habet ; tie Si qu^Tfo/rioy 01 yi v8v e%ovTeç acPixv&vTai x,Twropevoi (piXac, 8^ ijt-
Toy , y\ T85 oyraç tv(ppcLvovTè$ : qui fapiunt, in convivium veniunt non minus, ut fibi novos ami•
cos parent > quant ut veteres exhilarent : âç mox : 0 yap <ruySeirtyos ax. j otv8 >îtai rfct'
yyfiaTav fiovov , aXXa xai Xoyav x.oivavos qxti , x.ai ‘rtaiSiaç , x,ai (PiAotpçoavvw iuyoïay tt-
M u t écarts-: quippe conviva non opfonii modo, vint, & bellariorum particeps fut urus venit, fed
etim fermonum, /«/wr , comitaiis , i» benevolentiam définit . Docet autem heic (J)i-
Xiav , amicitiam non ftriôte efie adcipiendam , fed lato ferifu, ut idem f it , ac etivotoc., be-
nevolçntia ♦
V . 33. AcLMSaïuoms ) Quae de Thalete , & Terpandro a Lacedaemoniis iafilabantur,
oraçulo fçiliçet fhifle cSim adçitof, ut Mufices ope civiles tumultus fedarent, nae Dioge*
nés praeterire non debuit ♦ Huiufmodi autem narrationum fidem elevare nititur Philodemus
primo e Scriptorum diflbnantia, turn ex ipforum abfurditate* turn denique, quo paóto , fi
quidem ipfis fides adbibenda fit, explicari queant, docet *
V* 37. 38. ®aXyrav ) In originali legitur QvjXqlav, & pun6bo confixum cernitur N,
Nos autefh, Conreélore quamvis invito, retinuimusN, & refinximus QaAyrav. Nulli enim
dubium , quin is, quern heic norainat Nofter, fit ®aXw, five ©otAtjT&s Cretenfis, turn quia
res ipfa, quae narratur, palam facit; turn etiam quia in fequenti Columna ^.17 denuo legitur
hoc nomen , & licet peflumdatum , fetinet tamen integram fyllabam ®a * Praeterea
cum Graeci in refto cafu hoc nomen efferrent vel ®a\y]Tas , vel ®aMz , norunt tyrones
ex primo derivari quartum ®a\y\Tav, ex altero vero ©aAtiv, vèl ©aÀîiTct, uti adnotat
Scholiaftes Ariftophanis in Nebulis aB.I fic.z-, atque e Scriptorum locis, quae mox récita«
bimus, abunde confiât. Inepte ergo fciolus Conre&or expunxit N , quafi non bene efferri
poffit in quarto cafu ®aXyvav . Atqui Plutarchus cum de hoc Thalete Cretenfi verba facit,^
eum fere Temper dicit ©aA>/T«t?, & in quarto effert ufque ®aXqTav in Lycurgi Vito,^
& in De Mufica, ut videre eft in locis 9 quae mox adlegabimus: contra vero cum de Mi*
lefio loquitur, eum dicit ©«Ajj?, & in quarto ©aXyra, & QaXyv, ut pluries in eius Con-
vivio Sapientum obfervabis .,
Thales autem ifte Cretenfis (five ex Gnofio, five ex Elyro, five ex Gortyna Cretae
urbibus, in hoc enim difcrepant antiqui) fuit riojjjT»}? Xupiiav /uXoev, ut Plutarchus in Xy-
curgi Vita, & Muficorum modorum exeellens inventor ; ut proinde iure Meurfius apud Sui-
dam , ubi legitur ®aXyra$ Kpv\ç tXvpioç , emendarit Xupixos , quippe quia Suidas ipfe iHi
tribuerit Tot fitXvi* Eumdem ut Poëtam, & Muficum eximium laudat Éphorus apud Strab,
lib .X , & pluries Plutarchus in de Mufica, & in Lycurgi Vita ♦ Quid autem Lacedaemone
egerit, vide in adnotatione fequenti ♦
V.36. tn,u9’o^p)j(j‘oy ) En quomodo , Plutarcho tefte, res vulgo ferebatur : haec enim in
Dialogo De Mufica refert Sotericus: ®aXnrav Toy K/jjjtcc <pcto-( jtala rt 7ru9’o%pqçJov Aau-
SaifzoviBç 'Tapaympiwy dia pusaixys tao-aoSai, a'TaXXa^ai % ra x,ctTcto-^oyTo$ Xoi/xb r yv Xrfcif
T7\v , aaSta'Tip <py\o-i Ylpanyac : Thaletem autem Cretenfem , aiunt, ex Pythii Apollinis oraculo
adcitum, Lacedaemoniis fuo adventu remedium per Muficcm adtulijjb, & pefiem Spartae graffcin-
tem JedaJJe , ut Pratinas fcribit . Eadem de fuga ta ab eô pefte narrant Paufanias in Attic*
cap,X IV , & Martianus Capella De Nupt♦ Pbilolog. libJX* Huiufmodi autem Spartae graflan-
tem peftem, non aliud quam civilem feditionem fuifle docet idem Plutarchus in libello De
Convenient ifiima Phïlofoph, cum Princip, Familiar it at e: v\ %v A attirai [xanav q-aoiv tfaviiy l'ttcpiïwi
ycai •7rapajuv9’s/xeyo$ , ®aXqc : vel Lacedemoniorum feditionem pacare , ut Lhales canendo, Ö*
hortando fecit ; & explkatius in Lycurgi Vita rem narrat ; In. h Tm yo^i^ofxtym w
M xa.1 nttXiriam %apiTt x.«j (piXiu tf-turas ettftfaXiv ( ) ti$ jv S'Tr'otpTijv ®aX>jTav
rroiiiTHV P® «WvTct Xvpixav piXm , xeti tfpocrxWCL %v ti% ^ TÆtjTf W BSBSÊ Ê ™
4M <01 xpctnroi TW vopoSèTW SiartpaTTopitiov , Aoyoi yap tjtrav ai codai rrepoc turtzijuav xat
oJovoiav avax.Xnhx.oi Sia piXav xai çuSpcoy tfoXo % xoapiov .ê^ovT«y, x.ai xctrafarixov , m
axpoapivoi xaTiTtpamvTo XèXtâoTa>$ Ta , xai <ruycpx.eiyvTo tw xaXw ejo %
ymccC»a^ TOTi tfpoc aXXy\Xns x.axo$vpuac * û>$“e rponov Tiva la Auxspya ^pooSoToiuv rtjv
tcLiSwiv a ulav txwov: unum,qui Cretae inter fapient es, & artium ciyilium périt os numerabatur,
mtia atque amicitia fuadens nomine Thaletem Spartam (Solon) mifiit. Habebatur ille lyricorutn
carminum poëta, Ê? in fpeciem banc artem profitebatur, re autem ver a praefiant ij/îmorum legisla-
torum impkbat munus, Carmina eius orationes erant, quae ad parenâum, & confentiendum incitèrent
ope modorum atque rhythmo.rum,in quibus multa inerat gravitas, atque delinimentum, qui bu s
auditqres moribus placidiores fenfim reddebantur, coalefcebantque inter fe bonefii ardore, inteftinam,
quae tum grajfabatur, exuentçs fimultatemt itaque ille viam quodammodo Lycurgo ad eas infiituen-
dos munivit. Ex his autem recitatis Plutarchi verbis Philodemo commentants belle înltrui-
tur* Habes enim quomodo re vera Solonis rogatu Spartam Thaïes advenerit, oç canendo
Utilia inftillaverit praecepta, & ad eoncordiam induxerit. Vulgo autem res myfteriofius nar-
jabaturApollinîs oraculum quidam obtrudebant ; quidam etiam feditionem peftis nomine
obvelabant ♦ Hinc non male Philodemus plenam fidem oraculo denegat, remque totam m
dubium ex narrationum varietate revocat, & mox Col, feq. Xoyoïç clSo/mvoic, fermombus ra-
tionibufque9 quae decantarentur , non Muficis modis vim fuadendi diflidentes ammos tri uitj
& Col. XX v. 12, 13 aliquid huiufmodi Sia Xoyay KaTa<rx.wa<rptvw 'W r t x,a$ , per rationes
poëtice adornatas evenire tantum potuifle concedit t