S C H O l . I N C O L . X.
V .ä. Kpe?») Huifce Crexi Poetae, ac Mufici mentionem facit Plutarchus in De Mufica,
& inter primos Muficae veteris ncvatore_s numerat: Kge£o? xa» Tiptoöeo?,. xat $iAo£gyo?, |
3tÄ< oi X.AT* aut>)v tuv »Aixiav ygyov-ol«? mm°u (popTixcöTepoi xai (piAoxcctvoi yeyova.cn, rov $j.
XavOgaTov, xai 0gjaaTixoy yuy ovofiafofiivov Jicof'a.vres: Crexus autem, ’Timotheus, atque Pbiloxe-
fius, aliique circa earn aetatem poetae aliquanto mportuniores , £? novitatis fuere ßudiofi , eum
adfeftant&s modiirn, ^wi nunc humanus & thematicus adpellatur : & infra: 6tj & rav Japc&wy
Tct /Ugv Agyecr0at 'Ttapa r >?v xpovcnv , Ta Je ccJecrQai A pXl^-°X0V <^st<Ti x<*TaJei|;ai , ei9 out«
Xpwao-QcLi T0U5Tpctyix.su? ■ 7t'oi>)Tct? * Kpijoy <?g Aaßoyra eis JiQvpaußov %pyfo-ao-0ai ayayiiv. Oioy-
Tcti Je -juti T7iv xpoixnv t>jv utto thv <äjj>jy tbtov ^pavov gupgiy.* adhuc autem iambicos verfus partim
recitari ad inflrumentQjum pulfationem , partim cant art ab Archilocho monflratum dicunt,
dein de a tragicis poetis ufurpatum ; idque Crexum adcepiffe , 6? dit hyrambum traduxijfc.
puta-nt etiam pulfationem, cantilenam f i t , ab eo primum invent am.
V. 5. •7r'po5"i0gyTo? ) Sic proeul dubio haec vox eft retinenda , non vero , ut imperials
Conreftor refinxit , '7rpo9'gi0evTo? adpi6lo g fupra 1.
V. 8. gy E<J>eo-ffl) Qu;nam fuerint Ephefii ifti hymni , expifcari apud veteres non licnit:
fortaflis fuere iidem, qui in Dianae honorem canebantur, di£ii ouTriyyoj. De quibus confute
Pollucem , & veteres Lexicographos; nec non Spanhemium in Callimacbum pag. 3 £? 331.
V. 9. ey Actxg^cti/toy» ) De .churis Lacedaemonum fic Plutarchus in Laconicjs Infiituth;
Tpiuv vuy %op«y oflqn xala Tct? Tpgj? »Aixia?, xat (ruviTaptgvcBv gv 1ai? eoplai? . O fxev tcöv y«*
«ovtcbv ctp^o^evo? w<Jey. Awe,' croO’ n/xe? aAxipioi yeaviat* giTa 0 Tav ax/aa£oyTffly avSpav cifiußo-
ftgvo? * Afj.es Jz y* ecrfitv, cti 0gAx?, ctuyctc^eo' 0 <5g tpflo? 0 T6>y 'TaiJtuy' Afies de y* -eiraopi.
c 9a ‘ZoAXa xappovts - Kai 01 eptßalrgioi Je pvQfiot 'Kapopfiylixoi ntpo? avJpeiav, xai dappaXeoltjTci,
ecai v'prep^’povnaiv 9avats , oi? iypaovro gy Tg X°P01S > 5t^,v «-uAoy gTrayovTg? toi? rrtoXefimi:
Tres enint chori erant in fpfiivitatibus pro triplicis ratione aetatis , quorum princeps fenum fit
canebat: Olim iuventutem nos-ftr nu im egimus; cui refpondebat alter virorum aetate vi en*
r/ü«y chorus: Fortes fumus nos: fac, fi vis, periculum; tertius puerorum canebat : Nos eri-
mus bis praellantiores plurimo. Embaterii quoque moduli ad fortitudinem, auäaciam, mortifqut
eontemtum, animabant, quibus utebantur & in cboris 9 & ad tibiam incurrentes in hoßes. Proeul.
dubio triplicis iftius chori poefis, ea non erat, ut fine Mufica animos admodum percellerct.
V. 12. T8 fiaXXov x-iveiv) Id proeul dubio refpicic, quod fuperius Col. antecedent \v. 40,
4.» firipferat : jtiyjjTotoy Aeygi ^taAAoy eivai t>j? Aoyi<5"ix.>j? Jiavoias . Idcirco laxiori verfiooe
ufi fumus .
V. 13. oufigy iJg Xoyura/aevos ) MS. legentibus quidem obiieit ( ut in fchemate ) oAyctyi*
cafitvos, vel oAiyaykra;tgyo? , fed utraque vox inaudita , & nihili eft . Etfi enim dicas ex
oAiyo? fieri pofle oAiyayi^t», unde o\iyayiaafievos; nullum tarnen inde fenfum expi'cabcre.
Nam quid aliud fignificare poflet oAiyayi^eiy, quam immimere, vel parvifacere: quae qub
dem fignificationes textui minime fuffragantur. Legi fortafle poflet quam minima mutatio*
ne Je Aoyapicra/ievos (alterum enim T pro detrito inferius P adeioi poteft ) quafi aoriftum
primum defeendens a XoyapiCpfiai , quod verbum idem eile , ac Aoyapta.y» , ratiocinor di*
cendum foret airo tö Aoyapi» derivatum. Sed quia Lexicographis , & Grammaticis igno*
tum eft huiufmodi derivatum , nec p^nitus rv\v avaXoyiav fervat, ne nos in tricas fponte
cOniiceremus, fatius duximus reftituere Je Xoyicrafievos ; ni mavis Aoyapiaaafievos ; fenfus
enim idem eft, & texrui quadrat .
V. 15. 0 fiev epei ) Haec ipfa eft fententia Epicuri , quam tuetur Nofter, h. e. fuapte
natura nihil aliud Muficam praeftare pofle, quam aurium oble£lationem , quam proinde
nt eius fcopum confiderat: contra quam Muficae laudatores, qui ut earn nobilitarent, hoc
perfra&e neg;:bant: atque earn Muficam , quae ad voluptatem excitandam unice intende-
ret, repudiabant. Hinc Ariftides lib. I I : nJovv\v g7ncj)ggouo-av t *iv qjyv cpevyrtov * ouTg y*<J
asrcaaa Ttg-vJ/l? ßefi^reov, .*8T« t>i? fitsaixns avr>j TeAo? * aAA* >» fiev ^u^aytayia x,aTa ti
copßeßrxos , cxotcos Je 0 'rcpoxeifievos n •kpos aptrviv axpeXeia : cantus , qui voluptatem adfert,
eß fugiendus . Nec enim omnis deleft at io eß reprehendenda, nec Muficae ipfa eß finis ; Sed im
quidem animi recreatio efi per adeidens , fcopus vero propofitus eß ad virtutem capeffendam uti*
litas . Plutarqhus etiam Convivai. lib. V I I quaeß. 5 id pertra&at: Ot i Jei fia\i<ra ras
rns xaxofiovTias yJovas (puXafleaQai, xai rcas (pvXaxrtov: maxime cavcndum effe a voluptaU*
bus , quas depravata praebet Mufica, 6? quomodo cavendum,
V. 17»
I n . i 7 v Jiaropunpov) Sfc legendum rati fumus, ab Aeliano edo£l:i bene dici fieXos
Ijiaropov : ita enim lib .ll cap. 44 feribit: '7capopjU7irtxov e/airvevcrat fieXos , Jiaropov re: incita-
\tivum tibia canere melos, £ƒ penetrans. Intellige autem heic Jiaroparepov rns m’oitjaeas, poefi
|penetrantius . . . . . . . .
V.20. 0 Je) Cui potiflimum adferibenda fit haec altera opinio, uti etiam tertia, ( cuius
[meminit infra v. 24. &? feq. ) plane nefeimus : Xed profe6lo iis philofophis , qui Muficae
non admodum ftuderent , utraque tribuenda .
[ V.24» T>jy) Illud prorfus novum elementum, quod alterum in hoc verfu exhibetur, non
e librarii manu , fed conrugata papyro e duobus fimul adglutinatis H & N propeflic.
1 . Ibid. xaraXAayw) Haec vox refpicit , quod fuperius dixerat v. 11 , 12 fir\Jev reov^en
l tfaparfAvicriov a(paipe6evros , difFerentiam fcilicet, quae in eodem po&mate adpareret, fi modo
nuda voce , modo cum cantu recitaretur .
1 V. 28. Ji* Se) Ex adlata opinionum varietate protinus anfam fumit convellendi aliud
Diogenis argumentum, quod ex. veterum eommendatione defumebatur, hoc pa6lo diflerens:
L, Si tarn variae funt veterum hac in re opiniones, ecqu»s non videt efle viri idiotae &
!„ minime inftrufti eo argumento abuti, in honore fcilicet apud veteres Muficam fuifle ,
„ quafi una eademque fuerit omnium mens antiquorum? Eadem enim res variis de caufis
j„ probari, & commendari poteft . Sic profe6lo Muficam ( ut ait infra' Col. X I v♦ 16 £5*
„ fe q . ) multa adiunfla confpicuam fecere , & oble&ationis gratia paffim recepta fuit .
Falfum ergo eft eam o-uyyeva$ efle ev^nrov •
I V. 2p. a/>%aieöy ) Nam quis ignorat ( ait Fab. Quintilianus Infiit. Orat. lib. / cap. 10 )
\tantum iam illis antiquis tetnporibus non fludii modo, verum etiam venerationis habuifje, ut iidem
\Mufici, & vates, & fapientes iudicarentur ?
i V.32. tvis «u^puTia?) Ut huius fupplementi ratio, totiufque loci fatis adfe^H fenfus conftet,
'operae praetium eft celeberrimam Stoicorum doftrinam de '7tpoy\yftevois, & a^oTCponyfievois in
jmemoriam revocare . Zeno enim id unum fuapte natura bonum dixit, quod eflet koneßum:,
ayaööv jttoyoy to xa\ov, idemque efle aiperov, eligendum, atque aQeXes, utile , reliqua omma
i aJiaQopa, indifferent a adpellavit, inter quae fcilicet forent, Plutarcho ridente 9 Ayicra xat
8x alpera , oixeia xai tsx, ayaQa , xai avaxpeXn faev ev^PVT^ Je, fumenda, & non, expetenda ;
lapta naturae , non bona; inutilia, fed tarnen commoda . Indifferentem enim ( ait Cato apud
[Tullium De Seneftute) alia aeflimabilia effe, alia contra, alia neutrum . §)uae aeßimanda,
I eorum in. aliis fatis effe caufae , quamobrem quibufdam anteponerentur , ut in valetudine , inte-
\gritale fenfuum , vaeuitate doloris , divitiis, gloria; alia autem non effe huiufmodi: itemque eo-
\rum , quae nulla aeßimatione digna ejfent , partim fatis habere caufae 9 quamobrem reiieerentur ,
\ut dolorem, morbum, fenfuum amifßonem, partim non . Atque hinc exortum effe illud, quod Zeno
hxpoYiyfimv, comraque quod cL7Co'7Cpo^yfitvov nominavit. Et I I I De Fin. ea nomina expheans ait:
m nemo dicit in regia Regem ipfum quafi produftum effe ad dignitatem {id efi enim rfporiyfitvov),
\f d eos , qui in aliquo honore fint , quorum ordo proxime adeedit ad Regium principatum ; fic
| in vita , non ea , quae primario loco funt, fed qude fecundo 'ffgoYiyfizvcL nominentur . Ad fura-
[mam quaecumque non per fe bona forent, fed communi gauderent aeftimatione , ea dici
i vetuit aya9a , bona,, fed adpellari iuflit a.Jict.<popeL 'TCpoyyfiwa., indfferentia produfta. Hinc Se-
ineca Ep. 74. Bona ilia funt vera , quae ratio dat : cetera opinione bona funt . Itaque commoda
lvocentur,&, ut noßra lingua loquar, produfta. Et paucis Laertius in Zenone: '7Cpov\ypiivcL Tct
jtt^iav g^ovTa, aefiimationem habenta. Ea idcirco, etfi expetenda efle negabant, fumenda certe
fconcedebant, utpote quae, licet axpzAoryr*, utilitatem non haberent, gauderent tarnen gu^pyj-
commoditate . Haec ipfa fufius tra&ata invenies a Lipfio in fua Manudufit. .ad Stpic*
IPhilof lib .ll Dffert.23. Jam vero his probe intelleftis facili negotio Philodemi mentem
ladfequeris, Quoniam Stoicus Diogenes fuae fe&ae placitis infiftens, inter 1a aya9a recen-
Ifere Muficam non poflet, inter rcpoy\yfielet numeraverac, eo quod publica aeftimatione prae-
Ifertim apud veteres ufque floruiflet, idque rtxfivipiov xeicrOai t>i? gup^'Tia? , fignum , fi non
lutilitatis, certe commoditatis adferuerat; idcirco Nofter reponit huiufpaodi vulg'aribos Tex-
]/*»ipioi? uti efle proprium idiotae,& inliterati viri, philofopho vero, & inftru£lo valde pro-
Ibrofum. Proinde fubdit: ,, Numquid fecundum Stoicos opinabimur innumerabilia alia fore,
hi quae nullum per fe bonum pariunt, quorum tarnen aliqua funt reie&a, alia vero, & qui-
idem omnino mala produfta funt ? ” Sic enim fequentem contextum reftituendum duximus ,
hfl mox dicemus. Hue etiam refpicit Col. feq. v. 15 , & Col. XXXIX v.16. Veruntamen
I Stoicos fecum ipfos pugnare docet Plutarchus lib. De Stoic. Repug, in ipfis 'TCpoyypwois de-
Papyr. Vol.R N finien