a it: offoi m SputAV «mAn^i» f ¥ >i rot« Ax.oa.ts ! quotquot fimilem perceptionem auribus in-
ferunt, ut vertit Cl. Wallifius. Adeat & Bryennium Harmonie, lib.II feB .6 , ubi invemet: a
«Aoyos ai(70i|(ri5 T«.;£U|Usgois nurrar Tali' itpa.yii.axm itotHjsrtr avriAii^iv: cam Jit omnis fenfus
rations carens, 6? eta//» mode de propofitis rebus omnibus perceptionem fa ciat ; & ftatim mox :
dfa.ats itomrai ffsSl&Ei xpApta-rm, irA ^m , x. t .A. vifus perceptionem habet colorum, rnulti-
tudirtum & c. Hinc perfpicuutn fit non refle vertiffe Xilandrum Plutarchi verba in De Mufica
p a g .1 145 , ubi pulcherrimum Muficae genus tyap/soym ita fuo aevo negledium effe ait, a r e
unSe r v Tüyairav «uTiAth|/w Ton emppumm StATnfiATtoy rots woAAois u irap x ^ • Vertit enim:
ut plerique nullam hamoHicorum interVallorum habeant rationem-, cum contra Vertendum fit: at
plerique ne percipiant quidem auribus enarmonica intervalla . Id quod clarius etiam patebit infra
, cum integrum Plutarchi locum dabimus . Etfi enim aynA^is proprie denotet fimpli-
cem fenfus adeeptionem, five comprebenfionem , ut in praecedenti Scholio ad 0. 29 adnota-
Vimusj faepe tarnen latius una vox pro altera fumitur . Adcipere enim e. g. fonum , eum-
que percipere idem Vulgo eft ; nec nifi metaphyfice fenfus perceptie a fimplici adeeptione dlftinguitur.
. ' .
V . i j , 16. toft x-a.1 rys ivag/Aoytxtts , xAt ms XPalxar,y-yls ) Supple ex proximo avTiAi|-
•4/Sis. Cum enim dixiffet cantilenas, quod adaüditum, per fe non différre, ita ut eadem cantilena
in omnium auribus eumdem fenfum ingerat, atque ex praecedentibus difpofitionibus,
h. e. mentis opinionibus, eVenire, ut, quae cantilena uni eft iucunda, alterum moleftia adfi-
ciatj hinc prefilus deducit perceptiones, quae vel Enarmonio, vel Chromatico Mufices ge-
nete excitaiitur, non differre fuapte natura , fed propter varias praeconceptas auditorum
opiniones. Proptetea igitur ait, eamdem cantilenam utriufvis generis aliis moleftam, aliis i«-
cundam eVddere.quia nempe plerofque ea opinio invafit, Enarmonium genus effe grave, fim-
plex, & nobile, adeoque mores ad gravitatem, & generofitatem componere ; Chromaticum
vero effe effeminatum, & inliberale: alios contra illud, ut aujlerum & imperiofum traducere, hoc
vero, quod fua Unit ate animos fleSat, laudibus extollere . Haec nofter , ut inde concludat,
nihil per fe Muficam poffe, cum nihil virtutis reapfe in fe contineat: quod probatum effe
this ipucixiiiTctTois infra feribit, verf. 3r.
Jam veto pervulgatum eft tria cognita effe veteribus Mufices genera, fcilicet di«Tow-
itos, xqtofiaTittov, tva.pfionov, quibus duobus poftremis caret certe Mulica a Guidone Aretino
reftituta; haec enim non alia agnofeit intervalla, quam tonos, & hemitonia, unde SixToyt-
x.oy genus exfiftit. Quod profedto, utpote fimpliciffimum Muficae genus , ingtavefeentem
barbariem vitare potuit, reliquis exquifitioribus deperditis ; quippe _ ygafiaTiitOv aliquibus in
tonis per trientem, tvagpcoyioy per quadrantem iubtili admodum Vocis modulatione intervalla
metiebatur. Difertiffime prae reliquis Ariftides Quintilianus de his differit pag.iS. apudMet-
lomium, & earum nomenclationum rationes adfignat. De his etiam luculenta, quae Meibo-
mius, & Wallifius diagtammata adornarunt, digna funt, quae Confulantur . Verum putan-
dum non eft Guidonis tantum Muficam , tyag/stma , & ygoytaTixa carere $ inde enim a
Plutarchi aetate tyagfsoytov Tots icoAAotc non percipiebatur, ut inferius aperiemus. N"obis vero
aliquantulas deperditorum iftorum generum differentias exhibent adhuc itytv/taxtxa., vel etiam
tyyopja inftrumenta quaedam perantiquae conftrudtionis, in quibus duplici fedtione toni aliquot
divifi confpiciuntur, quarum altera ad xpot/saTixey, ad tya.pis.Omy altera adeedit. Verum
iftas quoque reliquias , quae dodiis Muficis exadlo faeculo fat erant cognitae , vix nomine
tenus hac noftra aetate, qua artis apicem Mufici tetigiffe gloriantur, dodtiffimi ray piuasg-
yay norunt , inftrumentotum Vero artifices omnino antiquarunt.
Hinc intelligimus, quid fibi velit Philodemus , cum refert, quas viciffim vel laudes,
vel adcufationes in Chromaticam , & Enarmonicam alterutrius fautores coniecerint . Qui
enim pro Enarmonica ftabant, ab ipfa tonorum divifione , & intervallorum ratione repe-
tebant eius atpsvornTa. , ytyyanoTriTa. , a.it\OTttTA , gravitatem , nobilitatem , Jiniplicitatem ; qui
contra Chromaticam in deliciis habebant , ex eodem Fonte eius n/csgomra, xcti wiftarom-
Tct, lenitatem , & JleEtendi animi vim derivabant . Sic certe Plutarchus Enarmonii fautor in
libro Quod fuaviter vivi non pojft fecundum Mpicurum, inter alia Muficarum quaeftionum the-
mata, quae Epicurei deridebant, etiam hoc enumerat : xat n Snicore ray ytvcov 3ia.xtt to
Xqtoisa.Ttx.ov, J) Ut dqfsoyta. owiyrtaty'. cur inter Mufices genera Chromaticum animos dijfundit,
Harmonia, (h.e. Enarmonicum) componit? Itaque, ex Philodemi mente, perfuafi fedtatores ifti
ita,ut eos opinio infederat, effe oportere, quicumque foret aurium fenfus, probabant, vel im-
probabant; quodque illi vocabant grave, nobil*,& Jimplex, ifti aujlerum, & imperiofum; quod
... , O, dicebant, illi effeminatum, adfeSatum, & inliberale traducebant.
f « 4 ’ '&ei£^ fragmenti, quod ad feemdum Ariftidis librum adfutum eft, fie de trim»
E t;fam nornencTamra §& effèâibus loquitur f W M xaXttTa.t, StoTt itticuxvtoTAt xts to-
g^erum nomenclamra , « ^ fM Ê Ê S Ê M Ê S — i xccAutcc, itaga. to
m ï ttTa H ü Ü H I WBË x*. ^ B E m f f lm
ZiunZone denominatum ; Chromaticum autem & m,Ura‘e
rtiatnnum Atque haec profedio ad plenam Philodemi ^ mtelligentiam. faciupt, At enim cur SMii nullam facit Nofter mentionem? Eadem fane
Pluta^hus in modo adlato teftitnoaio de eo filet. Profeao quia 1II0 prorfus neglefto , quod
^ qulp.lp B h H T.™ E H m i 9 r0 ■ 7 J IU
«.oraifeTois' ira.vTa.ito.ot pstAcphtm B W M M Sm B W
"quippe^omnâus°^etiam iZodis canitur : artificiofiffmum Chroma-, foli enim doBi
Idcuratiffmum efi Enarmonium, quod inlufirioribus tantum Mufias
ÏÏÊ È Ë Ê È , autem efiimpojjibile. Ea diximus aetate ; nequaquam en™ ^ nC°nf^ ^
Namque Ariftoxenus lib.I toftatur cum fuo, turn
reorum fchola, ut in adnot. adv.zo demonftrabimus Hamomcum (h.e. Envmw;« dPÇ |
Meibomio 1 hunc locum) tantum genus' ceteris negledl.s in pretio A '3
rtoftri faeculo nunc difeimus Chromaticum aeque ac Enarmonium fu.ffe edebrata in
turn, ut fub indice lis effet, cui generi primas dare K B
quuta aetate ( eum enim poft Ciceronem , & ante Ptolemaeum .florui „ lt tem -swa,rol
ut ipfemet teftatur l. c. Enarmonium iam multitudim ob magnam diifi.uitatem ^ad-.uvar »
evaferat. Eadem habet coaevus Plutarchus in De Mttfiea loco fupra citato, q 1
fas adfert, cur exolefcere occoeperit :. 01 St ray to jstv xapAtfov to)» ytvav, o p /s t
Sta. atisyoTypta. ita.pA tois apXAtots tiirsSaÇ tTo , ita v n A e s ira.pt)Trtoa.vTo
yso-a.» «.»TiAii'1/i» Tav tva-p/sonav Sta.Tvtlsa.Ttov tois itaAAoif uTTapyen B™ e PV
a a I M I B u .0k « « « ? » J u,ro H | H
T^v ivcLpfsionov Sm iv , e^ogi^eiy cium» rm ^'kaSypicL'fcàv ‘ tfeQhvcLpypc&cti. , ë - ISIM BB 1 TU T to x tx svmvss ■ K ito S u ltv S t ivyuporaTu, « ^ ^
ptiv oioiTai, /so-Aito. fitv T>iv auTav ctutataSrttatAy, as ita.vv on ita.v a.v hutss exq)uy«, tk 0
iravTots asuitaoxToy ov itacyTtAtos xai ayp>]<rov * txa. xa.t to fsvi Sovaaja. 1 >|tp lirai .L....J.
via.s To pteyeSoj , xaSaorep to ts hpuTovtov, xat Toy Tovov, x*i Tot Aoi-ira Tfflv
rav. Quae fic fere vertenda effe Grece dofti fortaffe non abnuent : nofitae aetatvs homme
pulcherrimum Muficae genus, quod maxime ob fuam maiefiatem apud veteres in pretio era , omm
no neglexerunt, ita ut plerique, ne percipiant quidem auribus enarmonica intervalla: tanta autem
ignavia, ac fupinitate labor ant, ut putent enarmonicam tonorum diefim (l.e.diftantiam; nequaquam
fub. fenfum cadere poffe, £5“ exterminent earn a cantilenis , & nugatos cjje_ adfeverent eos , qut
aliquant de hac re babuerunt opinionem, &.eo genere Mufices uji funt. Huiufce a Jer wm v rt
totem quafi validijjimo argumenta tutari putant in pritnis ex ipfamet, quam projerun , Juorut J
fuum bebetudine, quafi quidquid ipfas fugit, id omnino non exfifiat, 6? inutile fit , era e t e
eo, quod magnitudp eius diejis difiinfte per dpi non pojjit propter mult ai um vocum conjo an i ƒ j
que ac Jemit onium, tonum, & r cliqua huiufmodi intervallorum. Gaudentius vero non mu o
teftatur fuo tempore, aliis duobus fere obfcletis, Diatoîiicum unum vigui e, quare ip
hoc uno tra&ationem inftituit: raro yap, ait, ptovov rm rgwv y w vrrtcu e<rt ro vuv pit q
èu/j.mv9rm <5*e \oidrav Svoiv y\ yg>i<n$ ejcMAoiTreycti jtivt^omiwhoc enim folum e tri us nunc a om
canitur, reliquorum duorutfi ufus parum ahefl, quin obfoleverit 9 pag.$ apud Meibom. Demde e l
JPtolemaeus, qWi ftib Adriano ftorpic lib.leaps 16 àtetm Piatonica tantum iuae aetaus nom-
Pepyr. f o l . ! . J) nlDU*