S C H O L . I H C Ö L. m m ..
Tricefima haec , B* àuae aîiae infequentes coîumnae male admodum habentur ; quippe atrq.
mentum quoad bonam partem evanuit, elementaque vel acutiorem ffugiunt obtutum : idcirco quae
magis incerta Juni, leviori virîculi duftu aere incifa vides .
V . 6. 7. *7K<p\vàLpviTcu St x. r. A. ) Ad celeberrimam quaeftionem gradum facit, an fci.
licet Mufica caeleftium corporum motibus adfinis fît, atque analoga? De qua veterum opi-
nione praeftat audire Plutarchum de Mufica fub finem: «AA«, St xtti ro pteyifjoy vfiiv> ce èrctipoi,
Heu /aclAigtcl (n/xvo}cLTy\v cLnctyoLim [Aü<riy.v(t '7rct/3aAeA^7r'Tcü * rv\y yctf ra>v ovray «pogay, x<xi rjjy
rav ctartpay xivyaiy 01 reept riuGetyopctv, xcti acu ÜXaravoL, xcti 01 Aoirroi t « f ctg^ctwy
(JiAoowpay ax. aveu fiaa-ix.7i$ ytvt<r9cu, xeti avve<rra.vcti gq>cwxoys recevra, yap x,ctô’ apfzoviav arco tu
9ets tcetTcL<rx.evct(r9a.t (paaiv : fed maximum, 0 Socii, B* quod maxime Mujicae dignitatem maiejla-
temque demonftrat a vobis omifjum e ft. Étenitn motus rerum, B5 Jlellarum circuitiones Pythagoras^
Arcbitas, Plato, ceterique antiqui Philofophi fine Mufica nèque fieri, neque conftare adfirmarunt :
own/# in/ni tf/wwf a Z)eo fecundum harmoftiam fuifje confiituta .
V. 10. B1 Tô «Ai» xcti o-gAïjv>f? . . . . ctyctAeyeiv r« T<»y «pôoyycoy) Qualis nempe effet,
quam veteres agnofcerent inter chordas, & çaeleftia corpora ctvctAoyi&y, ediflerit Nico-
machus in Harmon* Enchirid. lib. I I , five in eius Adpendice, quae, ut optime vidit Marcus
Meibomius, ex eius de Mufica libris excerptaeft: difîerit etiam Manuel Bryennius tota fejjt,
V , B> V I lib. I l , ubi varias hac de re opiniones profert, & Nicomachi etiam verba récitât
. Sed prae ceteris Claudius Ptolemaeüs, qui bene longam hac de re tfaôlationem in«
fiituit in Harmonie| lib. 111 ; nam cap. 8 difputat: rezpi %$ o/aoiotîjto? r s ItAtits ewniparos, x a i rzs Sia p u a -a y ray (^ a S ia y xuxAs : de fimilitudine perfefti fyfiematis B> Zoàiaci c if c ù li : tum
Cap. 9: rrtcoç r ce. ra fiippioapitvs avpLtpava xai ^ctCp^yct optoiaç t%ei lois tv T<a quomodo
quae in Harmonico contenta funt confdna, È? àijjona, fimiliter fe habent, ac ilia in Zodiaco : tum
Cap. 10.* oTi % xara //jjxo? xivycrzi tûjv aartpav to t<pt<*qs zy %i$ cp9oyyoi$ zoixzv: quod Stellanm
motui in longitudinem adfimilatur continuus in fonis motus : fie etiam 11 6? 12 de Stellarum
tnotu in altitudinem & in latitudinem cum tonis Muficis congruenti : deinde cap. 1 3 : tv
ctyctAoyjctj T<ay TZTpcL^oçSm xcti T<ay *71*00? Toy yÀioy ay^ptctTia/xm : de Analogia, quae efi inter te-
trachorda, B1 adfpeètus ad folerni tiim denique bina alia capita in idem argumentum adornat.
V. 14. xetvovo? KciTaSicuçzazi') Quid fit Canon Harmonieus tiédit Bryennius his verbis lib.
I I fe£i. 61 Kaycôy ctpptoyix.os zgti pizTpoy opêoT^Toc toûv «y toi? Cj)ôo"yyoi? np/Lto&fitycoy Sicttyopav, eu
QzapouvTcu gy Aoyoi? a.pt9piû)v : Canon Harmonieus efi menfitra reàituàinis -earum, apt antur,
differentiarum, çwize numerorum rationibus perfpiciuntur. Huiufmodi autem menfura re»
fta linea defignatür, quae eerta quadam proportione in partes X V pro nervorum numero
dividitur : atque haec vulgo dicitur Ëuclidi, Ptoleiüaeo, & Bryennio xctTctTo^jj xctyoyo?,
fettio canonis. Sed & xHTaSiiLipzais non infolens eft in rebus Muficis vocabulum. Ptolemaeo
enim lib. I faepe dicitur Sicupzaic lay TZTpcc^opSav, divifio tetrachordorum .* quae fane divifio,
non fecus ac ilia canonis, eft chordatutn in tetrachordis fecundum proportiones pofitio fîn-
gulis generibus refpondens. Non male igitur Nofter vocat xaLTaSictipza-iv.
V.21. B* feq. cetytAipiov. . . gi? . . . apéJc&v •mpiTtoiytaiy') Negat Philodemus conlequens efle,
Muficam ad virtutes comparandas elfe utilem ex eo, quod forte eius canonis proportiones
caeleftibus refpondeant. Sed illi contra contendebaht animi concinnitatem e Mufica necefla-
lio oriri , quemadmodum ex illis proportionibus Üniverfi concinnitas exoritur . Ita Ptole-
maeus lib. I l l cap. 4 hoc lemma fibi demonftrandum adfumit : on n % nçpcovfuw Swapn
mtcLct \izy rots TgAgiorggoi? tolç <Pu<rei$ gyu^ctp^gi * xcltclQcuvztgli St plclXi^ol Siet re reoy etyfip«-
remy -yu^eay, xai ray spayiav 'XzpicPopav : quod harmonica poteflas omnibus quidem perfections
naturae inefi: maxime autem confpicitur in animabus humants, (§ caeleftibus motibus.