S G a 0 L. I N G O L. XXIX.
V . i. bJs y ne a ex rpaycoSm tis ) Ut iftùd abrUptüm, & nullius fententiae M/i/tti ali-
quo pafto fulciremus, de noftro addidimus particulam ei, quae in auToypaipa non viGtur,
fed excidere fcfibenti Facile potuit ï ita enim refpondet alceri , ei in feq. v. 6.
V.4.1» A&Aix mttyyiÇovros) Vides librarium feftinantem pro AAAIA1 fcriptitafie AAAIAI,
omifla fcilicet jineola, quae altetum A feddiflet A : vides praeterea adpiflo fuperius Ta a
reftitutam elfe vocis lé&onem. At cur non potius omiflam lineolatn adpingere ? Id enim
vero argumento nobis eft ineluftabili, qüamplures huiufce codicis emendationes non ab ipfo.
met Jibrario, fed ab altero fciolo fuifle profeftas; qui nec fatis perfpicax, nec eruditus ad-
paret, ut alibi iam anitnadvertimus. Is igitur vel quia fuam in emendando diligentiam pa-
lam facere vellet, vel quia prae imperitia non fatis certus de fua emendatione foret, r.o-
luit auToypa<$or violare , fed potius fufpenfa, ut aiunt, manu elementum illud fuperfcripfic,
Quid autem fibi Velit tm AceAtct fftmyyn^ovToe ex antecedentibus fatis conftat , Cum
enim fatis ridiculum dixerit Nofter, quod Adverfarii iaftitabant , Muficam fcilicet etiam
conliliantibus infervire: Ecquis enim, aiebat, rifu non diffiuerel f i confiliarios cerneret canentts,
& infiniment a pulfàntes ? fubdit : heque fi qui s tragicorum , vel comicorum more caneret, ferre
pojjemus, et fi ifiorum canins fermoni propius adcedat ; non dico f i quis citharam puljaret. En igitur
fatis profligata ilia quaeftio, quae eruditos fcidit, an fcilicet in veterum Comoediis, ac
Tragoediis ufque canerent a&ores, cum iambicos recitarent? Canebant igitur, fed cantu rp
ActAiçc, avvtyyityjTi, qui fermons parum differret, qualis nempe eft, quem nos Itali diciraus Re-
citativo : quae ipfa fuerat opinio do&iffimis iam fulta conie&uris a Cl. noftro Conlega Xave*
rio Mattéi in eruditiffima Difiertatione, quam fuae Pfalmorum Verfioni praeHxit cap.IX 5.13.
V. 12. Nuv Toiyuy Atya k. r . A. ) Cum fatis oftendiffe putaret , quomodo aliqui quif-
quilias feftando a controverfia aberràrent, dire6le ipfis refpondet docens , quid Muficorum
nomine ipfe intelligat, cur eofdem cum x.povpoLTo,?roioiç confuderit , quove in loco Pinda-
rum, 6c Simonidem ftatuat. Ida igitur refpondent illis, quae habentur Col.XXVI v. 27 & feq.
V. 14. cyctuAoy ) MS. habet, ut tute vides, tpotuîoy nullo plane fenfu. Non aliud igitur
opportunius, quam eyctuAoy fuccurrit, quod & toto contextui confonet, 6c avvccuAuet, quae
eft in fequenti verfu, refpondeatj quodque facilius ob foni adfinitatem craffae Librarii no-
ftri aures permutare poflent, cum di&atum adciperent. XovctvAtix vero, etfi in lexicis non
proftet, idem profe&o eft , ac guvclvAicl , non fecus 9 quam û><peA«iet, & «CpeAioe. & fimilia.
V . 16. ApKTTofym ) Nec de Ariftoxeno Selinunùo Poè'ta, nec de Cyrenaico gula cele*
bri, nec de Medico Herophileo, fed de Tarentino Mnefii filio, Lampri Erythraei, Xeno-
phili Pythagoraei, & denique Ariftotelis auditore celeberrimo , CCCCLIII librorum fcri-
ptore, tefte Suida, quos inter plura de re Mufica , 6c e quibus fuperfunt adhuc très tav
Appovnuov Sroj^iûjy, Harmonicorum Elementorum, heic verba fieri non eft, quod dubitemus.
Hic enim agnomine Mufici a veteribus paflîm defignatur, ut ab Halicarnafleo, Tullio; Gel»
]io, aliifque. Hinc nos ad implendam illam trium litterarum lacunam, quae ftatim fequitur,
legimus ti euTovopoL^Baiv tb posaix.8, & explidavimus, fiquiâem Mufici nomine per excellentiam
adpellant. Ceterum, il cui infolens huiufmodi fyntaxis aures offendat, 6c legere malit ti tm’
ovofia. Sbgiv t b pb<wlb9 fiquidem ipfi dant Mufici nomen non intercedam. Verfus enim 17 incipit
a figura quae fimul litteras A & Z praefert, ut adpareat ex una in alteram per emendatio*
nem tranfiffe. Quod fi neque ifta ledlio probetur, tum denique retenta priori le&ibne patrius
ille cafus r» posa nus, quod negotium faceffit, interpretaberis Mufici filium. Fuit enim is Mufici
patris filius, atque difcipulus. Nec alio pa£to Suidas eum adpellat: Apiaro^evoc vio$ Mw<rM)
Tfs x.0.1 Xanvdctpy, Macnx.8 : Arifioxenus filius Mnefii, qui 6? Spintharus vocabatur, Mufici.
V . 21. TepêTiÇo^gy«, ) Sic reftituendam vocem res ipfa clamat. Vides enim bis a Libra*
rio defcripta verba x.<ti otclv St Aoytss ctva.J’jJWj T<t 'TftpiynopLtvcL, quae mox veluti fuperflua
partim punftis cohfixit, partim uncis de more inclufit . Quid huic acpctApcctri occafionetn
praebuifle putas? Nifi ilia particula x.cu bis pofita poft bina verba fimiliter cadentia, h. e«
primo poft npen^o/xtvcL, mox poft 'XtpiympLiva.. Etenim vel ipfe fcriptitâns Librarius, vel
qui dormitans fcriptitanti diftaret, fed alius certe ab auftore , récurrente fimili vocis de*
finentia opuva. , eademque particula x.ct< infequenti deceptus , iterum primum pro
fecundo adcepit, idemque refcripfit.
V. i f . 26. x,etTa£ia St b ptovov SiSclg)cclXbç) Sic fuppleo. Refpondent enim ifta obiefta-
tionibus, quae habentur Col. XX VI v. 29 : jccli KGLlci.%1Bp.tv cLavipcuTa. SiSclgkw k. r . A.
V . 42. /tteA)j -^iAa) Vide, quae adnotavimus ad Col.XXVII v.9 . ’ 0 0 -