tamen quis negaverit hune fuae fedae inftitutis obfequendo, poll ilia de poimatis, de
canora voce, etiam deMufica fuifle loquutum? Neque porro ab antiqua Mufices tra-
ftatione alienum erat de litteris, earumque divifionibus, de fyllabis, Sc earum quantitate
, de pronuntiatione, aljifque id genus ediffererg ; liquident psTpnt) ab eorum
Mulipa erat infeparabilis . Itaque videmus Ariftidem Quintilianum bene longam li-
bri I de Mufica. partem in hifçe pertradandis infumfifle. Et Plutarchus in initio Dial,
de Mufica , fcribit non modo PJatonieos £c Peripateticos de veteri Mufica , deque
eius corruptione fcripfifle , aAAa ya§ k, ypxp,p.XTiXiiv k, ctppLomsjy ci eif xxqov
Seixç eAïîAaXOTeç , Jed etiam Grammaticorum & Harmonicorum daclfitmos. Grammatica
igitur a Mufica non erat aliéna. Per nos igitur concludas licet, non alium librum
in hoc Philodemi volumine impugnari, quam Diogenis Seleucienfis vulgo Babylonii,
feda Stoici, infcriptum ftspt (favYip Texmi , in quo fcilicet nimius. fuerat Mufieae
laudator. Atque utinam vel Diogenis liber non omnino periiflet, vel Philodemus
non fibi perfuafilfet , eum ledoribus fuis ufque praefto futurum , ut nos ineredibili
levaffet labore! Is enim adverfarium fuum V-Cfra noSx perfequens aenigmaticus faepe
evadit, Sc magnum nobis negotium faceffit, qui breviflimas eius relponfiones igno-
tis Diogenis argumentis aptare nunc cogimur.
XVII. His accedit, quod nemo inficias iverit, tumultuarium huiufmodi fcriptum
fuilTe , ita ut potius GyjSiua[XCt dicendum fit , quam opus ad limarn exadom ;
feftinationis enim plenum , Sc inconcinnum ledores facili negotio agnofccnt | ne-
que earn, elegantiam , quam in hoc Scriptore prae- reliquis Epicureis laudavit Tullius
, inibi licet invenire , Itaque illud publicae lucis ufijra minime donatum ah
audore fufpicamur. Idque profedo arguit Ariftidis Quintilian! diJigentifljmi Scripto-
ris filentium, qui licet non multo poll floruerit ( vixit enim Plutarchi aevo ) nul-
lam tamen de tanti nominis Philolbpho mentionem facit, cum Mufieam commefi-
dare inftituiflet. Quin imo ei nullum innotuifle librum , qui direde in Mufieam
feriptus foret, arguimus ex eo , quod ait Lib. I initio fe fcilicet ad feribendum
. faille incitatum multorum fegnitia , ut difccrent qualem difeiplinam per fummum nefat
contemnerent , eps , fcribit , S' eft'pqev nttysipritiat nj avyypàp.ptXTt /jcaAfça p.ev
»5 tsjv nAeisuy nept to npay/xa oAtyapta emSsi'fyu 7tpOY)pYipjtsvo\> . oiov 8
OTpçoYiY.ovTcaç St artfua; ayaot, Sc paullo infra : ol Ss voAAot xou Toanot 7raf sSev rt-
Sewai rt)v apytxs , xxt ansuSeumcts rjSoniirTYis pera Aoyis xxt oCJieAsiaç npoTipyi-
oct/TSÇ , fed multitudo haec etiam flocci facit , quae volûptateni otio & ignorantia com-
paratam illi, quae cum ratione & militate coniuncla eft, praeponit. Quibus fane verbis
pon de veteri ullo magni nominis Scriptore, fed de fui temporis hominibus tantum-
modo eum queri manifellum eft. Infra vero pag. 69 & 70 , ubi plures ait Mufieae
maledixiffe , putantes unicum eius fcopum comparandae voluptatis fore ; cum contra
ipfa non nifi Six oipfisliiixoç per accident animos recreet, Sc ad virtutem capeflendam
proprie impellat ; inter illos peculiariter Tullium nominal, qui in fuis Politlcis quemdam
induxerkt, qui ea de caufa Mufieam e Republica exjgeretj Sc propterea ipfe multis
probat earn fententiam minime Romano Oratori fedifle , utpote qui alibi aliter de
Mufica fentire declaraflet. Quod ipfum- nobis argumente eft Ariftidem minime Philodemi
opus novifle. Nam cum Philodemi accufatio haec ipfiflima fit, fi eius librum
noftet Ariftides , huius potius direde in Mufieam feribentis , quam Tullii non id
agentis audoritatem declinare fategiflet ; imo pronum ei fuiflet inferre, Tullium eo
in loco Philodemi verba mutuatum efle , ut fuo interlocutori accommodaret j quod,
nos a vero minime abhorrere putamus.
x v iir . s; igitur hac in re conieduris indulgere licet , cenfemus id genus feri-
pti in auditorum fuorum , Sc fortaffe in ipfius Pifonis filii ufum fuifle a Philode-
mo concinna-tum ; excepifle autem-, 8c litteris gommendafle vel Pifonem ipfum ,
vel
Vel potius a manu aliquem eius fervum , qui nec Graecus homo , nec fatis
excultus , Sc .elegans foret ; utpote, qui multa peccavit infcitia , multa auriüm he-
betudine , multa etiam oeulorum halueinatione , Nam aliunde certis conftat in-
diciis hoc Volumen partim aljquo didante exceptum , partim ex xvToypo.dpq exferi-
ptum fuifle . Ecquis enim Latini hominis infeitiae Gxaeeum didatum excipientis non
tribuat aQaApuz illud, in .quod toties incidit, ut palfim feriberet et pro /, 8c e pro
1 n , vel contra? ut adfcriberet fupervacaneum / poll a in tertiis finguLaris imperati-
vi , uti e. g. Aeyeçtp, Sc alia id generis errata , quae partim emendata , partim
'omifla in ms. leguntur. Huiufmodi , ni faliimur, oCßxAflXTX, uti manifefto funt in-
dicio nullam , vel fere nullam in pronuntiatione fuifle tunc temporis differentiam
inter / 8c e i , inter £, 8c JJ, inter fi), 8c ty , fie imperitiam Gfaeci lèrmonis in li-
brario arguunt, qui uno aurium iudicio, non grammatieis legibus in feribendo ute-
retur. Ilia vero alia, ut e. g. pro hx&iAKWT&iv feripferit kx^tixovtoiv Col. IX , non-
ne hebetes aurcs, quae aliud pro alio verbo didatum acciperent, arguunt ? hi multis
praeterea hallucinatum elfe oculis dum tranferiberet, non uno loco repetita v.op.-
pLXTU, ( quoties fcilicet ei fraudi fuit eadem didio recurrens .) declarant -, quae ut
emendaret, uncis repetita inclufit, uti videre eft Çot. XX. & XXXVI.
XIX. Atque haec quidem tolerabilia : quot vero verba , Sc nopL/xXTX refecuerit,
quis divinare audeat? Profedo non uno in loco hiatus adparet, fenfufque claudicare
videtur. Quomodo ea nunc , nifi hariolando , fuppiebitnu6 ? Vifantur quidem frequentes
in ms. emendation» ; modo erfim pundis confixa occurrunt elementa, quae
fuperflua fint, Sc expungenda; modo aliae aliis in interiedo fpatio linearum impofitae
literae cernuntur , quod vel atgumento eft inferioribus deletis fuperferiptas eflfe reti-
neadas,vel in infr.aferipta didione illas effe inferendas ; modo uncis (ut diximus) integra
commata conclufa funt, quae fcilicet iterum fuerant repetita. Huiufmodi tamen
corrediones. neque ai)Toypx(J>ov hoc volumen indicaut, neque ex audoris recenfione
fàdae efle videntur . Id autem arguimus turn ex eo, quod Sc nullae fint liturae ,
quae frequentes funt in aliis, quae ttUTOypaCPa cenfemus; turn quia corrediones eo-
dem charadete fadae adpareant ; turn vero in primis quia emendata aliquot confpi-
ciuntur, quae flare fine vitio poterant : quod procul dubio fervilis manus indicium
eft, quae omnia quaecumque non penitus cum auroypatfty convenientia occurrerunt,
emendavit. Vide quae adnotabimus ad CoLXVIII. Quid vero quod plura emendatio-
ne digna intada corredor ifte reliquit? Ecquis igitur huius hominis diligentiae peni-
tus fidat, 8c nihil ei inter feribendum intercidifle putet, quam quod fuppletum vi-
deat.'5 His adde, quod ubi plura verba, vel integra WpLfJLXTX refeda forent, alius non
erat fupplendi modus, quam imae pagellae adferibere, uti in citato volumine Tail
wropi/yipuTaiv orfpt qyiTCpixi% faditatum cernimus. At in noftra hac papyro, cum inferior
margo peflime admodum habita fit, fuerint, nec ne huiufmodi additamenta,
quis no vérité Sed de his fuo loco Ledores moneblmus.
XX. De leripturae autem ratione, deque notis, q.uae hoc in volumine occurrunt,
fatis fuperque in praecedenti volumine differuimus,
XXI. Reliquum iam eft, u t , quam operam in hoe volumen contulerimus, ledores
moneamus. Principio lingulas eius columnas quam fideliffime aere incidi cura-
vimus, quae autographum eadem menlura , iifdem chataderum Ibrmis, unoque, uti
tacent , contextu , iifdem notis , pundis , litteris , interftitiisque deformatum exhi-
beant, quin imo iifdem lacunis, fciflurifque, quibus vel olim incendii vis, atque do-
mus ruina, vel modo in ipfis evolvendis contredatio tarn fragilem materiem affecit.
Turn e fingularum regione integrum eius contextum minulculis vulgatifque chara-
derum formis qjtpreftum adpofuimus , fed eodem verfuum numéro , ut facillime in
eppofito autographo relpondentes inveaireni;ur , djftinctifque de more per interftitia
voci