S G H O L. 1 N C 0 L . XXXIV.
V. i. Aapm) Sic legendum effe nullus dubito . Fuit enim Damon Athenienfis Celebris
Mufi'cus, qui eam artem Periclern docuic, telle Plutarcho in eius vita, nec non alios no-
biles adolefcentes, uti difcimus a Platone in Lachete , qui eum fiimmis laudibus extollit,
dignumque ait , cuius dilciplinae pueri committerentur : AcLi >yap aura pot ttayfas utSpa
•xpm&wt T# ùiei SiSacricaAai puer nais Aya.9ox.Ae8 s ptaOifTijy i t j i» « ittSpm jsapieç-aTon s pu»
vov I pavement, O.AAa xai f aAAa ooroaa /SsÀei, a|-ioy avySialgi0 eit. t i |Aix 8Tois »eauaxoïsv nu~
fer enim mibi conciliait hominem , qui filio meo praeceptor Mufices effet , Damtmem Agalhoclis
difcipulum, omnium non in Mujica modo, fed S in ceteris facultatibus quibuslibct elegantijjimùm
atque excultijjimum , dignumque qui talibus adolefcentibus operam praeftçt. Quare ait Aridities
Damônem manifeftum reddidiffe , quomodo Mujica non exjîftentes in pueris., 6? in proveSiarihus
mores fingere, & latentes educere valent . Eius verba recitavïmus ad Col. I I I v. 24 pag. rÿ.
Vide etiam Galeni locum , quern adiegavimus -ad Col. XIX o, 14 pag. 89. Quadrat igitur
DamoniS exemplum huiu loco, ubi de puerorum inflitutione pet Muficam, eorumque emo-
lumento verba ïïunt. Quid autem illud fit, quod coram Areopagitis ipfe dixifle ferebatur,
quodque in dubiu'm revocat Nofter illis verbis wpos tus ttA)|0iyss apeoorayemts, x.at pn ras
itXa.TTou.imt, penitus ignoramus : nifi hoc unum novimus, telle Ifocrate in Areopag., publi*
cam puerorum inllitutionem apud Athenienfes Areopagitis fuiffe concreditam ..
V.Ö, 7. oeag AÔîjvctiois tT ipA x.a.1 araai rois EAAifo-iy ) Id quidem in dubiùfll a Noftro
revocari non poterat .■ Qua de re ait Athenaeus lib .X IV cap.8 : to St ÔAoy eoixèy n acaKaa
Tan EAA)|*ffly aotyia T» puaix.y pahiya imtt SeStptp1 . . . . xai aranas T8s %peeperus Tij n-
Xn tclvtm aafiyae aorexaAouy : ad funtmarti vêtus Graécorum fapieniià Mujica maxime contenta
elfe videtur . . . . . . . & omn'es àrtem illam profilcntes Sopbiftas adpellarunt .
V . io r i. àpa oroAAa) Vel animo abalienatus, vel craffe nimis diflanti addidlus, cum
is eadem’ verba àpa orcAAct iterum efferret, bis exaraviu quare expungenda duximus; etfi
pundla in mâle habita papyro non adpaxeant,
V. 12. xai cptAoaoCpiar Sn ) Heic iterum ab imperito librario pro Sr\, politum erat St .
V. 16. orpoiiyayov) Eadem diverlis verbis fcripferat fuperius Col. X I v, 16 avparAàxtnct
‘iétpt^AcrtTcn rxoititra. Utitur autem verbo acpoaya produco, ut adludat ad Stoicorum orpony-
paa., in quorum numeto ceûfebant Mulicam, uti iam diximus ad Col, X 0.31, Ö* ad Col.
X I v. 14. -
V . 18. uStti SiSoa/m ) Non alio plané fendu exponi poffe verba illhaec ; fortaffe non
abnuent peritiores: his enim ad recentiorem Muficam , quam minime vetëres âgnovérunt,
adludit . , .
V . X9 , 20. siptirai ortpi vs ptpss ) Haec procul dubio aliquam divifionem refpiciunt
initio propofitam, quo nos deltituimur .
V. 21 , 22. ey Tco Sevhpa Tm vvoprnpaTm') Vide quae adnotavimus ad Col.X X IV v.g.
V . 24. «uperiis tyeyero ) Muficam divinitus hominibus datam vulgo veterts adfirmatunt.
Sic Plutarchus De Mujica : ipas S’ oux. «yöpaóroy Tiyct ■ xaptAa^opa mpetw ray tjis puimrs
ay «Say : non hominem aliquem nos adcepimus Muficae bonorufn invent drem ; & paiilld infra : atpn1
euv aaitt TtcuTo. n putnxai 9tm evpnpa. uoet : vencrabiïis igitur per omnia Mujica, qtiae Deotuw
inventum ejli & in Dé Superjlition'e: powna» (fijo-iy ó lîAaroy tuptXaa.; x.ai tvpvdpictc Stipuwp*
yoy ttïSpaorois vwo Seay u rpu$)is 'hacâ. x.a.1 Myprtas cSlay Jouvat : Muficam ait Plato elegantiae,
B concinnitatis opijicem hominibus a Diis datam, non .luxus gratia, & pruritus auriam . Et ipfe
Plato difputat in Phaedro coco pucrm, a Mufis efie Muficum furorem, natif que Mufis cantum
extitiffe, yevoptmv pvtscov x.ai <paveiv>js uStis . Strabo lib. Xpag. 468 : xetô approyiay Toy noapot
ffuveç-avai Qauri, otay t o putmcov 0say epypy uToAaai8apo7T£s : mundum fecundum harmonium con-
flare tradideruht, omne, quod Muficum eft, opus Dei cenfentes. Pindarus Apollini & citharae,
& totius Muficae inventum tribuit Pyth. Od. f : oropey re xi9apiy , SiSa&t t s pmaas , 01s
ay eSeAij fuppeditavit cithardm, £3* Muficam, qujbufcumque voluerit’, cohcedit . Idemque lyricus
Minervae tibias adceptas refer:, uti etiam Diodorus Siculus , quorum loca r é c i t â t
Bartholinu^ De 1 ‘ibiis cap. III. Item Callimachus Hymno in Delum v. y3 feptichordis lyrae
Apollinem auflorem facit :
EyOey 0 orais To.craa.trSe A'Jgjj eyeotjaaTo ^opd’as
Trtpoy ocrtrau.t xuavoi tor’ aSirtcrcrir atiaav.
Hinc Puer ( Apollo) tot lyraè intendit chordae
Pojlea, quoties cycni parmi adcirUterant,
Minervae vero tibiae inventum adtribuit Hymn, in Dianam v. 2441
Ou yap. usee nfbptia Si oyea Te]pi]yoyIo
■' Epyov Attains eAa$a x.ax.oy.
Nondum enim binnulorum offa perterebrabunt,
£>uod inventum eji Minervae cervo noxium . . . . . ._ „ ,
Sic etiam Hyemo fab, 16s Minerva dicitur prima ex offe cervino tibias compegifle, & aa
Deorum epubm I M S At Plutarchus De Mufica fab Soterici perfona non tantum ct-
tharam, fed & tibiam Apollini adiudicat I 8 pm\ St xJapa AoroAAayos , aAAa xai ao^Tt-
aai I M W eiptlns 0' 0eos: non modo cithara Apollims eft, fed cum tibiae, turn
inventor Dens. Vulgo autem lyra Mercuric tributa fuit, ut m ems hymno — j f f j g g l
adferibitur , & paffim apud Muficae traftatores. Videfis Anftidem Lib. I I apui Meibomium
tag. 109, ubi, quae fmgulis Deorum Mufica inftrumenta adfcnberentqr, e n a r ra tAdI lum
mam communi fere veterum eruditorum confenfui oppedere non dubitat Epicureus .
V. 28. orporepoy avtSuxapei) Ubinam huiufmodi rem tradident, plane nefcimu .
procul dubioPin alique antecedentium volumine , ubi fortaffe propius rem Muficam adtin-
gens, quomodo eam primitus homines didicerint, explicaverat.
K i t
Papyr. Vol.il
CO«