posita, superiora magis approximata, sensim ad 1 5 poll, longiludinis et 2 lin. latitudinis usque
decrescentiaet subopposita, formâangusto-lineari-lanceolatâ, subfalcata, acuminata, plana, nervo
medio utrinque prominente pallente perducta, ad margines nervo tenuissimo pallente cincta,
substantiae tenuis coriaceae, utrinque glabriuscula ; par infimum fere duplo latius, plerumque
binerve; segmentum terminale omnium latissimum, folium flabellato-bipartitum inæquilaterum
sistens, lobis tri- v. quadrinervibus antice oblique truncatis et in dentes aliquot ovato-falcatos
inæquales plerumque bifidos fissis.
KENTIA.
CHARACTER ESSENTIALIS.
Flores monoici, in eodem spadice fasciculato-ramoso, spathâ triplici, interiore incom-
pletâ cincto, in scrobiculis sessiles, bracteis obsoletis cum rhacbi coalescentibus,
masculi bini ad latera cujusvis feminei. Masc. Calyx tripartitus ; laciniis non inter se
imbricatis. Corolla tripetala; petalis in præfloratione valvatis. Stamina 6; filamenta imâ
connata; antlieroe lineares. P istilli rudimentum. Fem. Calyx triphyllus et corolla tripetala
dissimilis præfloratione convolutâ. Staminum rudimenta nulla v. obsoleta. Ovarium
unilocular e; ovulo in fundo aflixo. Stigmata 3, distincta, subsessüia. Bacca parce fibrosa,
monosperma. Albumen solidum, æquabile. Embryon exacte basilare.— Palmæ rupestres;
caudice elato, gracili, annulato, inermi; frondibus omnibus in summo caudice confertis,
pinnatisectis, segmentis reduplicatis, linearibus, pectinato-dependentibus, apice passim
inæquali-bifidis; spadicibus infra frondium vaginas elongatas enatis, subverticillatis,
spathis coriaceis deciduis, duplicato-ramosis, ramis fastigiatis, ramulis undique in scrobiculis
superficialibus flore uno femineo minori ac binis masculis majoribus lateralibus
colore stramineo obsessis; fructibus parvis, ovoideis v. ellipsoideis, ex luteo miniatis,
cicatrice stigmatum verticali, endocarpio chartaceo s. membranaceo cum nucleo huic
connato.
OBSERYATIO.
Genus hoc ita appellavi in memoriam defuncti Guilielmi Kent, Hortulani, qui V. 111. Reinwardt in itineribiis per Archipe-
lagum Indicum per multos annos comitatus est ac summo utique studio in explorandâ ditissimâ earum region uni Flora
adjuvit. Deinde et mihi aliquamdiu comes additus, et indefesso colligendi ardore, et rerum botanicarum seien tin, et
præsertim ingenti de usu ac cultura multorum, quæ in India Orientali gignnntur, experientià, utilem in primis navavit
operam, haud aliter ac successor ejus in horto botanico Bogoriano, divus Zippelius, quod luhens pal am agnosco. — Ceterum
Genus hoc omnino minus naturale ac magis artificiale est habendum, Oncospermam nostram habitu satis æmulans, sed ab
eà et a Pinangâ præsertim albumine solido non ruminato differens, quamquam et florum dispositione, etintegumentorum
floralium præfloratione exapte cum bis Generibus congruens. E Palmis Novi Orbis OEnocarpio Mart. , quod ad conforma-
tionem organorum fructificationis, maxime simile e st, vegetatione autem cum Oreodoxâ Wield, et Euterpe Gærtr. convenit.
Equidem Arepam sapidam Soladd inter 35 et 38 gradum latitudinis australis, quæ ultimum Palmarum Austrum versus
limilem videtur: attingere, ob organismum. fructuum plane similem ad hoc Genus referendam esse existimo. Accuratior
autem investigatiodocebit, utrum Pinanga sylvestris orysoeformisRumph. Herb. Amb. I .p . 40.tab. B.fig. 2 , quemadmodum
ego conjicio, ad hocce Genus, an ad Ptychospennam Labile, referendum sit; quæ quum non nisi ex iis, quæ de eâ memoriæ
prodidit Rompribs, nota sit, aliquid certi de eâ restatuere nequeo. Hoc tarnenafSrmare ausim, fructum, quem Gærtner V. 111.
Fruct. et Sem. pl. I .p . 20 . tab. 7 . nomine Arecoe brisas descripsit, non Palmæ illi a Rbhpiho nostro memoratæ, sed alii
tribuendum esse, quæ Generi Pinangæ annumeranda videtur : id quod jam antea pag. 77 hujus voluminis in observatione
1. KENTIA PROCERA. Tab. 106 et Tab. 160.
K. caudice procero; frondium segmentis linearibus, apice inæquali-bifidis, in nervo
medio subtus ad basin paleaceo-setosis ; calycum masculorum laciniis brevissimis;
fructibus ellipsoideis.
Areca procera Zippel. M. S.
Habit. Socia in altis rupibus or® Guine® Nov® inter meridiem et orientem sit®,ante dccem fere aimos, quo tempore Arx
Batava Du Bus condebatur, qu® aliquot abhinc annis ob coali pestilential«, huic or® inhospitali omnino propriam,
deserta e st, a Zippelius primum reperta. Mira e i cum A reed sapidd Soland. est affinitas, a qua tarnen satis diflert calyce
florum masculorum tam exiguo, ut primus ejus inventor in brevi de hac Palma annotatione hoc earn plane carere
perbibeat. In isla vero hujus divisiones petala sub®quant et pistilli rudimentum staminibus longius est et claviforme,
quod in nostra Palma minutissimum, ovoideo-trigonum, apice in stigmata tria rudimentaria divisum est.
Descr. Palma procera, caudicem in 70-90 ped. altitudinem erigens, rectum, cylindraceum, apicem
versus nonnihil ventricoso-incrassatum, annulis inferne remotis superne approxirnalis notatum,
nigro-cinereum, laeviusculum. Frondes omnes terminales, decern ad quindecim numero, confertae,
pleraeque patulae, 10 fere ped. longae aut etiam longiores. Petiolus supra basin elongatam cylin-
draceam sursus angustatam extus fusco-virentem vaginantem pedem longiludine excedentem
nudus, infra convexus, supra concavus, sursum in rhachin parte superiori compresso-trique-
tram striatam squamulis fuscis punctatam attenuatus. Segmenta in quovis rhacheos latere
plurima, subopposita, ope calli oblique et reduplicato-adnata, pectinata, dependentia, —
inferiora duos pedes et amplius longa, in medio pollice latiora, — posteriora interdum apice
in acumen longissimum filiforme laxum producta, — superiora magis inter se approximata et
sensim minora, suprema vero apice reduplicato obtusiusculo subbidentata, — chartacea, rigi—
diuscula, opaca, ad margines nervo satis firmo ex callo orto cincta, basin versus inter nervös
secundarios laterales nonnihil plicata, supra glabra, coloris satis intense viridis, infra in colorem
pallide glaucinum vergentia et sub lente visa pube miüutissimä scabrida. Nervus medius s. prima-
rius ad basin supra argute prominens, in aciem rhacheos decurrens, subtus minus extuberans et
basi paleis testaceis lineari-subulatis 3-5 lin. longis partim sursum imbricatis dorso carinatis ad
margines tenuissimos erosis velatä : seev/nda/rii in quovis latere singuli aut bini, supra filiformes,
subtus vix a tertiariis approximatissimis et tenerrimis distinguendi. Spadices bini vel terni simul
infra frondes e summo caudicis cacumine, patentes, 20 poll, ad 2 ferme pedes usque alti, ante
spathae dehiscentiam toti, ut videtur, tomento raro fuscidulo aspersi, cujus in partibus spadicis
deflorati a me exploratis ad alas ramificationum tantum sunt vestigia, squamulis minutis tenuis-
simis ad margines villoso-fimbriatis formata, hoc quidem statu glabrati, nitentes, flavo-virentes,
in ramis primariis plurimisque secundariis spathellä persistenti aut decidua e basi lata semi-
amplectenti in acumen elongatum saepe pollices aliquot longum obtusiusculum subcarinatum
coarctatä instructi, si e cicatricibus transversalibus in pedunculo subtrigono-compresso intus
planiusculo dorso convexo rigido judicandum, praeter basin crassam semilunarem caudicem
amplectentem, spathä duplici complete nec non minori interiori, quae minus completa videtur,
involuti. Rhachisprimaria brevis, laterato-compressa, inter ramos deliquescens. Ranni fastigiati,
• contigui, infeme rectiusculi et extus praesertim ad basin crassiorem convexi aut mutuä pressione
varie laterati, intus planiusculi callositate alari : inferiores sesquipollicis aut duorum poll, supra
exortum • intervallo e rhachi primaria in ramulos secundarios ternos aut geminatos continuos
virgatos ima rectiusculos et coarctatos sursum flexuosos et reclinatos ubique scrobiculatos divisi :
superiores magis congest! ejusmodi ramulos floriferos simplicissimos sistentes. Scrobiculi superficiales
, subrotundi, margine inferiori bracteä obsoleta vix prominente semilunari flori femineo
appressä instructi, praesertim in anteriori rhacheos parte satis approximati, decussati, ad imam
rhacheos partem satis distantes, alternantes aut vagi, florem unum femineum et duos masculos
bilaterales paulo altius insertos foventes. Flores masculi 7-8 lin. longi, ebracteati, obliqui,
pedicellis perbrevibus complanatis cum rhachi concretis inserti. Calyx brevissimus, vix dimi-
dium lineae altus, acetabuliformis, ad basin constrictam triquetram carnosulus, limbo corollae
appresso in tres lacinias breves triangulares acutas dorso carinatas diviso. Corolla tripetala,
straminea : petalis lanceolatis, acuminatissimis, imä basi concretis, apice modo recto modo falcato
aut torto divergentibus, et longitudine et latitudine nonnihil inter se inaequalibus, chartaceis,
planiusculis v. intus basin versus concaviusculis ac pressione staminum striatis, superne plano-
convexis, marginibus subreeurvatis, in praefloratione valvatis. Stamina 6, subaequalia, corolla
plus quam dimidio breviora. Filamenta brevissima, in fundo corollae in torum abbreviatum
car nosum confluentia, subuliformia, recta. Antherm lineares, subtetragonae, apice attenuatae,
in dorso supra basin plerumque inaequali-cordatam affix®, leviter curvatae, antice secundum