floriferi, magn. nat. — E. Pars raini spadicis fructiferi, magn. nat. — (Delineavit Gordoh, Analysin fecit De Caisnb V.
amic. secundum specimina siccata.)
1. Imago dispositions organorum floris masculi. — 2 . Flos masculus, ut ceteræ omnes figura, exceptis quatuor
postremis, magn. auct. — S. Stamen. — 4 . Dispositie partium floris feminei : hie omissa sunt stamina rudimentaria,
quai inter Iacinias corollæ obvia simt. — 8. Flos femineus. — 6. Pistillum longitudine persectum. — 7. Sectio transversa
Ovarii. — 8. Ovulum. — 9. Caeca, lit sequentes, magn. nat. — 10. Eadem a basi visa. — 11. Semen arillo
nudätum. — 12. Sectio verticalis fructus.
3. CARYOTA RUMPHIANA.
C. caudice procero ; frondium segmentis secundariis brevissime ansatis aut sessilibus
dimidiato-rhombeis acuminatissîmis antice inæqualiter dentatis membranaceo-coriaceis
(infimis subrhombeis rhachi communi appressis); florum masculorum staminibus io-i 3 ;
fructibus subglobosis (magnitudine pruneolorum) dispermis. Mart. Gen. et Spec. Palm,
p. 195. 7. — K unth. Enum. Plant. I I I . p. 200. 7.
Caryota wrens Linn. Spec. pi. edit. 1753. p. 1189 (ex parte! ) ceterique omnes auctores, quatenus
figurant Herb. Amb. et Hort. Malab. inter se confundunt.
De Wilde Sagueer-of Nieboom Houtt. Nat. Hist. I I . 1. p. 429.
Caryota frondibus squamosis, fructibus racemosis dactyliferis J. Burk, in Herb. Amb. I .p . 67 in Tabula)
explicatione, quo loco in observatione jam animadvertit, in divisionibus frondium plantæ
Amboinensis duo magna segmenta, squamarum instar, adstare, quæ in figura Hort. Malab.
non compareant.
Saguaster mayor s. Nibun-besaar Rumph. Herb. Amb. I. p . 64. Tab. X IV ( mediocris ! ) |§§ Hamilt.
in Mem. Wem. Soc. V. p. 316. et in Transact. Linn. Soc. X I II . p. 475.
Nibun besaar Malaiorum; Palunen Parun Amboinensium 5 in Büro Walat; in Ternate Ba/ru; in
Macassariâ Ramis ; in Balie Andudu (nisi variae Species his nominibus vernaculis, a Rumpuio
proditis, confimdantur, sicut ipse folso figuram Hort. Malab. cum eâ confundit).
Habit. In Moluccis , Celebes, Balie et, quod e fragments a Korthals Y. Cl. circa Banjermassing collectis apparet, etiam in
Borneo, proximo ad C. propinquam accedens, sed ab M c tarnen satis diversa segmentis longissime acuminatis
substantiae tenuioris, spadicibus flaccidioribus, floribus minoribus, numero staminum minori et fructibus dispermis
majoribus. Nostra vero specimina nimis incompleta su nt, quam ut banc Palmam aliquanto copiosius describere
possimus, itaque pauca quædam descriptioni Roariin nostri addere contenti erimus. In fronde novellâ, 3 ped, al ta,
circumscriptione ovali, pars posterior rhacheos immediate in basin vaginantem firmam coriaceam intus lævigatam
extus furfure squamnloso atro-brunneo aspersam continuatur, quemadmodum in fronde a Rdmphio depictâ nullus
distinctus apparet petiolus. Rhachis communis subtrigona, fusco-punctata, sicut rhaches secundariæ earumque
segmenta basin versus, prasertim subtus ad tractum plicarum, simili furfure déliquescente ac vaginae obsessa, dorso
nervo longitudinali notata. Animadvertendum autem, tantummodo duas divisiones primarias infimas minores in Me
fronde novella oppositas, ceteras omnes vero alternas esse, cum Ruhfhio auctore sint oppositæ. Id vero in majoribus,
quarum nonnisi fragmenta babemus, ita esse verisimile e st, neque eâ de re ex tarn nova fronde, quam nostra est,
cum prasertim baud minus forma segmentorum secundariorum ab adultâ planta différât, certi quidquam statui posse
videtur. Ex his tarnen divisionibus primariis crescenti-pinnatisectis etiam in M c novâ fronde duo segmenta infima
diversiformia rhacheos communis insigniter approximata sunt, et vel majus subrhombeum ad latus interius, vel
minus subeuneatum interdum inæquali-bilobum, quod supra ad aciem rhacheos anguste decurrit m huic sursum
appressum. Segmenta divisionum primariarum frondium adultiorum C. propinquoe satis sunt similia, sed tamon , in
primis inferiors, brevi-ansata, apice longius acuminata, margine superiori profundi us inciso-dentata et substantial
longe tenuioris ; superiora minus acuminata, sessilia, et duo suprema vulgo in magnum flabellatum inæquali-bisectum
ad margines anteriores pramorso-dentatum confluentia. Spadices in pedunculo circiter pedem longo spalhisque incom-
pletis hune cingentibus extus furfure fuligineo satis denso t e c ti, superne circa axem ramosque flaccidos fastigiatos
nullo furfuris vestigio. Hi Rami 1 £ -2 ped. longi, multo tenuiores quam Specierum antea descriptarum, aliquantem
flexuosi, ad basin brevem nudam compressam extus squamâ brevissimâ semilunari cincti, intus per caflum crassum
axi communi connexi, floribus ternis confertim obsessi. Flores omnium, quas no v i, Specierum minimi, e qui bus
femineus bibracteolatus, binis masculis inteijectus et aliquanto altius positus, magis coætanca evolutiono gaudoro
videtur. ’Masculi 3 lin. aut paùlo longiorcs. Calyx parvus, foliolis tribus, arctissime in urceolura imbricatis, lato-
orbicularibusexcavatis, dorso supra basin gibbis, carnosis, ad margines fuscos tenuiores eroso-ciliolatis constans.
Corolla substantiæ firmæ chartaceæ, fere ad basin usque tripartita ; laciniis oblongis, acutiusculis , concavis,- intus
tenuissime s triads. Stamina 10-13, densa, inoequilonga, filamentis perbrevibus in basi corollæ "unitis. Feminei
masculis vix dimidio minores, calyci atque corollæ eorum conformes, laciniis tantum corollæ pro rata parte latioribus,
subovatis. Stamina sterilia 3, setacea, efecta, laciniis corollæ dimidio breviora, iisque alterna. Ovarium ovoideum,
trigonum, biovulatnm, stigmate minuto crasso acuto sulco emarginato terminatum.
4. CARYOTA FÜRFURACEA.
C. caudice elato; frondium segmentis secundariis sessilibus valde inæqualibus dimidiato-
rhombeis (junioribus dimidiato-lanceolatis sæpe cuspidatis antice præmorso-dentatis
membranaceis; florum masculorum staminibus plerumque 2 3 ; fructibus globosis (magnitudine
globi sclopetarii minoris) monospermis. Bl. in litt, ad Martius V .C l.C f. Ejusd.
Gen. et Spec. Palm. p . ig 5 . 6. — Kunth. Enum. Plant. I I I . p : 199. 6.
Saroy s. Sawaroy, etiam Sawankung montanorum Javæ.
Habit. In sylvis regionum inferiorum montium ignivomorum Javæ occidentalis, secundum specimina frondium novarum
a Korthals V. Cl. collectarum, etiam locis alluvialibus inferioribus insulæ Borneo. A ceteris omnibus tenuissimâ
substantia frondium inæquali-bipinnatisectarum distingnitur, quorum segmenta plantæ novæ C. urentis Lirni. sunt
simillima, unde tarnen hæc nostra abunde recedit fructibus monospermis multo minoribus. Quæ sequuntur ex iis ,
quæ in Diario meo annotaveram, sunt excerpta.
Descr : Palma 30-40ped. alta, caudice 6-8 poil, crasso, stricto, cyliudrico, annulate, epidermide
herd sordide cinereâ obtecto, superne in contain laxam expanso. Frondes 7-9 ped. altæ,
quorum tertia fere pars petioli est, digitum crassi, teretiusculi, nonnihil obtuse ahgulati, supra
sulco profundo canaliculati, pariterque ac rhachis pallide virens, squamulis teneris fuscis aspersi
et nebuloso-variegati. Lcimina frondis 5-6 ped. longa, 3 ped. lata, circumscriptione oblongâ,
utrinque decrescenti-bipmnatisecta. Rhachis commv/nis imâ petiolo conformis, in dorso convexa,
supra divisiones ipsius infimas superne in angulum obtusum prominens, utroque latere sulco
profundo exsculpta, quod superne circa partem rhacheos tenuiorem magis applanatum est,
summo apice usque ad crassitiem pennæ corvinæ attenuata, folio flabelliformi inæquali-palmati-
secto terminate. Rhaches secundariæ circiter 14, inferiores alterna;, 4-6 poil, distantes, superiores
opposite, callo transverso faciebus lateralibus rhacheos communis connexæ, patentes, tenues,
2-3 lin. la te , inæquali-trilaterato-compressæ, indumento pallide ferrugineo s. fusco furfuraceo
detergibili obductæ, supra sulco longitudinali, cui segmenta affixa sunt, exaratæ ; in fronde ,
quam in manibus habeo, rhachis postremo tantummodo £ ped. longa in quinqué', ea, quæ
sequitur, jam duplo longior, in novem, et quæ sensim ad 1 g ped. accrescit, in quindecim aut
plura segmenta pinnatisecta est divisa, duabus anterioribus magnitudine et paucitate segmentorum
postremas adæquantibus. Segmenta forma et magnitudine quam maxime inæqualia, sessilia,
arrecta, margine anteriori præmorso-denticulata, 3-7, raro pluribus, nervis filiformibus distincta,
membranacea, supra obscure viridia et opaca, subtus pallidiora et nitidula ; posteriora duo .
rhachi communi approximata, subopposita, cuneata v. semiflabellata, modo oblique trunes la.
modo irregulariter sinuata, tum illud exterioris lateris minus, tum interioris, in divisionibus
majoribus et manifestius crescenti-pinnatisectis 5-7 poil. , 2-4 poll, lata, in posterioribus
plerumque multo angustiora; cetera alterna, rarius opposita, 5-7 poil., 1-2 poil, lata, dimi-
diato-rhombea v. cuneato-oblonga, sæpe cuspidate; summum omnium vulgo maximum, 8-11
poil., 4-6 poll, latum, in parte frondis posteriori sæpe longius sed multo angustius, cuneato-
flabellatum v. trapezoideum, superne inæquali v. interdum sublyrato-excisum. Spadix 1 1 ped.,
dense fastigiato-ramosus, totus furfure tenero fusco ad ramos tandem fere déliquescente obsessus,
sordide virens. Pcdwnculus crassitie pollicis virilis, teretiusculus, recurvus, spathis aliquot ovato-
obtongis inæqualibus circumnexis accumbentibus coriaceo-membranaceis extus furfuraceis,
quarum superiores in squamas Iato-ovatas abeunt, vestitus. Squamoe minores ad exortum ramorum,