1. Frustum spadicis cum floribus adhuc foveis immersis, magn. nat. — 2. Conspectus dispositionis partium florum
ternato-agglomeratorum, quales in foveis spadicis intermediis reperiuntur.— 3. Flos masculus, ut cetera dmnes
flgurae, magn. auct. — 4 . Foliolum calycis ejus interius et minus. — 5. Pctalum floris masculi. — 6. Basis carnosa
corollaj, cui rudimentum pistilli prismaticum staminibus cine turn insidet. — 7 . Stamen intus visum. — 8. Idem,' a
tergo depictum. — 9 et 10. Foliola calycis floris hermaphroditi.— 11. Pistillura ejus cum stamine. — 12. Stamen
floris hermaphroditi, antice visum. — 13. Idem, postice spectatum. — 14. Aliud pistillum floris hermaphroditi,
grossificatione jam inceptä, verticc in duos stylos crassos breves cum stigmatibus obtusis divisum. — 15 Pctalum
floris feminei. — 16 et 17. Ejusdem pistilla. — 18. Sectio transversa qvarii fertilis floris feminei. XIX. m I I
DE NOMINIBUS ADHUC INCERTIS, QUIBUSDAM PALMARUM GENERIBUS
INDITIS.
- I
Nulla profecto re melius de discipline botanica meritus est Linn «us, quam quod certain immuta-
tamque nominum rationem firmis fundamentis innixam constituent. Etenim ante magnum ilium
instauratorem historiae naturalis vulgo non satis agnoscebatur, quantum sit detrimentum, quod
cognitio rerum et universae naturae investigatio capere soleanl, si nomina rerum naturalium non rite
constituta, sed dubitationi obnoxia sint. Hinc factum est etiam, ut antiquiores botanici toties in scriptis
suis nomina plantarum jam cognitafum immutarebt : cujus rei is fuit effectus, ut nomina botanica in
dies magis tanquam in inextrieabile chaos confunderentur ipsumque Botanices studium omnium
longe difficillimum ac maxime incertum fieret. Utilitatem rationis Linnaeanae seculi fere probavit expe-
rientia, itaque a viris doctis omnium humanarum nationum recepta est. Nostra autem aetate, qua
omnium fere terrarum investigatio tantam quotidie novarum rerum copiam suppeditat, quae in communes
plantarum indices referantur, nunquam satis moneri potest, ut ratio ilia, secundum quam
n om in a plantarum constituenda sint, religiose servetur. Nimis saepe enim accidit, vel in Generibus
ipsis nominandis, u t antiquiora nomina, semel constituta et praeceptis philosophise botanicae congrua,
ut nihil adeo iis objici possit, negligantur: quamquam negari non potest, talem negligentiam cuivis
facile accidere posse, cum in tanta literarum botanicarum copia ne peritissimus quidem botanicus
omnia Genera jam cognita nosse possit, quorum numerus, ex quo Linn;eus quintam Gm&rumPlcmtarum
editionem (Holmiae 1754) publici juris fecit, a mille centum etquinque ad octo fere millia auctus est.
Tanto majori autem diligentia quicunque Monographiis aliisve majoribus libris de Regno vegetabili
conscribendis operam dant, id agant, ut errores et vitia, quae in nomina botanica irrepserint,
luculenter indicentur et secundum regulas semel constitutas emendentur, ne cognitio vegetabilium
iterum.ad pristinam barbariem delabatur. Optandum sane foret, ut complures scriptores botanici,
quibus majoribus Herbariis uti licet, vires in unum conjungerent, ut pro hodierno disciplinae,stalu
nomina botanica in ordinem quam certissimum omnique dubio majorem redigerent, et ita aedificium,
olim a Linnjeo positum, cujus vulgo probata est praestantia, non solum tuerentur, sed magis etiam
perficerent et absolve rent. Cum vero tanti ambitus tantaeque molis opus genuinis documentis niti
oporteat, quivis in posterum botanicus, investigationum fructus editurus, omnium ejusmodi plantarum
novarum exemplum in quocunque Museo publico, qualia Berolini, Lugduni, Londinii, Monacae,
Parisiis aliisque locis constituta sunt, reponat. Illic enim melius quam in privatis Museis, quae aut
morte domini, aut aliis fbrtuilis rebus cum summo disciplinarum detrimento distrahi solent, gravis-
simorum eorum documentorum conservatio sperari potest : turn iis deponendis in primis sunt idoriea,
quod ea explorandi et consultandi optimam cuivis praebent facultatem, qui ad opus literarium iis uti velit.
Neque lamen in neglecta aut spreta ratione semel recepta nominandi plantas sola causa posita est,
cur indices disciplinae botanicae tot incertis dubiisve nominibus sint referti : haud raro etiam scriptores
■iSI
m