5. SAGUS LONGISPINA Rumpii.
S. caudice mediocri; petiolorum aculeis raris longissimis; baccis (magnitudine ovi
gallinacei vulgaris) maximis basi depressis. Rumph. Herb. Amb. I. p. n 5. 3. — Bl. in litt,
ad Mart. H. CZ.-^-Hamilt. in Mem. JVern. Soc. H. p. 320. (sphalmate S. longissima).
Metroccylon longispinumMAwr. Gen. et Spec. Palm. p. 216. 3. — Kuntii. Enum. Plant. I I I . jo.215. 3.
Sagus (jenuina Var. longispina Giseke Prcel. in Ord. nat. pi. p. 94.
Sagus farinifera P oir. -in Lam. Enc. bot. VI. p. 394 (excl. Syn. G;ertn. et Rottb.).
Lapia macanaru. in orientali parle insulae Amboinae sive Leylimor; in occidentali sive Hitu Lapia
macanalo aut macanalum dicitur.
Habit. In Amboinæ insulæ utrâque parte, maxime frequcns in orâ Hitu circa Ruraahtiga. Vilissima omnium habetur,
quippe cujus medullâ longe minor copia farinæ continetur, atque segmenta frondis angustiora , tenuiora et facile
scissa ad domesticos usus minus apta sunt. Fructus, auctorc Rdmfihds , omnium Specierum Sagt maximi, plcrumque
infimâ parte altâ foveâ aut subinde obliquius pressi ; squaraæ ut in aliis, sed paulo majores ; ætatc fuscæ et facilius
secedentes.
SECTIO II. Pigafetta.
Calyx cupularis, obiter trifidus vel potius tridentatus. Nucleus carne succulentâ invo-
lutus, albumine æquabili. — Palmæ polycarpeæ, caudice procero; frondibus patentibus;
spadicibus lateralibus, pendulis.
6. SAGUS (pigafetta) F1LARIS R umph. Tab. 128.
S. caudice procero; petiolis seriebus distantibus aculeorum setiformium præditis;
spadicibus paniculato-ramosissimis pendulis; fructibus parvis ellipsoideis. Rümph. Herb.
Amb. I . p . 84. tab. 1 g. (ut in ceteris citatis exceptâ arbore TVanga ex Celebes). —
Giseke. Proel. in Ord. nat. p l. p . 94.^ -B lume in litt, ad Mart. V . C l.
Draad- of Gaaren'Boom Houtt. Nat. Hist. I I . 1. p. 297.
MetroxylonfilareMKRT. Gen. et Spec. Palm.p. 216. 5. Kuntu. Enum. Plant. I I I . p. 215. 5.
Sagus microcarpa Zipp, j Conf. Bydr. tot de nat. Wetensch. V. p . 178. t— Mart. Gen. et Spec. Palm.
Sagus microsperma Zipp. ( P’ ^16. 7 et 8. — Kuntu. Env/nt. Plant. I I I . p. 215. 7 et 8.
Sagu uta/n Mal ai ce Lapia ahbal Amboinensium ; Haku/r et Weul Ceramensium ; Kabuho Xulacnsium
et Bulillo Ulialensium insularum ; Samoa vel Wcmoie incolarum oræ Guineæ Novæ.
Habit. Anctore Rubphids in Ceramâ magnâ frequens in pago Tanuno et in Ceramæ plagâ australi Binauwer, rarior in insulis
Ulialensibus et Xulaensibus et in orâ Bouro, quæ inter septentrionem et orientem spectat, a divo Zippemds quoque in
litore occidentali Guineee Novæ in pago Lobo reporta. Sagi Icovit instar non locis litoreis et paludosis crescit, sed
potius collibus et montium declivibus gaudet. E segmentis frondium novarum inexplicâtarum fila prooparantur ad
texenda vestimenta, filis antea tinctis, quo diutius duraro possint vestes ejusmodi, eodomque nonnunquam consilio
et quo flexiliores sint, filis gossypinis intermixtis. Rumpjiius auctor est, arborem ad amputandas frondes facillimo
matutinis boris posse ascendi : post meridiem enim firmiores esse spinas; quaproptcr indigence njuntj spinas
matutino quidem tempore dormire, h, e. plane cauli accurabere, per diem autem elevari.