. Viget. Palrnæ elegantes, sæpe proceræ, in As'iæ tropicæ insulis et continente sylvicolæ,• solitariæ. Caudex strictus,
annula tus, læ vigàtus, inermis, ligno nigricantç perduro ac medulla molli copiosà conformatus. Frondes in comam
amplam laxam dispositæ, bipinnatisectæ ; segmtmtis difformibus, dimidiatis, inæquali-triàngularibus aut subflabcllatis,
antice proemorso - dentatis, terminalibus flabellato - confluentibus, • in vernatione multipliciter - reduplicatis, facie
superiori rhachi appressis; petiolorum basibus elongatis, cyiindraceo-convolutis,. tandem uno latere longitudinaliter
Assis atque deciduis. Spadices ex alis frondium enati, magni, penduli, ramis virgatis, tandem deorsum evolvendi,
caudice post infimi fructificationem emoriente. Flores masculi proecociores, virentes, tandem testacei s. carnei aut
pallide purpurascentes. Fructus maturi flavescentes vel atro-purpurei.
OBSERYATIO I.
Fructuum siccatorum exploratio nucleum duobus tegumentis vcstitum esse ostendit, altero interior! tenui crustaceo
spadiceo cum albumine arctissime cohærente, altero exteriori tenuissimo , qûod facillime sejungi potest, nec nisi hilo
basilari prominenti et papillæ embryitegæ dorsali arctius adhæret. Utruni vero hoc externum tegumen révéra pars seminis,
nempe tunica ejus externa, an appendix quædam, scilicet arillus funiculo umbilicali dilatato exortus, habendum est? Ad
pericarpium quidem per tinere hoc tegumen non potest : ovario enim bina ovula fovente, e quibus un uni tantum ad matu-
rilatem pervenit, tum simul ovulum cassum ei unâ inclusum esse oportebat, quod e contrario in fundopericarpii extraneum
relinquitur. Ceterum nos illud integumento seminum in aliis quibusdam Palmarum Generibus obvio plane analogum
censemus, quod v. c. in Saguero et Calamo succulentum, in Zalaccd contextu carnoso est.
OBSERYATIO II.
Quo melius Genus hocce ab omnibus aliis Palmis, quod ad habitum, frondibus bipinnatisectis insignitur, eo difficilius est
Species ejus distinguere, quarum nonnullæ diu ob similem vegetationem cum C. urente Linn, confusæ fuerunt.Hoc tarnen
non unâ ilia Specie terminari, primus intellexisse videtur Van W orms, V. Nob., quod nota Caryotoe adscripta in Verhand,
van het Bat. Genootsch. I . p.% 63 (ed. 2.) confirmât, ubi hæc ait : «Altera Caryotoe Species videtur Palma frondibus
n bipinnatis, quae in insula nostra reperitur et ab Javanis Kihura dicitur. Explorato ramo hujus arboris fructibus floribusque
» prædito et nuper hue Bataviam allato, constat, fiori ejus masculo calycèm esse tribus squamis, corolla tripetalâ, 14-18
» staminibus instructum. Flores feminei discerni nequibant, » (vel potins, puto, ob exiguitatem et quod in plerisque
Speciebus lapsis demum masculis ad plenam evolutionem perveniunt, Jatuerunt !) « Fructus colore, magnitudine et forma
» baccæ Juniperi plenæ similis. Flores masculi fructusque distinctis stirpibus sejuncti. Fructuum, tarn siccorum, quam
S liumefactorum, ne minima quidem urens natura apparebat. Segmenta (folia) alternatim disposita et sicut in C. urente
» transverse abscissa. » — Hinc autem Palmam, quam commémorât, ad C. furfuraceam vel aliquam ejus Varietatem
referendam esse suspicor, neque tarnen pro comperto.affirmareausim, cum quod verriaculo illo nomine mihi non innotuit,
tum quod staminum numerus cum nostris observationibus parum congruit.
1. CAR YOTA MAXIMA. Tab. 163. C.
C. caudice procero ; frondium segmentis secundariis subansatis elongatis dimidiato-
lanceolatis acuminatissimis coriaceis rigidis; fructibus depresso-globosis (diametro plus
quam pollicaribus) monospermis. Bl. in litt, ad Martius Y. Cl. Cf. E jusd. Gen. e t Spec.
Palm. p . 195. 5 |§ J- R unth. En um . Plant. I I I . p . 199. 5.
Sa/wankung.— s. Suwa/nkwng-besaa/r montanorum in Java occidentals
Hash. In mediterraneis Javse occidentalis provinciis, lo c i, montants sylvcstribus, 8000—8000 ped. supra mans mqiior
elevatis dispersa. Proceritate vegetalionis, inprimis autem maguitudine segmentorum frondium secundariorum et
fructuum, a sequentüus Speciebus differt, prorime accedens ad C. urentem Lin.,, quæ Zeylaniam et continentem
Indiam incolit, quâcum olim earn confudimus. At segmenta frondium secundaria identidem ci multo elongatiora et
. rigidiora, quam Speciei Zeylanicæ, cujus satis magnum seminum numerum ex Herbario Burmanniano habomus, longe
minornm et rugosiorum, quam C. maximal. Animady ortend uni autem, ex line comparatione apparere , fructus
C. urentis toties esse monospermos, quam bispermos.
Desck. Palma eleganlissima. radice fibris innumeris nigro-fuscis in molcm hemisphæricam compactis
suffulte. 'Caudex 60-70 ped. alius, diametro scsquipcdnlis, strictes, cylindricua, cicatricibus
annularibus remotis obiter, impressis, intus medulla copiosä molli pallide-fuscescenle, ligno
durissimo subcorneo paucos pollices crasso fibrisque crassis nigris contexlo epidermidc levigate
isabellinä obducto. Frondes fere 9-13, spiraliter circum superiorem caudicis partem in comam
laxam lato-conicam conspirantes, robustae, 12-18 ped. alte, patentissim®, ore inter bases
elongates, cylindraceo-convolutas, extus ferrugineo-tomentosas, intus laevigatas, coriaceas, dorso
sub petiolo in costam convexam prominentes, ventre tandem longitudinaliter ruptas, marginibus
extenuatis in reticulum fibrosum rufescens fissas arete vaginantes, strato satis crasso indumenli
fungoso-tomentosi pallide ochracei s. albieantis praedite. Petiolus brevis, validus, teretiusculus,
antice parte superiori per binos sulcos latos in rbaebin continuos haud ita profundos excavatus.
Rhachis rectiuscula, rigida, parte posteriori crassiori subtus rotundato-convexa, supra inter
iacies latas excavates superne sensim magis angustatas et plano-convexas furfure fusco detergibili
aspersas in angulum obtusum prominens; supra medium, quä pollicem viri robusti crassitie
aequat, obsolete triquetra et supremA parte sensim ad crassilicm calami scriptorii tenuioris
attenuate tereti-compressa. Segmenta primana in quovis latere terna dena et plura subopposita,
inaequilatera, decrescenti-pinnatiseeta; inferiora 4-6 ped., magis patentia, quovis latere in 13-17
segmenta secundaria secta; superiorum jugorum magis approximatorum tandem nonnisi l i vel
1 pedem longa, universe 7 tantummodo, et interdum 3-5segmentis secundariis composita; summa
ad apicem rhacheos communis in folium palmatisectum confluentia, quod vulgo lobis aliquot
cuneatis constat, e quibus supremi duo, fere pedales et 2 poll, lati, non raro apice brevi emorluo
interjecti, laterales longitudine multum superant. Rhaches horum segmentorum imd intume-
scentiä callosA faciei superiori rbacheos communis oblique annex®, recte, rigid®, poslice valde
prominentes et lateribus compress®, supra sulco longitudinali exarate, cujus marginibus
segmenta secundaria subverticaliter sunt affixa, parte summA sensim magis attenuate obsolete
triquetr®; praesertim ad latera dorsalia, nee non ad exortum nonnibil tumidum segmentorum
secundariorum furfure fusco aspersae, et basis segmentorum majorum ,i-V n poll, lata, indumenta
densoexferrugineo-fusco tandem evanescente superinstrata. Segmenta swimdama formal et magnitudine
varia, erecto-patentia, in rhachin nonnihil decurrentia, passim subimbricata, saturate
viridia, subtus paUidiora, substanti® rigid® coriace®, nitida, multinervia, longitudinaliter
plicata, glabra, ad basin subtus non raro furfure fusco parce super nervös crassiores disperso;
inferiorum aliquot subopposita, par infimum diversiforme, altero latiore dimidiato obovato v.
subflabellato, altero cuneato, ad partem posteriorem frondium (s. ad rhaches secundarias longiores)
1-1 t ped. longa, et superne 4-8 poll, lata, ibique margine anteriori sinuato-eroso-dentata; his
superposita subaltema, dislincte ansata, magis elongate, non raro 17-22 poll., 2-3 poll, lata,
dimidiato-lanceolata, ad latus exterius longeque productius integerrima et plerumque acumina-
tissima, ad interius, jam paucis pollicibus supra basin cuneatam, usque ad apicem valde
irregulariter eroso-dentata nec raro superne sinu magis minusve profundo excisa; supenora ( m
majoribus segmentis primariis frondiiim hie descriptis) ad 10 poll, usque decreseentia, 2|-3i poll,
late, subsessilia, opposite, magis in formam dimidiato-rhombeam abeuntia, magisque ad
margines anteriores eroso-dentata, distincta, interdum cum terminali, 7-9 poll, longo, 3-4i poll,
aut tantum 1-1 ^ poll, lato, cuneato, plerumque in®quali-bifido, in lobis antice oblique truncate
et irregulariter inciso-dentato confluentia: in superioribus brevioribusque segmentis primariis
fere tertiA parte breviora, sed pro rate parte latiora. Spadices 2-5 in quovis caudice, solitarii ex
alis frondium superiorum unus post alterum deorsum evoluti, penduli, floriferi fere 6 ped.,
fructiferi 8 ped. longitudine superantes, in pedunculo brachium crasso arcuato-decurvo tereüus-
culo compluribus spathis oblongo-lanceolatis coriaceis virentibus tandem irregulariter deciduis
incompletis vari® magnitudinis cincü. Ramicreberrimi, vagi, simplicissimi, teretiuscuh, crassitie
fortioris calami scriptorii, obsolete sulcati, ad exortum rhacheos aliquantem incrassati, virgati,
fostigiati, glabri, in fasciculum vastissimum condensati. Flores cädem ratione atque in sequenli
Specie dispositi, quos explorare negleximus neque in Herbario nostro habemus. Saccm depresse-
globos®, diametro plus quam pollicares, coroll®, in triangulum expans®, firm®, conace®, extus
foliis calvcinis plus duplo brevioribus imfi gibbis marginibus eroso-dilaceratis emeta, msidentes,
in vertice stigmate parvo didymo piano instruct®, diu virides, deinde ex luteolo m croceum
vergentes, epidermide sub lente creberrime verruculoso-punclate. Pericarpium nonduin lmeam
crassum, exsuccum, intus tenui membranä, cui innumer® rhaphides pnmentes inhärent,
vestitum, monospermum, sed tarnen in fundo cum semine rudimentano complanato. Semen
35