RUMPHIA.
recliora, terliâ parte longitudine decresccntia, apice oblique truncato pro numero nervorum in
totidem lacinias bidentatas fissa, nempe infraterminalia in 3-4, suprema duo. unura in altero
latere fere 2 poll, latum,, alterum in altero duplo latius, in 7-10 : nervi primarii in superficie
obscure viridi valde prominentes, glabri, imâ ad rhachidis latera nonnihil decurrentes, in pagina
dorsali sordide virenti paleis fuscescentibus raris instruct!, et hic nervis secundariis tenellis
distinctioribus intermisti. Spadices caudici ad superiores frondium pulvinos ènati solitarii
arrecti, pedales, glabri, in 7-9 ramos distichos, approximates, rectos, 8-10 poll, longos, superne
compressos, basin versus crassiores et facie internâ planos, exteriori bilaterato-gibberos, a basi
ad apicem floribus distichis •obsessos soluii : pedunculus supra basin dilatatam amplcxicaulcm
extus convexam intus concavam tereti-compressus, dimidium fere pollicis latus, 1 i poll. altus,
superne in rhachidem ejusdem fere longitudinis, consimilem, ad exortum cujusvis rami lateralis
margine angustissimo transversali bracteæformi instructam continuatus : a spath;! deciduâ major
ilia cicatrix prope basin pedunculi orta est, ad margines utrinque speciem calli tam in dorso
pedunculi quam in facie ejus interiori in sulcum arcualum continuati referens. Scrobiculi
superficiales, quibus flores feminei antice cum binis masculis bilateralibus insident, margine
membranaceo vix prominente cincti. Flores masculi mihi ignoli. Feminei : Calyx triphyllus,
convolutus; foliolis lato-ovatis, aculis, coriaceis, ad margines tenuiores tandem scariosos praesertim
apice longâ lanugine ciliatis. Corolla tripetala, calyci conformis sed aliquanto minor et cum eo
forma cupulæ exiguæ sub fructu persistens. Ovarium ovoideo-globosum, peractâ fecundatione
sensim magis elongatum, lævigatum , glabrum, ad imam basin annulo denticulato vix conspicuo
staminum rudimentariorum cinctum. Baccce, nondum plane maluræ , circiter 4 lin. Iongæ ,
elongato-ellipsoideæ, in vertice cicatrice styli punctiformi insiguilo aliquantum attenuatæ, læves,
ex olivaceo virides.
EXPLICATIO FIGURARUM.
Tab. 110. A. Lamina frondis P. noxtB, magnitudine valde reducta. — B. Frustum apicis frondis, magn. n a t.—
C. Spadix fructibus adhuc immaturis obsessus, magn. nat. — D. Ejusdem frustum, magn. auct. — E. Frustum spadicis
fructiferi, magn. nat. ( Gordon d e lin eav it.)
5. PINANGA KUHLII. Tab. 111.
P. caudice mediocri aut subelato; frondibus pinnatisectis; rhachide sublepidota; seg-
mentis (utroque latere io - i3-nis) falcato-lanceolatis acuminatissimis, superioribus apice
truncato-fissis basique subaequali-cuneatis; spadicibus nutantibus, ramis crebris fastigiatis
reetis; fructibus ellipsoideis obtusiusculis laevibus.
ß. Var. Tab. 11 1 . fig . i i - i 3. fructibus obtusioribus.
Habit. In sylvis bumilioribus locorum montanorum Java; occidentalis reperitur et ab indigenis Binbieng siye Binbing, a
quibusdam etiam Rendou appellatur. Hi ea subinde, ob vim ejus satis astringentem, pro fructibus Arecce Catechu Limn.
ad suam Betulam masticandam utuntur. Titulus spadici fructifero liujus Palma;, a divo Kdul in Java repertae, additus
ostendit, hunc earn Arecam orizeeformem Garth. putasse, quacum magna sane e i fructibus intercedit sim ilitudo, nisi
quod stylo persistenti caret. Fructus a V. 111. Gartner descripti procul dubio neque ad Pinangam sylvestrem oryxee-
formem Herb. Amb. 1. p. 40. 8. tab. 5. fig. 2. B. C. D., cui antea Lamarck in Eiicycl. bot. 1. p. 241 nomen Arecam
globuliferam dederat, neque ad Arecam sylvestrem Lodr., id quod ipse Lodreiro jam videtur adclubilasse, referendi sunt,
H®c Palma Moluccensis e sola Rdmphii descriptione, quam laudavimus, nobis innotuit; itaque adhuc dubito, an non
potius Generibu8 Kentiw aut Ptychospermce, quam huic nostro sit annumeranda. Segmenta enim ( a Rompuio nostro
folia appellata) unä tantum costa media crassä distincta, disrupta, in tres quatuorve apices divisa esse (quod tarnen
figurse non congruit), et tria subinde juxta se invicem e rhachide oriri feruntur, quod nulli alii Speciei usu venit,
sed potius affinitatem cum Caryoteis indicare videtur, quum rami spadicis fasciculati majorem etiam cum Kenti&
affimtatem testantur, in quibus segmenta frondium lateralia et apice stepe fissa sunt. Quicunque igitur studio
bolamces im pulsus Moluccas perlustrabit ,,hanc ut Palm am diligentius investiget, rogatus sit.
Descr. Palma ad altitudinem 16-25 pedum succrescens, caudice 2 poll, diamelro, annulatö, laevi, ad
internodia recentiora erubescente. Frondes terminales, ampliores quam P. Nengce e tP. costatae;
petiolo absque basi vaginali elongatä cylindraceä ferme 2 pedes longo, diametro digitali, dorso
/V ?Y r /S /S A . A ft,,