antheroe ovato-oblongæ. Ovaria 3, intus cohærentia : ovula infra verticem in extremitate
inferiori affixa. S ty li concreti. Stigma tridentatum. Bacca carnosa aut exsucca, mono-
sperma. Albumen æquabile, cavo ventrali exsculptum. Embryon dorsale.
CHARACTER NATURALIS.
Spadix h e rm a p h ro d itu s , absque Spathâ communi spathis p lu rib u s incomplctis tubulosis v a g in a tu s,
simpliciter p a n ic u la tu s, ramis ra ris , b ila te ra lib u s, spicæformibus, espalhatis. Flores sessiles, s p a r s i,
m in u tis bracteolis suffulti. Calyx tu b u lo su s sive c u p u la ris , trifid u s a u t trid e u ta tu s , cum corolla post
an th e sin in d u rescenti-persistens. Corolla t r ip a r tita , Iaciniis pressione stam in um in tu s su lc a tis , æque
ac calycis præflorationis valvatæ. Stamina 6, corollæ in se rta eâque b re v io ra , æ q u ilo n g a , erecta :
filamenta u ltra d im id ium in tu b um inferne corollæ u n itum c o n n a ta , apice su b u lato an th erifera :
antheroe ovato-oblongæ, dorso su p ra basin affixæ, erectæ. Ovaria 3 , in tu s p ræcipue apicem versus ope
stylorum co ntinuorum con c re to rum c o hæ ren tia , filamentorum urceolo v a g in a ta , duo ple rum q u e
aborientia e t in fu n d o in teg um en to rum floralium specie sq u am arum m in u ta rum p ersisten tia. Stylus
te rm in a lis, pyramidato-filiformis, modo b re v is , modo satis elongatus. Stigma te rm in a le , brevissime
trid e n ta tum , d en tib u s acutiusculis, im berbibus, passim inæqualibus. Bacca subglobosa sive ellipsoidea,
carnosa a u t co rticata, monosperma. Semen subg lo b o sum , putam in e te n u i crustaceo inclusum. Albumen
d u rum , æquabile, v en tre cavo p ro fu n d o materie coloratâ rep le to in s tru c tum . Embryon ab h ilo basilari
rem o tum , cavo v entrali o ppositum , in dorso seminis subhorizontale.
Veget. Palmæ humiles, regionibus calidis Indiæ orientalis propriæ, caudice, ut plurimmn, tenui basibus vaginantibus petio-
lorura elongatorum annul a to. Frondes flabelliformes, ad basin usque segmentis plica tis ad margines integerrimis ad
apicem truncatum grosse dentatis secundum longitudinem sectæ, petiolis supra basin ad margines aculeatis. Spadices
inter frondes, arrecti aut nutantes, distanter articulati : internodia initio spathis tubulosis ore oblique truncatis plane
tecta, intima compressa, superiora, quæ e latere spicas simplices aut subramosas emittunt, subclavata. Color fructuum
aurantiacus aut purpureus.
OBSERYATIO.
Eadem seminum fabricabuic Generi cum Livistiniâ Rob. Br. et Saribus Rumpii. est communis, a quibus, quod ad organa
fructifîcationis, parnm differt staminibus altis monadelphis, ceterum quod ad babitum spadicibus simpliciter paniculatis ac
frondibus in segmenta lato apice truncato-dentata sectis magis est diversa. Hæc eadem frondium conformatio in Genere
nostro Pericyclâ conspicitur, cujus tarnen spadices simt multo ramosiores, flores pedicellati, staminum urceolus apice
externe trilobus, intus sexdentatus, stomate, quod in Licualà ab umbilico remotum in latere dorsali ovulorum positum est,
in Pericyclâ juxta umbilicum locato. Neque admirandum est, quod nonnulli auctores plantas quasdam ad âlterutrum Genus
referendas Coryphoe Luth, annumeraverint. Hæc enim Genera, et cum h o c , et inter se arctissime conjuncta, latiori signifi-
catione unum quasi magnum Genus naturale constituunt, quod tarnen, pro hodierno disciplina; botanicæ statu, in complura
minora eademque quam maxime naturalia dispescere necesse est. Hæc autem sunt sequentia : 1. Corypha Rinn. , ad quam,
exclusis omnibus ex Orbe Novo, quæ huic annumerari soient, perpaucæ species ex India orientali referendæ sunt, proceri-
tate vegetationis maxime insignis. Character ejus genericus præcipue cernitur staminibus fere ad basin usque distinctis,
atque Embryo in albumine solido, aut subinde in centra cavo, verticaliter posito. — 2. Brahea Mart., quo Corypha dulcis
Huhb. et Borpl. N ov. Gen. et Spec. I . p. 240 ex temperatis Peruviæ pertinet, staminibus cum corolla satis alte unitis ac
præsertim situ dorsali Embryi in albumine in centra cavo a Genere Linnoeano diversa. — S. Copemicia Mart., quo Corypha
cerifera Arrud. aliæque complures a V. V. Hl. Humboldt et Bon plan d in Novo Orbe repertæ, in his C. nana pertinent. Has a
Genere Linnoeano sejungendas e sse , jam satis videtur intellexisse Yir Cl. Kunth , qui in Nov. Gen. et Spec. I. p. 240 « hanc
» P aim am, » a it, « ob habitum ad Coryphas r etuli, quamquam àb iis longe recedat et forte Genus novum constituera
" debeat. » Præter flores sæpe polygamos et stamina in cupulam perigynam connata, maxime situ Embryi subbasilari in
albumine medio cavo est insignis (1). — 4 . Saribus, cujus species cum superioribus Generibus frondes palmatifidas habent
communes, sed charactere gene ri co ob seminum fabricant propi us accedunl ad Livistoniam Rob. Br. et Licualam Rumpii. :
in ventre enim seminis cavitas materie coloratâ repleta conspicitur et Embryon supra basin in dorso seminis est situm. —
5. Livistonia Rob. Br. , perinde ac Genera duo sequentia, frondibus ad basin usque palmatiseclis, segmentis autem apice
bifidis et filamentis quamquam, ut in Saribus, dilatatis, tarnen in
Generibus distinguitur. — 6. Licuala Rumpii. et — 7. Pericyclâ Not
I. LICUALA SPINOSA. Tab. 82 et Tab. 8 8 .
L. petiolis ex toto spinosis, frondium segmentis circiter 20 apice grosse dentatis, intermedio
latiore, spadice duplicato-ramoso petiolo longiore, fructibus turbinato-globosis.
W urmb. in Verhand. Batav. Genoot. II. p. 469.' — T iiunb. Act. Holm. 1782. p. 284 et Nov. PL Gen. 3.
p. 70 (excl. ut iu seq. Syn. Herb. Amb. et Flor. Cochinch. )— Willd. Sp. pi. II. p. 201.
Licuala ramosa Bl. in Schult. Syst. Veg. VII. II. p. 1303 (excl. Yar. ß.) ,, ...
Habit; Locis occidentalibus Javæ in solo calcario, ex. gr. in collibus calcariis prope Kuripan in Provinciâ Buitenzorg. In
hac primo speciem Herb. Amb. I .p . 44. tab. 9 agnoscere mihi videbar, cui proxima e st, sed petiolo ex toto spinoso
spadiccquc ramosiori longe djstincta. Descriptionem copiosam ex opera laudato Y. CI. Schultes (titulo L. ramosoe Bl.
illustratæ) hic pro parte repeto, additis quibusdam, quæ ad habitum spectant. Ab indigenis hæc Palma Wiru dicitur,
qui segmentis frondium lævigatis inprimis eo utuntur, ut iis herbam Nicotianam minute concisam, cujus fumo delec-
tentur, involvant, nnde ei nomen Rolpalm indidit Y. Cl. Wurmb in Batav. Verhand. I. c.
OBSERYATIO.
m \
î M l
m
, quod uno eodemque nomine duæ species, ubi primum innolue-
ego quoque, plantam a Rumpbio depictam L. spinosam crederent,
Varia hujus speciei Synonyma explicare eo est difficili
runt, confusæ fuerunt, cum omnes fere auctores, in hi;
quæ causa fuit, cur illi patriam insulas Moluccanas assignarent.■ "Palma ’ vero "hoc nomine ‘ a V. * Nob.,' W
" néque, '
vôlunt, a V. Cl. Thunberg primum descripta Javam incolit atque a Moluccanâ, ut supra jam docui
est dix
Fructus autem a V. Cel. Gaertner in immortali opéré carpologico descriptus et depictus ad L. spinos
videtur
referendus ob formam ellipticam, quæ ei cum specie Moluccanâ est communis.
Descr. Palma cum frondibus 10-15 pedes alta, radice incrassatâ undique fibras crassas filiformes
emittente, caudice cylindraceo, superne brachium infantis crassitudine æquanti, basiu versus
magis attenuato, oblique-arrecto, annulato, pallide fusco. Frondes 3 pedes et ultra diametro,
horizontaliter patentes, petiolis 4-5 pedes longis, digitum crassis, firmis, cum basibus tubulosis
tenaci-coriaceis ore rufèscenti-fibrosismutuo vaginantibus, apice paulatim ad 5 lin. angustatis, supra
planiusculis, dorso gibberis, ad angulos latérales acutos spinis remotis inæquilongis obiter incurvis
fuscescentibus obsessis, suffultæ, vulgo in 19 sive 20 segmenta inæqualia angusta persectæ, ante
expansionem cômplicato-flabelliformes et ad plicas (æque ac petioli præcipue in dorso) materie
quâdam tomentosâ deinceps decidente pallide fuscâ munitæ, tandem radiato-expansæ, chartaceo-
coriaceæ, utrinque glabræ et lævigatæ : in summo apice petiolus viridulus deinde glabratus in
dorso magis gibber est, costam abbreviatam e basi latâ angustatam convexiusculam effingens,
apice in segmentum interim intrantem, ad latera segmenta reliqua extrorsum sensim parum
decrescentia, quorum plicæ supra vaginulâ crassâ semicirculari breviter cuspidatâ callosa con-
nectuntur, colligentem. Frondibus novis color est eburneus, sensim secundum tractum plicarum
virescens, denique satis saturate viridis. Segmenta elongata, lineari-cüneiformia, interiora recte,
exteriora oblique truncata, apice grosse dentata, dentibus triangulari-ovatis bilobis, extimis
tantum simplicibus s. dimidiatis : intimum 18-22 poil., apice 4^-5 poil, latum, dentibus crebrio-
ribus, quorum interiores minores, instructum, etiam magis plicatum, nempe supra plicis 11-12,
subtus carinis 10-11 : exteriora paulatim ad 15 poil, decrescentia, 1^-2 poil, lata, apice vulgo
tribus tantum dentibus angustioribus et supra modo duabus plicis prædita : interiora vero
segmenta sensim latiora, apice 4—6 dentata, supra plicis 3-5 notata. Spadices ex axillis.frondium
terminalium, 6-7 ped., elongati, nutantes aut obliqui, firmi, remote articulati, spathati, Iaxe
paniculati, primo crustâ densâ crassâ fusco-tomentosâ detergibili vestiti, deinde glabri : internodia
inferiora pedem et amplius longa, pollicem crassa, superiora sensim tenuiora et tandem ad longitudinem
3 poil, decrescentia, cuncta clavata, teretiuscula, ad basin attenuatam subtrigona, ex
quâ alternatim e latere ramum tri- penta-slachyn emittunt : spathoe, præter unam basi la rem
cI<Hlxaf Il