<<,* L. APUL E I I
dixerim, non animo,fed auribus cogitant. Verum enimvetö utut rfta
fu n t, ce rteIqui hominum ariolorum vocem audiunt, fxpenumero au.
ribus’ fuis ufurpant vocem , de quä nihil cundentur: quam fciunt
ex ore humano profedam. Atenim Socrates * non vocem fibi, fed vocem
quampiam dixit divinitüs oblatam: quo additamento profedö
intelligas, non ufitatam vocem, nec humanam fignificari. qua: fi -fo-
r e t , frufträ quxpiam, quin potiüs aut v o x , aut certe cujufpiam vöx
diceretur ; ut ait ill'a Terentiana meretrix ;
? Audire vocem vifa fum modo militis.
Qui veto vocem1 dicat ie quampiam audiviße 5 aut neicit unde ea ex.
orta fit, aut in ipsä aliquid addubitat, aut eam quiddam infolitum 8c
arcanum demonftrat habuiile, ita ut Socrates earn, 4 quam fibi tem-
peftive ac divinitüs editam aiebat. Quod equidem arbitror f non mo do
auribus eum , verum etiam oculis figna Datmonis iui ufiirpafie,
Nam frequentiüs non vocem, fed fignum divinum fibi oblatum prx ie
I n t e r p r e t a t i o n
ut ita die am , non cogitant mente » fed
auribus. A t quoquo modo fe habeant,
illi prof e fio , qui aufcultant verba d iv inar
um , fApiffìme excipiunt auribus fuis
vocem , de qua minimi ambigunt 5 &
quam norunt prodiijfe ex ore humano.
Verum Socrates non dixit iimpliciter
vocem fe audiviflè, fed quandam vocem
iibi objeftam à Deo. Qua additi
one certe cognofcendum e f i non defi-
gnari vocem folitam , neque humanam.
quia f i ejfet talis , nequidquam diceretur
qua:dam , fed potihs v e l vox ib-
lùm , v e l fané vox cujuidam ; quem-
admodum dicit iUa meretrix apudi Terenttum
•
Modo mihi vife fern audire vocem
militis.
A t ille qui ait fe audivijfe quandam
vocem > v e l ignorat ex quo loco illa
profeit a fit., vel ambigit aliquo modo de
ed , v e l oftendit in ipsd fuijfe aliquid
inufitatum & fecretum, quemadmodum
Socrates in ed , quam dicebat fibi oblatam
opportune & V e i beneficio. 'Et
eerie exifiimo eum non tantum perceptjfe
auribus indicia fu i Dei , fe d & oculis
quoquei S&pius enim ofiendebat non vocem
o fed indicium divinum fibi fuijfa
N o r je..
i . g u f hominum ariolorum , ère. ]
MS. Thuan. quod ominum arioli vo cem
audiunt fapenümero auribus fuis•
ufu.rpatam , de qud nihil cunei en tu r ,
ère.
X. Id on vocem fib i, fed vocem quam-
pi am y &C.] InTheäge & Phædro, lo-
cis fiiprà citatis. Vide Procium in ex-
eerptis de Anima & Demone.
3. Audire vocem, & c .] Ex Eunuche
Terentii eft hic verius.
4. Quam fibi ac divinities e di fam
tempefiive aiebat. ]' Tran (pon e vocem
tempestive , & lego quam fib i tempe fit-
•tip «e Ain limito.* e. Ait a.m. a.ieUat- fpnilis
erit clarior.
j-. Mon modo auribus eum » vetiitn
etiam oculis figna D&monis fu i ufur-
pdjfe. ] Plutarch, libro •tìèl Sawg?-
rae Socratem Genium fuum
ncque oculis neque auribus ufurpaffe
air, fed valdè probabile effe ej-us mónita
, neque vifiim fuifle, ñeque fonum,
fed vocem fine fono, quae ipfum in-’
telle&um eo quòd fignificabat , attin-
geret. Sicut in fomniis quoque vox
non eft , fed orationum quarumdam1
voces concipientes, putant feloquentes
audire»
fgrebat.
ferebat. Id fignum poteft 8c ipfms Datmonis fpecies fuiilè quam fains
Socrates cerneret, ita ut Homencus Achilles Minervam CredJ
plerofque veftrum hoc quod modo dixi cunihntiüs credere,& impendio
rairari formam Darmonis Socrati vifitatam. Atenim i Pythagori-
cos mirari oppidò folitos, fi quis fe negaret unquam vidiilè Dxmo $
nem, iatis, ut reo r, idoneus auftor eft Ariftoteles. Quod fi cuivis po"
teft evenire facultas contemplandi divinam effigiem, cur non appri"
me potuerit Socrati obtingere, quern cuivis ampliffimo Numini Sapienti*
digmtas coaequirat > Nihil enim eft Deo fimilius & gratius
quàm vir ammo perfedè bonus : qui tarn hominibus cxteris antecellit’ to
q uàmipfeà Diis immortalibus diftat. Quin potiüs nos quoque So’
cratis exemplo & commemoratione erigimur ? ^ ac nos fecundo ftudio
Philofophis paris, fimilium Nnminum caventes permittirnus ? de quo
quidem nefcio quà tatione dirapimur. ? Et nihil xquè miror quàm cùm
omnes & cupiant optimè vivere, 8c feiant non alia re qu’àm animo '5
vivi ,nec fieri polle4 q u in ,ut optimè vivas, animus colendus fit • tarnen
animüm fuum non colant. A t,fiq u is velit acriter cernere ; ¿cu-
I s m t R E T A r i o ,
exhiihum, lUud indicium poteft etiam
fuifte fimuUchrum ipfius Dei, quod foins
Socrates conjpiceret , ficut Achilles
Palladem apud Horns rum, Exifiimo
maximum partem veftrúm dijjiciliits fi-
hi perfuadere quod mox d ix i, ac fum-
mopere admirari Jimulacrum Dumonts,
quod Socrates folebat videre. Verttm
Ariftoteles eft auHor fa t fide dignus ,
ut arbitror, Pjthagorees confuevijfe imponte
mtrari, f t aliquis diceret fe nun-
quam confpexijfe Demo nem. eu/od ft
poteft -obtingere cuipiam copia tnutendl
imagtnis divine , quart non potuerit
pruipne accidere Socrati, quern Maje-
ftas fax Sapitntia fecerat ftmilem cuili-
h‘ t perfeHiJpmo Deo ! Ham nihil eft f t .
miltus neque acceptius Deo, quàm horn,
mente omnino probus : qui aque.fuperat
reliquos homines . ac ipfe fuperatur à
Dits immortalibus. epuare nos non e x .
tollimur potius exemplo , p— mentione
Socratis ! ¿0 nos tradimus felici flu .
dio fimilis Philofophie , obfervames
ejufmodi Decs ? à quo quidem ftudio
non video quâ de causa diftrahamur,
nee quidquam adeb dtmiror , quàm
quod cuncli, cum optent beatijjime v i -
vere , eft. noverint non alio palio v iv i
quam mente , neque fieri poffe quin
mens excolenda f i t , ut beate vivas -,
nihilominus non excolant mentem. Sed,-
f i quis cupiat perfpicaciter videre ¡ tur»
N O T A-
1. Pythagoricos mirctrs .ppido folitos,
f i quis fe negaret, ffte. J Idem ícribic
Plutarch, ¡n íibcllo- eétu’ Qauj.*ciar * -
nuruÁnur.
*. Ac nos fecundo ftudio Philofophie,
paris .fimilium Huminum caventes per-i
mJftimus..J Hsuc germanam ltiSionem
efle ceníét Schappim, & caventes fim ilium
Numinum dicit eos , quí, veriti
«onfeientiam Genii fuj, Philofophia: ítu-
«Js ftíe dedunt , uipote qux fit yiltu-
A p u L
S rnm indaga tr i* , eipu-ltriique vitioranSi,
5, Et nthil eque miror, fyc. ] Hxe
Se (equentia. laudantut à joan, Saliibo-
rienfi , in Polycratico ; unde emendata
funt à Colvio qua prids corrupta erant
in vuigatis editionibus.
4, Gjuin , ut optimi v i v a i , animasi
colendus. ] Hate iediio eft Thuani codici*
, optima. In vuigatis : qmn optimi
v iv a s .n ifi animus, ¿re. male.
I l a