Ï K f i
X Y L A R I A P O L YMO R P H A GREV.
Veelvormige Xylaria.
Stelsel van Linnaeus : Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia, Fungi.
Natuurlijk Stelsel : Cellulares Mycetes. Sect. Pyrenomyeetes. Fam. Sphaeriaceae. B. Phaeosporeae.
Geslachtskenmerken: Stroma ereetum, cilindricum, clavatum vel filiforme, tere vel compressum,
plerumque stipitatum, simplex vel ramosum, suberosum, carnosum vel coriaceum, extus nigrum.
Perithecia in stromate plus minusve immersa, rarius in superficie, globosa vel ovoidea, in collum
brevius angustata et ostiolo.nigro papillaeformi praedita. Asci cüindracei, octospori. Sporae ellipticae
vel fusiformes ntrinque rotundatae, unicellulares, nigrescentes plerumque secundae.
Vruchtlichaam rechtopstaande, cylindervormig, knots- of draadvormig, rond op doorsnede of
samengedrukt, meestal gedeeld, enkelvoudig of vertakt, kurkaehtig, vleezig of leerachtig, van buiten
zwart. Perithecieën min of meer in het stroma weggedoken, zeldzamer aan de oppervlakte, bolrond
of ei vormig, tot een korte hals samengetrokken en met een zwarte papilvormig uitstekende
uitmonding. Sporebuizen cilindervormig, 8-sporig. Sporen eileptisch of spoelvormig, aan beide
einden afgerond, eencellig, zwartachtig, meestal naar een zijde gekeerd.
Soortelijke kenmerken : stromabs apice fertili; stipite glabro, stromate robusto, fero sessili.
Stroma aan den top vruchtbaar; steel onbehaard ; stroma stevig, bijna zittend.
Xylaria polymorpha Grev. Flora Édinensis. Sphaeria polymorpha Pers. Gomm. de Fung. Clavaef.-
Prodr. FI. Bat. II. 4. p. 41 ; Ned'. Kruidk. Arch. 2. 1. p. 92; Oud. Bév. Pyrenom. p. 31; Bfc
des Champ. II. p. 170.
Groeiplaats : Op ondergrondsche planken en half verrot werkhout.
Nederland : In Oudemans' Bévision vermeld voor Amsterdam, Dordrecht, Naaldwijk, Groningen
en Maastricht.
De hier afgebeelde plant werd door den Heer Greshoff ingezonden op de paddestoelen-tentoon-
stelhng in Dec. 1905, afkomstig uit den tuin van het Paviljoen te Haarlem.