
«t* SÜPPS&M-ÈNT.'M i^ANT.'îBXPLIQ.: Liy. VUE.
'.--& H A PI; T R E ViS E C D N Û
1 Léakimxfiâtesjouttscm^mble, ÿfif. La .mofette. 'JÎLt Jnfirument extraordinaire.
IV- AutreintiLrument. V-. La. corne oajef0 ÿ)''ài
■5. I. T . Es deux 9 flûtes jointes par le petit bout à un plus^^fiM|^|àUj,
l ^ i .tirées par le Bartohnitte ,Boif]ârd, Ge plus grand ‘tuiau ouLflèjjmgpenf
les deux flûtes, a.a l’autre b o u t u n p l u s p e u t J o u e u r ioufloit. Le
Bartohni croit gue cfofl; ceque Stace appelle tétas conjun&as, I l y g apparence
que cette forme, de flûte a été inventée, pour éviter l’incommodité de Ibufler
en merrie tems dans deux flûtes feparées. Les deuxlq flûte' qui lunent (j,(\ oient
entre les-mains de Lfyropnus Choraule a laifStjÇ. planché d^^Snlna!é,ïtome
deîAntiquité j ^mais un peu differentes de celles-ci. "Fulvius Urfinus les 3.voit
, tirees du tombeau d’un Choraule, ou d’un maioejhqait’deflûtes. Si c’etoit
dé celui de Myropnus, ceux qui les ont .âeffineea ont Lien varié dansdeurs
deflèins. Au refte rien de plus commun dans les.monumens qjreÿes tibia,gemi~
na, .dçteflâtes’jouées par le même honanîè>;f
Lioaii 9 g La mulètte qui s’appelle en Latin tibia utricularis, & enjGrec
j . étoit en ufàge chez les anciens.* 1 En voici la forige tixeejd’un bas.rehçflquio®
voit dans la cour du palais, du prince de Santa Croce a Rome près,déSfthafe
les. in Carinari. On en voitaufli une fèmrblablê tendA lus bras d’ujfebéBgè^ag •
cabinet.de Monfoigneur le Cardinal ■Aleflandro-Albani. ïh y en foquycfoiefur
que le Pythaulçs de Varron eft le même que l'à<r*<«W ou ïutrtculartus, mais Sau»
maife les réfute. Il n’eftpas aufli du fèntiment de t eu v.qui croient que, ces ;
vers attribuez à-Virgile,-
Copa Sÿriftacaput Gtîua redimitât^élld^”')
CriJpumfùbCrotalo doGfa movere latus, '
Efoia fidmàfa faltat lafciva tiwella',' '
Ad cubitum raucos excutiens calamos.
que tes vers, dis-je, doivent s’entébdre de la flûte qu’oh"appelloit utriculafis,
C A P U T S E C U N D.'U M.
~Ij Diu'tibia Jimui. I I . Uter tibiis addrtus. I I I . Inftrii-
mentum infolitUm. IV . ÏAliüd inflrumentüm.
V J cornu.
I. T 'Y Uæ illæ tibiæ » a tenuiore fiii parte majori
-JLy rubo infixæ, a Bartolino ex Boifïàrdo mnt
edùéhe. Ille porro major mbus minbtem in fîimmi-
p teh ab e t, quô tibicen infùfflaret. Putat Battôlmus
lilas effè tibias conjûn£tas a Statio memoratas, Verii
fîïriilcfautêm eft banc tibiæ formam adinventam faille,
fit inebmmodum illud' vicaretur, quod haud dubie
experiebâritur i i , qui in diias fimul tibias infùffla-
bânt. Duæ *° vero tibiæ lêquentes in manibusMy-
iopni Chôraulæ confpiciunnir iri étb. GXC,. terni
Antiqüitatis èxplanatæ tomi y fed ab hifee tantillum
différant. Fulvius/Urfihns has ex fèpuicro Chôraulæ
çujufHam edüxerat 1 aut d o â o th ümcmisi Si autem
$x Myropni fèpuicro ^ qui ambas dej.inearunc, magnàm
in dçlifieàrido varietatém pfFerüni?cfeull^^E-
teram nihil in monumentis ffequentius, quam tibiæ i
gerninæ akeqdera viroinfufH^tæl; ",
-II. - Qiiæ Latino fermone dici poteft tibia i utri-f1
cularis, vel uter tibiis ’adcütus, Græce ßirKetü^s'’i^S^’
<^ftur | & ajjud' vetefes in uMifiiit., En ejiw fôihiamy
ut habetiir in anaglypho ædium principis de Sanda
& û c é Romæ prope fàndtumCaîroîqm in CatVnàn. Si-
tnile qùoque inftramentuna- CCTtiitur inter 'bräefhia •
pa'ftoris in mufèo D.. Cardinalis AléxandriAlbaiïi. Surît,
qui purent Pytliaulera Yarronis idipfuni cfïè- qtiod
utiacuiarem ûbiamj fêd ijpfqà S’àltnauus conftità't, ne-
que opinatur cum quibufHam 3 hofee verfus Virgi-
lio tm n i to i y
çppa Syrifca caput Gmarredhmta mïteWa, ,
Crifyum [ub Crotalo- doßa movere UtUs9 '
Ebrîafdmofa .faltat, lafçiva, tdbella,
; _■^ cubkum raucos excutiens calamos.
h o s, inquam, verfuô intelligi de tibia utriculari,