
.qu’ons'eft autrefois fèrvi-doset mftrument, niais ce reçoit apparemmentqu'au
co^menceraenc qu’on çmplo^oiDlesckalumeaux d’ayçjjjfr», gjjii auront eqcore
retenu ce nom là, après mçme qu'on dès f^r?i/aits d’qnpjtpiqejrq pW%lïde
"fc plus propre>à4%1irmdnM'''©h'-peuc dire IT'riiètne çhcïfëî'dë fiBula, d’qu i l
flûte a pristTopnogi. Tibia, prend û ufei d,a cûqoeqn, w oit fofodfa&rd la flûte
de ljos de la jambeide queL4u^-anim^ Hlmin 1. i. c. i6 f . dit que j\lii\erve
fut la première qui fit,_des"£[ûtesi^s''deiçe'tt; & quelle jiou^de c!étjhiftrumert
. au fcftin des diepx. Fylgeqcè ajoute qu’elle ne U trouva qu’après"que lam'ufi-
que fut inventé^pJ. JseJôq^aautr^s,,, otfjè fer-volt aulfi flei’os de l^ jambeoeun
•cheval, ou d’ua.çhisa, ou.même d,iine!.grue.-JGe^Çutes.n'étc>ientpa«’.çoàiours
1 bien droites.^ en effet qr\ eareixiarque quelqûefpis ,qjû font.pn peu tojcûes.
Telle eft la fécondé de cette planche ^tirce d ’un bas trSlief de 'Isfapïès daps le
palai^du prince Qiomede Qarafa. Qqgryiqit encore une .autre à l^ k h c h e
d’Anteros, qui eft la derniere de la première partie du prepiier tonje de l’Antiquité.
Celle'de Naples n-’a què^trôis'tious ■ ôn nen fa^pipgûc tiens imçom-
anencement ; mais dans la fuite on en fit fept, & jufqua dix. Les os*de$*ani-
jï^ ux njé|pipqt pas la feule matière quon.pmplodoit pour les flûtes, on en'fai-
•foit auffi de buis, de branches,, de laurier, de .cuivre, d’argent, Si quelquefois
.d’ôr. - ; . infi^v S r iV \ |
: , III . Lk mois? inflrumens joints,enfomble-fg.trotiyepkau commencement
_dq premier tome de l’Antiquité dans, un, mqpumept de.Cÿbqle & d^t&ÿgki
a fèpt tuiaux : on en,£©marqt^j(bnÿentj^ns.lÿsiîLeiau-
sn0as,;QÙeHes ne s’aeoerdeat^as toujours fin; jfcpqfiyfiftQp ttûaux;iij ^im'a
çiqq,, tantôt fèpt, & quelquefois-jufqu’à dix^JL^gSlgiix autres tpftru-
jme%:fo :^& K , l’un eftdxoit&long^ôc'slélMgitp^-ieÿasj^fljf ^ comme
des chevilles fichées : ce qu’on remarque'a$flj dans, plufieurs,, aptres^.deloetfe
planche. Le côté par où ron foufloit eft foit mejj.%, en forte qu’il pàcoit aujôn
4? Weçtoij dans la bouche. Il n'en eft pas de même de cehiiqpide.cûp^^'le
joueur appliqucur fans doute là bouche adïe^tr^né.^Ceiui-cjjeft tôrtuipar up
.bout, comme lê lituus, infiniment doni fi iciv'oj,u\tles Rpm.unTc; >fhmc d un
figne mihtaire. Ils l’appelloient lituus, parce qn-illav5it la formé
Iey& tarnen probamr ex hnjusverfii ^ avenarn olm?-
ur tibiam in ufo fuiflè. Verum initio tantum, ut ere-
dereeft^ralmi avenae ad rem hujufeemodi adhibiri
fuerë j Sc pbftëa ramen avéiWnómenhtüc ÏTgnificari-
dö inftramentó centffluaram'iuerit, etiam poftquam
ex alia materia folidiore& ad hanhoniam aptiore
hsec inftrumenta adomata font. Idipjfomque dici pp-
teft de fiftula, UndeGallice Ufiute nomen fomfe. Tt-
bia vero nomen haber ex eo, quod principio ex tibia
animalis cujüfpiam facta fuerit, Hyginus' lib. i . c,
aitiAdiperva tibias dicitur prima ex offe cervino fe-~
ciffe, & ad epulum deorum cantatum venijfe. Addjt
Fül^entius Minervam tune tantum dbiam excogita-
tavifle, cum jam mufica adinventa fuilïèt, 1 Secundum
alios etiam- ex tibiis emioruni k x c inörumenta
ïadta fuete , aut camiini, vel etiam gruum. Ha porto
tibia .* hon femper tc&x.' fueruht: aliquandó enim
quidam reflexa vifuntur. Hujufmödj eft ea , qua
ïècunda in Hac ‘tabula exhibetur , eduóta cx anagly-
phb’ Nëapolitano in adibus Principis Diomedis Carafe.
Alia quoque fimilis cemitur in tabula Ante-
rods p qua ultima ëft priifia partis primi Andquitacis
ëxplanata tomi. Neapolitaoa autem iila, tria tantum
lwbet foramina. T m vero tantum foramina initio
1 tibia dabaritûr j verum infeqiîenubus temporibus ad'
feptem etiamque ad decern ufque foramina fa€ta:fmiïî
Neque Verb ex ÔfEbiis-animaliüm taiïtuÉi icfbiæ eon-
cinnabantur : bnxeæ namque etiam tibia admveiitæ,
neenon ex4àuro3^ex ære3 ëx argent© 3 Scnonnun-
quam ‘ ex-a,urp.i •
r.’. III. Tria ilia 3 inftmmenta fimul coiijunëta irfîtio,
primi Abriquitads explanara'tômfbOTapàrentin mo-
nümëritd'Cybéles & Attinis. Ibi vifeuf dbiä- Panos
cum- feptem fîftnlis. In monumends autem Syringes
five Panos tibia frequentifïime -bom^reilt j neqüe
fèmper parém fiftülar um hümetuni Habén t ; nàm modo
quinque tantum^.fiint!} ,-îupdoS'feptpm •, 8c non-
nupquam etiam decern. Alia duo inftrumenta deeuf-
fîdmpoïïta fiint: aliud, oblbngum ac rëëhim^eft,, fèd
in parte inferiore longe latius. Sun’t autem, ibidem
quidam feU' ela-vidÄi;} id qiiiôJ etiam in ailüsi ho-
jufee tabula obfervatur. Tubus qua parte infuÉ?ba-
tu r admodum tenuis eft, itâ-iit vidieatur. in os imr
mitti debuifTe ut infufQaretur. Non idipfum dicen-
dum eft.de alio hune decufïàntejnamin hoc qui lude-
bat,in extremo tùbo os app'licabat: hoc autem inftru-
mentum in ima parte retortum e ft, ut lituus,. quo
ceu figno militari utebantur Romani. litu u s autem
figurai qi^^rçoir aum ct^jyn 1 uS «IjWO"1 cet mftni.tçèpt a>l^
?BÛèrfq>' s’amidlffir hticen. y a^&pârence
que celui doat 'ioii fe fervoic i 1 irn ée , 'n’éfoic pas fi long qiiè cëlüi-cii
■' & qu’il écok à peu près ,(Éé la granâëni de celui qu’on voit au rang dedeflihus.
I V, iMioiifeigiïeur Bianchini d t * que 1 f flûte qu on a mis là'l^fèrôillâ^û^i
BRcon4 rang«-, reffdfoEwaiS^®i||^feû^®^BMîhÆli*%ffet
'p u e de.tciià &. dcjli^ g j^ Ltcl q*i’ <'n,1 èj’ \ ^ f ( ' ’-‘r
:^Fî%lat],' nè,¥êf voient’poirlt If! ' ivwfi i , p Vr ^iVduicBSgnh 'Tibigtri
le prou \ ôioiiné TrSj'iiit'roPf®^ Le’, L< ( cuèirromilïis,
■ ' qk ^^p$fiüÄsändfiü,,! s,’ciiïÛrwillit póiii^n^'mflit.titef' ' '
F - r ’ipfluimàii * jfflfômiJîRï^HTffitursfovifnirira^ï j.j
i ‘d jl( Tit?i J ' ?
® dfenfié^après'M.IPahretti' duTqii ihrawnnSt.^W
p ^iirnîeiiq?ècIipj\i\qûe‘^tÂflftriififfi'r hê'ÿût'ept'Ôîfe
Laïlôngdï*’'flûfû'd’d’mèiiie taiig fc ^îîir,'™^!*/péintUics ih 'l’Y' r'fr'^e %
fl’ê'tS^ms ; j lié ^ ëificpm)lî?frôVfp!’Ln -It m l i i i w W « ® R « y T l ^ ^ i n ' c
f»^i?de^ah’r Li fl uté' \ 1 d t is'iTT’1
n^gLu Muta wRor&ïïnuû’k^n mi,Jd’ujif \lùîp®p|m].i [''ûdiA-jyrnm-lwV'ôt
îKius 11\diijLriill u?)uiu\] ’tpics'*!iffjl'fl lî‘ chr'piL'trdi i\ 1 îfi ê’ '
deifiné ces deux flûtes, & qiii^ï^^AùlBfi^^cf’ïitJd^ttr^d^w
u\ Ih û l^ d a ^ i r
lé'mêffiemSfflh^j'duÔît fout à*1©fo r & | l h Y i ^ I B ^ i n ( l’i rrui7i
F If l^lîinitîlftjfjfi < ûi11 tjöim^iJP^'pl'iinl VjitW’w
^^ënéj'troisiffæmfns d ' m ù ' i l i i A ' y ’ywlfi^BBvcrü. p îr
^ i^ d f lS # k m é dfVrgfeflî^ dS^ffiM-'ous'étoi'éiît dflpofez dfe mèmè
ileux llures delK'^Soe^fâtrc
I iiillrumcnt fuirâni poituiid^cimÆ-fiure^îrthm.ré i 5 n- 8i
p fid'sfe&ilëmeriE des flûtes^ôi dinaii cs. 1 ,fi eaudo^.,]m5l§®û;'cSminPîè$
liaubois, &. il a trois chevilles fichées : e-icJl pqar Ouvrir on fermer lès ,
^PdiOR1 lasanqJir3 .it qm nous^cn ^.ciivtii^lô !,
vocabatur. quia fimilis eracauguralivirgcc, quam item quinque præ fe fert foramina, in cæterifqae iis quæ
litaum appellabanr: Qui in belio biftrni-hentuia'hii- pfScëdùnt eft afEnis. Tibia duplex qualenl hic conf
jafeera II u 1 fflabi 1 c . | lat ru quod D- pic 1 rânea L l 1 im ciMifpicitarpiæ ma:
menexinfciiptioneveteiinmtuati fumus. Verifimile bus M u t: Spoiiius hoc.anaglyphum piiblicâvjc ; ad
* ■ autem eftlitaum in exereïtu uGtatum non cantæfùiflê, Sponii fidem nos etiam edidimus in cap. Malaram.
dtî gaô’àiMiJffiSitùdlJiisi'Teii Sétl-Hs M B tibiara duplicem delineavic , quiqoe ^
«•'* paiera qui infra confpièitmV hanc tantum ex hoc anaglypho referre ra animo ha-
IV. AicD.BlaBcKimiiseam + qiiaiinfecundi) ordine bebSt, major i • ,
■ prima vifimr fiFraHelvcâdram elfe fimileSl. Rimam ' cùraré expririiendam ufas eft.Hifce duabus tibiis idem ;
Y ipie cibicen iîmul ludèbat AitD Blanchinius, pauci
'quod m Helveticis inftmmencis obTemràr.'Tibia;, ' abhincannisadporeamcapenamrepertafuillemaftag-
ïnqmt BladÊhimiis , ïn beilo non ufurpabantur d Ro- menca tibioe ebumea: ; lamina argencea opefeæ ; cujus
-, manis'i ùf probat Fabrettùs de Columna Trajaiia p tibia: Foramina éôdëm .êrapç mö^b
aó5. Laceda-mdmij inqùït, Clemens Alcxandrinus.' duplici hac tibia Slâtchæiàna,-. . g n . ;
. tibia ntebahtmS aö ™ibrati.i>gno. _ ,, . An mitritmentam * feqüens tibia diceretur.; ilmd
# i'nftmmtintam s Tequensin plnnn«roccumt‘mö- certe i;;noratur; Vetum a vulgaribus tibiis adm^dum
; , 'ijjiifeiitis. Lituum omninb rèfeirt (igiuun mjlitareRo- .äilfert. Inferins litum admodum eil, ut inftmmenta
, nlanórliin quod dedimus in tabula XXXV. qnarti qüa: .te iaK appellanms : trefque habet infixos cla-
Antiquitatis explanata: tomi. Jdihil raAièni prohibé- vos, èofqùe iit fbramihà vel aperiaiittu; vel claudaiv ,
tin-, inquii: eruditus Antiftes.qui nobis.hæc delineati
occafionibds ufaveriiter. ; -■ iuifit. Exanaglyplioautem edaaumhoeanlbumeiiJ ■
Longa • xlUvtibiaeodemôïdinepôiîta;^j^^^l^upi,mit<
, , pidtas imagines pjnitaidis Geftianse exhibÄr. Ea ..