GEOPYXIS AMMOPHILA SACO, 1700.
GEOP YXI S AMMOPHI L A Sa e e .
Zandminnende Geopyxis.
Stelsel van Linnaeus: Cl. XXIV. Sect. V. Cryptogamia. Fungi.
Natuurlijk Stelsel: Cellulares Mycetes. O. Ascomycetes. Trib. Discomycetes.
Geslachtskenmerken: Ascoma carnosum, cupulare, stipitatum, extus subleeve, stipite tenui
v. brevi, subinde radicato, latente, haud sulcato. Asci cylindracei, paraphysati, octospori. Spo-
ridia ellipsoidea v. oblonga, hyalina.
Vruchtlichaam vleezig, bekervormig, gesteeld, van buiten bijna glad, met dunnen of korten
steel, daaronder beworteld, weinig zichtbaar, niet gevoord. Sporenbuizen cilinder vormig, met
paraphysen voorzien, 8-sporig, sporen elliptisch of langwerpig, ongekleurd.
Soortelijke kenmerken: Stipitata, turbinata, fragilis, radicata, ore lacerato, triangulari den-
tato, intus fusco, demum umbrino, extus pallida, araneosa; stipite elongato, radicato, fragilissimo;
ascis cylindraceis; sporidiis ellipticis 2 0 x 9 , hyalines; paraphysibus leviter incrassatis.
Gesteeld, bol vormig, breekbaar, beworteld, mond met driehoekige slippen openscheurend, van
binnen donker bruin, eindelijk umberkleurig, van buiten lichter, spinnewebachtig; steel lang,
beworteld, zeer breekbaar; sporenbuizen cilindervormig; sporen elliptisch, 20 x 9 ft, helder;
paraphysen een weinig verdikt.
Geopyxis ammophila Sacc. Syll. VIII, n°. 238; Peziza ammophila D. et M. Fl. Alger. t. 25, fig. 2;
Goohe. Monogr. fig. 100 en 373; Phil. Brit. Disc. p. 49; Traill, Ann. Scot. Nat. Sist. Jan. 1893,
p. 37; Massee, Brit. Fungus Flora IV, p. 385.
Groeiplaats: Verborgen in het zand op de wortels van Psamma, in Britannië, Frankrijk en
Algiers.
Nederland: De afgebeelde planten werden door den Heer F. W. van Ebden gevonden,
vermoedelijk in de duinen bij Haarlem.