tam antarctioam, a Hooker et Harvey (Crypt. antarct, p. 161) et a Bory
(V o y. Coqu. n. 40) memorntam, non vidi. Desm. Dresnaji (L am o u r . in
Dict. d'flist. Nat. cum icone) e st forma lata plantæ Europeæ.
Frons a radice scutata fere statim p lan a , linearis, lineam vel usque
bis pollioem lata, pedalis aut pluripedalis, tri-a u t quadripinnata velampli-
113 decomposita. Pinnæ pinnulæque dcnsissimæ, basi valde a tten u atæ , oppo
s itæ , costa plus minus evidenti p e rc u rsæ , forma pro varietatibus variæ.
Color dilute herbaoeus aut obscurius virens in e x sic c a ta , olivaceus in recenti.
Substantia membranacea.
* * * Species mquirendæ.
7. Desm. pinnatìnervia (Alont. Cent. III. p. 21. pl. 7. /?y. 2 ) , fronde
latissima plana costata simplici, margine dentato-serrata, in
stipitem attenuata.
Hab. Ad Oras Hispaniæ.
Videtur pars inferior frondis latioris Desmarestiæ ligulatæ.
8. Desm. Peruviana (Mont. in D ’Orbign. Voy. p 35. Tab. V. fig. 3)
fronde plana ecostata distiche tripinnata, pinnis pinnulisque
lanceolatis.
Hab. in littore Peruviæ.
"Frons quincunoialis vel parum u ltr a , trip in n ata , a basi filiformi mox
p lan a , linearis lineam lata apice iterum a tte n u a ta , omnino en erv is, margine
denticulata, denticulis brevibus oppositis sursum versis. Pinnæ ju gamento
similes, o p p o sitæ , circumscriptione la n c e o la te , basi a tte n u a te ,
d e n ta te , obtusæ, primariæ biunciales, seoundariæ 6—8 lineas tantum
longæ. Pinnulæ seu te rtii ordinis lineares bilinearesve anguste la n c eo la te ,
margine plumuloso-fibrosæ, fibris pinnato-ramosis a rticu la tis, ramulis oppositis
secundisve. Color viridi olivaceus. C h a rte arctissime adhæret”.
Desm. distanti videtur p ro x im a , a me nondum visa.
9. DES.M. ANCEPS (Moni. P rodr. A n ta rc t. p. 1 3 ), fronde cartilaginea
ancipite llabelliformi-tripinnata, pinnis pinnulisque oppositis
carnosis lanceolatis dentato-spinulosis.
Desmarestia anceps. Mont. l. c. et Voy. au Pole Sud. Boi, Crypt. p.I>\.
Hab. prope terram Louis Philippe, mari innatans.
Hanc oum Desmarestia media maris australis dubie ju n g u n t Hooker
e t Harvey (Fl. Antarct. p. 160).
X L V . C h n o o s p o r a j . Ag. Aig. Liebm. consp. p. 7.
Frons e cylindraceo compressa repetite dichotoma ecostata, cellulis
elongatis prismaticis in centro vix densioribus • contexta. Fila
sp o r ife ra clavato-moniliformia articulata densissime stipata, ste -
rilibnsque ramosis longe articulatis cincta, in verrucas juxta
medium frondis dispositas conjuncta. Sporæ ( ? ) in articulis
nidulantes, e nucleo transformato ortæ, rotundatæ.
Frons, a radice callosa nuda, surgit fliiformis, sod e cylindraceo
evidenter compressa, marginibus rotundatis, repetite dichotoma.
Celiate valde elongatæ angulatæ et subprismaticæ, in centro aliquantulum
densiores, costam tamen veram band constituentes, interiores
subinanes, superficiales minores colorate. Verrucæ in utraque
pagina latiori frondis compressæ prominentes, fere in lineam
mediam longitudinalem disposite, filis densissime stipatis, a per i-
pheria frondis verticalibus constant. Fila verrucarum media moniliformiter
articulata et subclavata, articulis rotundatis nucleum coloratum
foventia, contraila rectiusciila breviora, bis proxima incurvata
et paulo longiora, omnia denique hæc serie fllorum ramosorum
longe articulatorum sterilium cincta. Fila moniliformia , sili-
quosis filis Arthrocladiæ evidenter analoga, sporas e nucleo transformato
ortas fovere, suspicari licet. Fila sterilia in exsiccatis et
madefactis arcte sæpe invicem coliærent et cuticulam propriam immo
æmulantur.
Genus mihi videtur distinctissimum et optimo jure, ni fallor,
Sporochnoideis relatum, licet habitus plantam Dictyoteam magis æmulatur.
Inter Sporochnoideas tamen adest Carpomitra, habitu satis
conveniente genus novum bis nectens. Fructiflcationis ratio, Dictyoteis
aliena, cum Arthrocladia satis convenit, nisi quod fila spo-
rigera alio modo disponuntur.
Formas quatuor huic generi adnumero, prima fere vice a nobis
descriptas. Utrum sint species diversæ, an varietates, dubito.
Diversitate loci natalis potissimum inductus, atlanticam et pacificam
speciem antea distinxi, easdem species in medio utriusque oceani
hand obvenire flngens. Postea contraria ratione Halyseris Plagiogrammæ
victus, species Chnoosporæ nec separandas disco. Reliquæ
duæ formæ, diversissimo loco natali lectæ, habita quoddammodo
convenientes si specimina exsiccata observantur, in natura forsan
magis discrepant.
1. Chn. FASTIGIATA (J. Ag. m sc r.J , frondibus cæspitosis a callo radicali
numerosis erectis decomposito-dicliotomis fastigiatis, segmentis
e cylindraceo compressis patentibus, axillis acutis.
■ II: 1
«ii- .1
i ;
Î