Structura frondis fere Dictyotæ, sed diverso modo frons a c -
crescit. Evolutio enim frondis Dictyotæ a cellula terminali unica
omnino pendei et frondes ob regulärem quandam et numero defl-
nitam cellularum dispositionem sub-regulariter dividuntur. In Cutleria
vero sunt series longitudinales cellularum ad apicem frondis in
filamenta sensim angustiora solutæ. E subdivisione liorum tilamen-
torum pendet ramificatio frondis. Articuli nempe inilio longitudinaliter
seriali mox transversaliter subdividuntur in cellulas, quæ si
conjunctæ maneant frondem latam elliciunt, si separentur ramos
discretos constituunt.
Sori extra frondem prominentes, per inferiorem partem et
utramque paginam plantæ sparsi, initio filamentis cylindraeeis obtusis
constantes. Filamenta plerumque simplicia vel basi ima furcata
duplicis denique naturæ; exteriora in filamenta incurvata longiora
articulata soros stlpantla abeunt; interiora nunc granulis minutis in
series transversales dispositis, initio laxioribus, denique farctis, repleta,
in Antheridia abeunt; nunc et in diversis individuis in Propagula
mutata, pedicello subhyalino ipsis duplo breviore suffulta, clavato-
cylindracea, materia granulosa initio subcontinua vel obsoletissime
in artículos subdivisa, demum et articiilatim et longitudinaliter divisa
farcta. (denique a pianta maire integra delabentia et seorsim
vegetantia ?)
Organa fructiíicationis Cutleriæ, quæ Propagula denominavi,
sporas fovere 4— 8 , plurimi recentiores docent; mibi vix ita consideranda
apparent, sed potius eadem cum organis a nobis propagula
dictis Dictyotæ ex una parte, et cum capsulis sic dictis Splia-
celariæ ex altera comparare voluerim. Substantiam itaque in articulis
et areolis contentam e propagulis erumpere et sporam formare
vix credo; nec quaternarie divisam ut a Kützingio pingitur, illum
umquam vidi. Antheridia in C. multifida sessilia; in C. adspersa
racemosa vidi.
Geniis a Greville primum constitutum, unica tunc specie; D e -
notaris alteram ei vindica vit. A.ccedit, eodem auctore, tertia, multis
dubiis mihi vexata.
C. MULTIFIDA (Sm. Engt. Bot. t. 1 9 1 3 ), fronde flabellata irregulariter
di-polycliotoma , segmentis cuneato-linearibus elongatis
' margine integerrimis apice penicillatis , soris punctiformibus per
superflciem sparsis.
Zonaria multifida. Ag. sp. p. 138. et Syst. p. 267.
Cutleria multifida. Grev. Alg. Brit. p. 60. lab. X! Harv. Man p 29
et Phycol. Brit. tab. LXXVI J. Ag. Alg. Medit. p. 40. Menegh. Alg. Ital.
p. 201.
Cutleria diohotoma e t multifida. Kütz. Phycol. p. 338.
Dictyota penicillata. Lamour. Dict. p . 13!
Cutleria penicillata. Kiitz. Bot. Zeit. 1847. p. 222.
Icon. Turn. in. Schr. Journ. fSOO. t. 1. /'. B.
Exsicc. Chauv. Norm. n. 48!! Wyatl Danm. n. 611
? Dictyota laciniata. Lamour. et Mont. Crypt. Alger, p. 1 7 .
Hab. in mari mediterraneo at Adriatico ad littora Dalmatiæ
Italiæ et Galliæ; in atlantico usque ad Angliam et Gallium superiorem
adscendens.
Frondes ima basi stu p o sæ , circumscriptione fiabellatæ, 3—8 pollica-
re s , paulo su p ra basin cuneatam in segmenta bina aut plurima fissæ.,
recentes carnosulæ c rassæ fragillissimæ, exsiccatæ chartæ arcte adhærentes.
Segmenta nuno breviora cuneata 2—3 lineas la ta , nuno elongata
linearia vix lineam lata vel immo sub-fiüformia. Apices in penicillos soluti.
Planta habitu valde varians e t hinc ab Auctoribus in numerosas species
divisa, nuno angustissima et omnino fere diohotoma, nunc valde dilatata
et multifida. Specimina hoc respectu diversissima in eodem cæspite
ad Villam Francam legi. Juvenilis apice penicillata, adulta penicillis destituía
sæpius deprehenditur.
2. C. adspeusa CRolh. Cat. III. p. 3 2 4 ), fronde flabellata subreniformi
ab apice irregulariter incisa, segmentis late ciineatis apice
rotundatis subcrenulatis, soris in lineas concéntricas approximatis.
Zonaria adspersa. Ag. sp. Alg. I. p. 128. et Syst. p. 264. J. Ag. Alg.
Med. p. 38.
Cutleria adspersa. Denot. Alg. Lig. p. 10. Menegh. Atg. Ital. p. 206.
Padina Spanneri. Menegh. Alg. Dalm.
Icon. Both. t. c. t. IL f. B t ’
Hab. in mari mediterraneo ad littora GaIJiæ et Italiæ (Ipse ! De-
Notaris) in atlantico ad ïin g in (Sclioiisboe I)
Frondes bis pollicem a ltæ , et sæpe la tio re s , reniformes aut fere orbiculares,
usque ád medium vix mcisæ-. Sori lineas concéntricas numerosas
inferne magis irreg u lares, superne suboontinuas formantes.
Obs. in Part. Giorn. I. p. 297 de Padina S p an n e ri, oui Spatoglossum
flabelliforme (Kütz. Phyc. p. 340) subjungitur, adest'notula sequ. : Speciem
hanc sub allato nomine jam desoripseram, sed veram fructificationem non
agnoveram. Serius ipsam Cutleriæ adspersæ adsociavi. Cl.Kutzing genus
in stitu it, sed et ipsi vera fructificationis organa non innotuere. Sori late
exleusi et ambas paginas ten en tes , utriculis p o ly s p o ris , sporas seriatas
includentibus ovoideo-lanoeoideis e t utriculis simplicibus subsphæroideis
ooustituuntur. Meneghini 1. o.
u
‘ll