lic e at, mihi apparuerunt. Cæterum frons solidior quam in cæ te ris , hoc
respectu fere Liebmanniam æmulans.
3. M. VERMicüLARis (^ 9 - Syn. Alg. Scand. p . 1 2 6 ), fronde cyündra-
cea inæqualiter incrassata fuscescente ramosissima , cellulis infraperiphericis
grossis oblongis anastomosantibus pauciseriatis,
articulis filorum radiantium diametro sesquilongioribus.
M. vermicularis. Lyngb. Hydr. p. 190. Ag. Syst. p. 51. Harv. Phycol.
Brit. tab. XXXII
Helminthocl. vermicularis. Harv. Man. p. 45.
Fcon. Lyngb. t. c. lab. 65. Engl. Bot. t. 1818. Kütz Phycol tab.
27. fig. 1 (nec 2 et 3)!
Exsicc. Wyatt Danm. n. 100! Aresch. Scand. n. 68.
Hab. aliis Algis p a ra s itic a in m a r i a tla n tic o , e litto r e Norvegiæ
u sq u e ad G a d e s ; in s in u C o d an o !
Frondes 1—2 -p ed a le s, crassitiem pennæ anserinæ sæpe su p e ran te s ,
ex luteo au t fuscescente olivaceæ, vage ramosissimæ, ramis utrinque plerumque
attenuatis. Medium frondis retículo laxissimo filorum anastomo-
santium o c cu p a tu r; versus superfioiem abeunt hæc in fila horizontalia
fu r c a ta , a t quasi anastomosibus ju n c ta , in stratum pau ci-se riatum conni-
v e n tia , apice sporas fllis radiantibus involucratas gerentia.
4. M? JIEDITERRANEA (7 . Ag. Alg. Med. p. 3 3 ), fronde cylindracea
inæqualiter incrassata fuscescente vage ramosa, cellulis infra-
peripliericis grossis oblongis approximatis multiseriatis, articulis
filorum radiantium diametro parum longioribus.
? M. mediterranea. Menegh. Alg. Ilal. p. 286.
? Liebmannia Posidoniæ. Menegh. l. c. p. 300. tab. V. fig. ì .
Hab. aliis parasitica in mari mediterraneo ad littora Galliæ et
Italiæ.
Quoad formam externara Mesogloiæ vermiculari simillima e t eodem
modo ramificatione v a ria n s, at s tru c tu ra diversa. In specie mediterranea
e st frons interior fllis anastomosantibus paucissimis p e rc o rs a , sed multi-
plici serie cellularum in stratum periphericum coalescentium c in c ta , e t ex
hoc egrediuntur filamenta moniliformia simplicia.
Utrum huic generi an sequenti p e rtin e a t, d u b ito ; propagulis nempe a
Meneghinio d e sc rip tis, si revera p ian ta illius ejusdem nominis nostræ
identica s it, et s tru c tu ra compactiore cum Liebmannia co n v en ien te , ad
hoc genus transferenda species videtur. Nostra autem specimina sterilia.
Nec scio an alia citata species Meneghiniana revera diversa sit.
Species inquirendoe :
5. M. BRASILIENSIS (Mont. PI. cell. e x o t. IV. n. 6 8 ) , fronde subcartilaginea
cylindracea atro-virente a basi irregulariter ramosissiraa,
ramis elongatis alterne ramulosis, contextu filiformi centro
densissime intricato, filamentis irradiantibus longissimis eximie
cylindi'icis subramosis æqualibus articulatis, articulis diametro
sublongioribus, propagula lanceolata singula aut plura longissime
superantibus.
Hab. ad conchas adnata in littore Brasiliæ (Gaudichaud).
Colore, co n sis te n tia , et longitudine filorum radiantium distincta. Exs
iccata formam oylindraceam conservant, nec collabuntur. Chordariam
sordidam Bory hue referendam e ss e , suspicatus est Auctor.
Mihi ignota. An potius species Scytothamni?
6. M. MICROCARPA (Moni. Plant, cell. Philipp, n. Il), "fronde gelatinosa
lubrica a basi ramosissima, ramis virgato-dichotomis
sensim attenuatis, ramulis lateralibus subulatis obsessis, sporis
pyriformibus omnium minimis prope apicem filorum positis.
Hab. ad Insulas Philippinas (Cuming n. 2221).
Alga maxime lubrica. Fixura deest. ‘Frons palmaris, longior, b asi
in statu sicco sesquilineam la ta , subdivisionibus paululum dilatata. Rami
iterum dichotomo-ramulosi. Ramuli sensim a tten u a ti, hinc inde ramulatis
subulatis, spinesoentibus acutissimis obsessi. Color olivaceus. S tru ctu ra
delicatissima, non nisi maximis augmentis microscopii compositi (ex. gr.
800), facile discernenda. Fila peripherica vix 4 oentimillimetra metientia,
dichotoma, endochromatibus sphæricis 1 — 500 millimetri diametro æquantib
u s , apicem versus sporas pyriformes centimillimetro longitudine minores
ferentia.
Ab omnibus congeneribus, quarum quidem majores statu ra re fe rt et
adæquai minutie partium sive ad vegetationem, sive ad fructificationem
spectantium omnino r e c e d it, nec cum ulla alia confundi p o te st.” Mihi
p enitus ig n o ta ; an hujus generis?
7. M. NATALENSIS (Katz Bot. Zeit. 1847 p. 5 3 ) , filiformis, basi ramosa,
ramis-elongatis simplicibus, strato corticali Jaxe villoso;
filis medullaribus tenuissimls hyalinis — Color obscure oliva-
ceo-viridis. Crassities pennæ corvinæ.
Hab. ad Port Natal.
Obs. Quid sit Mesogloia gracilis Mart, el Hering p enitus ignoro. In
opere Decaisnei de Algis maris Erythræi depingitur sub hoc nomine piant
a , quæ vix Chordarieis p e rtin e t. Ab ipso Marteosio nomine ”M. vermicularis
var. gracilis” fragmenta quædam accepi algæ magiiopere d u b iæ ,
quæ Striariam aut Dictyosiphonem æmulat, cui insidet tomentum, e filis
Galothricis cujusdam constitutum. Nullam Mesogloiæ speciem e mari rubro
oriundam ipse vidi; sed Cladosiphonis speciem in te r Sargasso maris rubri
inveni e t suo loco descripsi.