5. Species inquirendoe.
14. L. CRASSIFOLIA (Post. e t Rupr. Illu s tr. p. 10. tah. 38. f. d .) ,
stipite a radice fibrosa compresso, apice in frondem longitu-
dinuliter triplicatam inæqiiiluteram ovatam e.xpanso.
Hab. ad oras Kamtscliatkæ.
Frons S-poIlioaris latitudine bipollicari. Laminæ latus alterum altius
cordatum, fere sagittatum, sursum involutum. Margo m stipitem, 8 lineas
excedentem, decurrens incrassatus.
15. L. TRIPLICATA (P o s t, e t Rupr. I llu s tr. Alg. p. 10. tab. X ) , stipite
a radice scutata tereti (? ), apice in frondem longitudina-
liter triplicatam æquilateram lineari-Ianceolatam expanso.
Hab. in oceano Pacifico septentrionali.
Humilior ao L. saccharina. Radix scutata orbicularis. Stipes abbre-
viatus, 4 - 8 lineas longus, leres (see. Auctores). Lamina 1—3-pedaIis 2—4
pollices lata. In media parte, secundum longitudinem totam, lamina ipsa
flexuosa plioaturas tres parallelas spatium polHoes latitudine occupantes,
efformat. Plicaturæ ad partem laminæ stipiti proximam magis dis-
tantes ac in superiore.
16. L. SESSILIS (Ag. Sijst. p . 2 7 0 ), stipite nullo, lamina lineari longitudinaliter
fissa, basi fibris radicalibus numerosis affixa.
Hab. in mari Pacifico (Hb. Agardh!) ' .
Specimen, quod vidi unicum, speciem distinctam indicare quidem
videtur, sed ab aliis speciebus multum abludens, historiam speciei nimium
fragmentariam sistit, quam ut in serie specierum mihi cognitarum il-
lamrecensere auderem. Basis frondis est obliqua, uno latere ovatim pro-
ducto. altero reota linea adscendente. Hunc marginem sequitur costa,
distaiitia lineæ, in utraque pagina prominens, attamen Obscura. Reliqua
pars frondis est lamina non interupta, nisi quod juxta marginem non costatam
lacinia longitudinalis angusta adsit. Quibus ex omnibus concludere
veliera, specimen esse dimidialum speciei, medio forsan costis pluribus
instructæ, basique ovata sessili radicante. Ad margines conspiciuntur hio
illic glandulæ, iis Lessoniarum similes.
17. L. HIIUNTOPHVLLA (Post. e t Rupr. I llu s tr. p. 2 ) , stipite tereti
infialo flstuloso apice in frondem regulariter palmatisectam e x -
panso.
Hab, ad oras Americæ australis.
Lamina coriacea plana; segmenta elongata, 4 pedalia, linearla, 1—2
pollices lata, basi attenuata, margine integerrima.
L aminarieæ.
Species exclusæ.
18 Laminaria pygmæa (Ach. Rich. Astrai. II. p. 1 3 9 ), est infantilis
quædam planta Fucacea. Forsan Fuci Osmundacei prima initia?
19. Laminaria P otatorum (Labili. PI. Nov. Holl. 2 5 7 ) , est pianta
dubiæ forsan adhuc affinitatis. Harvey (Crypt. An ta rc t. Fase.
7. London 1846) et Areschoug (W e tt. Ah. Forhandl. Nov.
1 847.) plantam Fucaceam exi'stimant, Durvillææ proximam.
Kutzing Florideam putat. Fuco erinaceo Turn, afflnem. Ipse
interea juxta Durvillæam plantam dubiam hoc loco recensui.
X X X I I . SaCCORHIZA DelaPyl. Fl. Terr. Neuv. p. 23. Haligenia
Decsne Class, p. 50. Fndl. Gen. Plant, p. 27. Phyco-
castanum. M t z . Phycol. p. 346. Laminariæ sp. Auct.
Frons plana ecostata simplex, palmatim fissa aut integra, in stipite
plano indiviso demum margine undulato alato terminalis,
rupibus per expansionem, supra radicem flbrosam evolutam,
scuteiliformem denique in sacculum cavum protensam adnata.
So ri irregulariter expansi, in alis undulatis stipitis superficiales,
sporas elongato-ellipsoideas, perisporio hyalino inclusas,
inter paranemata obfusiformia inarticulata densissime stipata
foventes. (D e c a isn e Class. PI. 15. fig. 7).
Frons ut folium simplex, stipite brevi suffultum, radiceque fibrosa
pauciradiata rupibus adnatum, inchoatur. Infra originem laminæ
observatur in stipite linea circularis, mox elevata. Expanditur
hæc magis magisque in laminam scuteiliformem, quæ margine
deorsum tendente sensim hemisphærica et campanulata, subtus cava,
demum fere sphærica evadit. Margo rupes tangens, in processus
radiciformes prolongatur, qui functvone radicis suscepta, radicem
propriam omnino superfluam reddunt, undique demum pullulantes.
Stipes interea prolongatur, lamina accresci! atque in lacinias
numerosas fiiiditur. Oritur hoc modo pianta usque 15-pedalis, instructa
radicali bulbo usque pedali diametro, stipite pluripedali.
Stipes subnormaliter basi tortus.
Genus nuper a Decaisne conditum, jam antea DelaPylaie in
tractatu de Laminariis Terræ Novæ, habitu plantæ ductus, constitu-
erat, Laminariæ proximum et non nisi situ fructus diversum.