
Platythalia Quercifolia. Sond. Bot. Zeit. 1845. p. 51. Alg. Preiss. U.
p. 158.
' ? Phyllospora Quercifolia. Harv. Atg. Nov. Zel. p. 525.
Ilab. ad oras Novæ Hollandiæ austro-occidentales (Preiss); ad
Novam Zelandiam (anctoritate Hookeri).
’’Cailles plures e radice, brevissimi vix semipollicem longi, te re te s,
pennam columbinam crassi. Rami (caules Turn.) 1—2 pedales, e re cti,
subflexuosi, anoipites, 2—3 lin. la ti, costa media prominente p eroursi, hinc
inde ramulos seu pinnas alternas oppositasve, patentes eraittunt. Pinnulæ
lan c eo la te vel-lineari lan c eo la te profunde se rra to -in c isæ , basi sæpe su b -
integerrimæ.. Conceptacula pinnulis in n a ta , ju x ta costam utrinque p lu ri-
s eriata, poro hiantia, utrículos obovatos, filis inarticulatis simplicibus bifl-
disque stipatos includentia. Utriculi centripeti.’’
Yereor ne species plures diversi nomine F. Quercifotii intelligantur.
Planta Sonderi ^ quoad descriptionem cum Turneriana convenire videtur.
Harveyanam ob caules longissimos deoompositos et ob situm scaphidiorum
in foliis minoribus, in receptacula pro p ria fere conversis, diversam susp
icor *). Neutram tamen vidi. Cystoseira QuercUoha XAch. Bich. Fl. Nov.
Zel. II . p. 139) ob caulem te re tiusculum , folia undique egredientia et ob
lacinias ereotiusculas sæpe apice 2—3-dentatas a Turneriana planta evid
enter differt. Quid revera sit hæ c, decidere non audeo. Forsan pars
inferior e t juvenilis. Sargassi cujusdam.
2. C. ANGUSTiFOiruM (Sond. Bot. Z e it. 1 8 4 5 . p. 5 1 ) , foliis in cau le
ip sis la tio re e r e c to -p a tu lis p in n a tiû d is , la c in iis lin e a rib u s in te g
e r r im is , scap h id iis b is e ria tis .
Ad Novæ Hollandiæ oram occidentalem. (Preiss).
’’Caulis deest. Rami p a te n te s , spithamei, flexuosi, 2 lin. la ti, com-
p re s so -p lan i, costa media instructi. Ramuli alterni. Pinnulæ alternæ vel
oppositæ, e reoto-pa tulæ , evidenter costatæ % — H pollioem longæ, 1—1 )4
lin . la tæ , supremæ breviores. Conceptacula Juxta costam utrinque unise-
ria ta , ostiolo hiantia. Utriculi ut in antecedente. Color exsiccatæ niger.
Substantia co rn e a, exsiccatæ fragilis.’’ Sond. Alg. Preiss. I I . p . 158.
*) Harvey suam plantam hoc fere modo descripsit:
Specimina su p p e te n tia imperfecta, ramis et p a rte caulium constantia ,
ex quibus tamen conjicere liceat, habitiim esse Fuco comoso subsimilem.
Caules itaque perquam longi, ramis lateralibus indivisis pinnati. Pinnæ
bis et pluries forsau pinnulatæ. Pinnulæ et apices pinnarum re c ep ta -
culis o n u s te . Receptacula ex foliis transformatis evidenter o rta , situ cum
bis conveniunt, sed multo minora, foliis 4—5 pollices, rec ep tacu lis tantum
1— 1 ) / poll, longis. Receptacula ouneata, inferne intege rrim a , superne
acute s e rra ta , parte superiore scaphidiis dense papiUata. (Hook, et
H a n . .ilg. Nov. Zel. l. c.j)
3. C. confluens (Brown m s c r .) , foliis in caule simplicinsculo ipsis
latiore erectis simplicibus cuneato-linearibus margine integerrimis,
inferioribus lacinia una alteravo conformi pinnatisectis,
scaphidiis 4— 6 plici serie dispositis.
F. confluens. Turn. Hist. Fuc. n. 141 ! Ag. sp. p. 95. e t Sysl. p. 278.
Carpoglossum confluens. Kiitz. Phycol. p . 352.
Hab. apud Port. Dalrymple Novæ Hollandiæ (R. Brown!)
Caulis inferne teretiusculus mox fit omnino planus, ciroiter pedalis,
3—4 lineas la tu s , hinc inde irregulariter oonstrictus, costa evidenti p e r-
c u rsu s, a margine pinnas emittens. Apex caulis sterilis u t prolongatur,
fit leviter flexuosus, angulis alternis dente obtuso in stru c tis , qui sensim
in pinnam abit. Pinnæ a dente h o c , jam a prima origine emarginato, eo
modo evolvuntur, u t pars superior prim um, et pars infima demum a caule
separetur. Pinnæ initio simplices; superiores pollicares et usque sesqui-
pollicares, apice truncato emarginato la tio re s , 3 lineas vix la tæ , exinde
versus basin sensim a tten u atæ , ipsa basi fere in petiolum constricta;
pinnæ adultiores et inferiores compositæ, pínnulas conformes laterales paucas
gerentes. Scaphidia in utraque pagina foliorum seriebus longitudinalibus
4—6 ita disposita, u t margo linearis utrinque nuda maneat, disco
toto scaphidiis contiguis occupato. Sporæ satis magnæ- in eodem Soaphi- '
dio cum Antheridiis obveniunt. Perisporium obovoideum, pariete scaphidii
adnatum, sessile, nucleum indivisum in nostris fovens. Antheridia in
fllis ramosis satis elongatis subrucemosa, grumosa substantia farcta, obovoidea.
Specimina Browniana scaphidia h abent fere vacua, paranematibus aut
forsan Antheridiis juvenilibus tantum occupata. Fragmentum a Labillardiere
forsan oommunicatum, in Hb. Agardh. asservatum, scaphidia fertilia
gerit.
L U I . H im a n t h a l i a Lh. Hydr. Dan. p. 36. Grev. Syn. p .
XXXV. Endl. Gen. Suppl. III. p. 29. , Kiitz. Phyeol. p. 351.
Fuci sp. L. e t A u c t.; Lorea Stackh.
Frons receptáculo distincto heterogenea; fronde ipsa simplici pyriformi
aut hypocraterimorpha, ex apice receptacula loritormia compressa
linearia decomposito-dichotoma emittente. Scaphidia in
receptaculis ubique infra superficiem excavata spbærica, cum
ostiolo superficiali per canalem communicantia, dioica (?) Sporce
strato mucilaginoso cinctæ, intra perisporium liyalinum ellipsoideum
parietale nidulantes. Antheridia obovato-clavæformia
in filis ramosis subracemosa. P aranemata simplicia sporas
stipantia.
' I
'i.ri