Specimina Labillardieri et quæ ex itinere de l’Astrolabe proveniunt,
foliis gaudenl longioribus et minute d en ta tis, dum Sieberiana, dentibus
paucis majoribus notata, alias integerrima sunt. A Turuero varietas foliis
integris oitatur.
2. Pu. Menziesii (Turn. Hist. I. p. 5 7 ) , caule plano piinctis prominentibiis
scabro, ab utroque margine disticbe folla to , foliis
spathulatis apice minutissime uudulato-crenulatis , vesiculis ellipsoideis
utrinque acuminatis folio coronatis.
Pbyllosp. Menziesii. Ag. Rev. Macr. p. 313. Harv. ad Reecheyp. 163.
Fuous Menziesii. Tarn. l. c r tab. 27 !
Macrocystis Menziesii. Ag. sp. p. 49. et Sgst. p. 293. (partim)!
Hab ad oras occidentales Americæ borealis (Menzies!)
Radix (ex Turn.) fibrosa et caulis brevissimus teretiusculus in ramos
plures longissiraos, divisus. Rami simplices, 3—4 lineas lati et usque
20 ulnas longi, undique punctis minutissimis scab ri, a margine folia numerosa
disticha emittentes. Folia 2—3 pollices longa simplicissima, a
basi filiformi in laminam spathulatam 2—3 lineas latam d ila ta ta , apice
rotundato minutissime undulato obtusissima, integerrima. Vesiculæ 9 lineas
ciroiter longæ et 4—6 lineas la tæ , omnino ellipsoideæ at utrinque acum
in a te , follo c o ro n a te . Folla sterilia membranacea.
3. Ph. Cn.YMissoi (Ag. Rev. Macr. p . 3 1 1 ) , caule plano piinctis
- prominentibus scabro, ab utroque margine distiche fo lla to ,
foliis cimeato-spatluilatis integerrimis, vesiculis pyriformibus
apiculatis.
Hab. . . . ? C>n oceano atlantico see. Chamisso?)
In omnibus oum præcedente convenit; vesiculis ex c e p tis , quæ oum
petiolo usque sesquipollicares evadunt, paulo infra apicem abruptius a t-
tenualum et mucrone párvulo coronatum cra ssiore s, inde in petiolum longissime
a tte n u a te . Folia quoque apice vix crenulata vid en tu r, sed utrinque
obsoletissime undulata.
LXV. M a r g i n a r i a a c l Rich. f i . Nov. Z el. p. 9 ; Montagne
P ro d r. Alg. Antarct. p. 10. et Voy. au Pole S u d , Rot. Crypt.
p. 60; Hook, et Harv. Crypt. A n ta rc t. p. 63. Fndl. Gen. Plant.
Suppl. HI. p. 32 ; Sargassi sp. Ach. Rich, in Add. e t Re ctif.
Part. II. p. 137.
Frons, evolutione unilateraliter marginali extrorsa, flabellato-pinnata
ecostata ; vesiculas et receptacula, évolutione marginali introrsa,
ut organa discreta ger en s, foliis cum caule subconfluentibus.
Folia extrorsum dicliotomo-semiflabellata, lamina verticali. Vesiculoe
introrsum ad marginem superiorem se r ia te , sphæricæ
aut ellipsoideæ. Re ceptacula cum vesiculis evolutione pro-
cessmim marginalium formata, unilateraliter seriata, subsimplicia,
teretiuscula aut compressa. Scaphidia infra siiperflciem
receptaculi excavata, circa axin numerosa sphæroidea, cum
ostiolo superficiali per canalem brevem communicantia (dioica?).
Sporæ strato mucilaginoso cinctæ, intra perisporium hyalinum
obovoideum parietale nidulantes. Antheridia. . . Paranemata
elongata simiiliciuscula.
Frons oriri videtur dichotomia folii simplicis ita repetita, ut
segmenta alterne exteriora formam pliyllodii verticalis recuperent,
segmento interno continuo prolongato et in jugamentum simplex seu
caulem abeunte. Pliyllodia ad ulteriorem divisionem prona, exteriore
margine séparant segmenta conformia, repetita dicliotomia, et
extrorsum semiflabellata evadunt. Evolutio itaque tota frondis unilateraliter
extrorsa; contraria Omnino directione evolvuntur vesiculæ
et receptacula, semper ad marginem interiorem et indivisum s e llata.
Oriuntur hoc modo piante instructæ radice fibrosa, caule simplici
alterne pinnato, pliyllodiis verticalibus ecostatis pinnatim serai-
flabellatis, segmentis extrorsis, vesiculis introrsis ad marginem superiorem
segmentorum (aut tantum segmenti primarii?) seriatis,
sphæricis aut ellipsoideis, transformatione spinularum folii ortis,
receptaculisqiie denique simpliciusculis cylindraeeis aut compressis,
una cum vesiculis ad marginem superiorem folii longa serie uni-
lateralibus. Scaphidia in nostris sterilia.
Si evolutionem frondis ex fragmentis mihi datis rite interpretaverim,
genus a sequentibus sane abunde distat. Confitendum vero
auctores, qui meliora viderunt, aliam omnino dedisse frondis .explicationem.
Ach. Richard uno loco (F l. nov. Z e l. p. 11 et 12)
folia unilateraliter et extrorsum in segmenta divisa, atque vesiculas
ad marginem interiorem (seu superiorem) provenientes dixit, quod
cum iconibus datis quoque congruit; altero loco (A d d it. et Rectif.
p . 137 et 138) vesiculas et receptacula ad exteriorem marginem
segmentorum tantum obvenientia declaravit. Montagne, qui dein de
bis plantis scripsit et diversitatem Marginariæ atque Scytotlialiæ
exposuit, de evolutione unilaterali segmentorum Marginariæ niliil
-attulit, nisi folia ab ilio dichotoma dieta evolutionem alterne dichotomam
indicarent, quod iconibus a Ricliardio datis et fragmentis a
me visis æque répugnât. Receptacula autem ad interiorem margi-
Hi
i l
H i t
r A