
13. Encoelium ramosissimum (K ü lz Phycol. p. 3 3 6 ) , e mari adriatico.
Cum Striaria attenuata forsan accuratius conferenda.
X Y I I I . S t r i a r i a Grev. Crypt. Fl. Synops. p . 44; Alg. B rit.
p . X L III; J. Ag. Symb. I. p . 6; Harv. Man. p. 33; Menegh.
Alg. lia i. p. 155; Endl. Gen. Suppl. III. p. 2 6 ; K ü tz Phycol.
p. 336; Carmichaelia Grev. Crypt. Fl. lab. 288. Zonariæ et
Stilophoræ sp. Ag. Aufz. ,
Frons tubulosa ramosa duplici strato constans ; utroque cellulis unica
serie dispositis peripberiam tubi constituentibus formato. So ri
maculæformes in zonas transversas subregulares approximati,
sporas et paranemata continentes. Sporæ intra peznsporinm
hyalinum denique ruptum singulæ (?) nidulantes obovoideæ.
(Grev. B rit. tab. IX. K ü tz Phycol. tab. 21. II.J
Quod de cæteris Generibus jam animadvertimus, characteres
genéricos vix existere sufficientes, de præsenti etiam valet. Frons
ramosa, quæ antea cujusdam fuit valoris, h o d ie , inventis quoque
Asporococci speciebus fronde ramosa insignibus, nullius momenti.
Sori nec semper in zonas regulares disponuntur; et in juvenili
Asp. compresso soros in consimilem dispositionem tendentes quoque
vidi/
1. Str. attenuata (G re v . Crypt. fi. n. 2 8 8 ) , fronde ramosissima, ramis
sæpe oppositis geminatisve cylindraeeis versus apices sensim
attenuatis, soris in lineas transversales dispositis.
Str. attenuata. Grev. Crypt. Fl. Syn. p. 44. tab. 2881 et Alg. Brit.p.
55. tab. IXI J. Ag. Symb. p. 6 et Alg. Medit. p. 41 ; Menegh. Alg. Ital. p.
187; Aresch. Pug. I. p. 230. Harv. Man. p. 33 et Phycol. Brit. p. XXVI
XVIII. Stictyosiphon Kütz Phycol. p. 301 tab. 21. III.
Phycoma filiforme, fistulosum, ramosissimum, parenohymaticum, ex
stra tis cellularum duobus compositum. Cellulæ ro tu n d a tæ , interiores inan
es, m a jo re s , corticales coelogonimicæ. Spermatia d isp arsa , nunc solita
r ia , nuno irreg u la rite r approximata. Paranemata segregata.
St. adriaticus (Kütz I. c.) ad b asin ramorum tum id u s; ramis verticillatis,
tenuissimis elongatis flexuosis.
Hab. in mari adriatico.
Descriptionem auctoris transsoripsi. Solenia a tte n u a ta (Ag. Syst. p.
187) hue forsan p e rtin e t. Sed ranjifioatio magis irreg u laris, nec umquam
fru c tu s , a Kützingio d ep ic to s, vidi.
F’u cus marginalis. W’ulf. Crypt, aqu. p. 40. (? sec. icon. pict. in
Mus. Vindob!)
Zonaria lineolata. Ag. Aufz. p. 21. et Icon. Alg. Fur. n. XL.
Exsicc. Wyatt Danm. n. 160.
Hab. in mari atlantico e t sinu Codano; in mediterraneo et
Adriatico.
Frondes 2—3 pedales vel multo minores, crassitiem pennæ corvinæ
vix su p eran te s , versus apices in capillarem tenuitatem sensim a tte n u a te ,
ramosissimæ. Rami primarii oppositi verticillati aut geminati, vel vagi,
b asi leviter atten u ati; seoundarii plerumque vagi, sæpe densiores. Cellulæ
superficiales m in u te , seriebus longitudinalibus d isp o site . Sori transversales
subregulares.
Var. c r in ita fronde viridescente undique emittente ramulos pili-
formes elongates.
Solenia crinita. Ag. SySt. p . 187!
Striaria crinita. J. Ag. Alg. Medit. p. 41.
Stilophora crinita. Zanard. Synops. Alg. Adr. p. 129!
Hab. in marl Adriatico, præcipue in lacimis Venetiæ.
Præeunte Domina Griffiths, quæ hanc formam juvenilem antecedentis
deolaravit, cum Str. atten u ata conjunxi. Conf. c rinita Wulf, quam hue refe
ru n t, ab Ulva compressa distinguere non valeo, te stan tib u s speciminibus
in ipsius Herbario ad Duino et Tergestum leoti.s.
2. Str. fragilis (J . Ag. Nov. fl. Svec. p. 7 ) , fronde ramosissima
intricata, ramis vagis irregulariter hic illic inilatis constrictisve,
(soris per frondem irregulariter sparsis?)
Str. fragilis. J. Ag. Symb. I. p. 5. '
Str. a tte n u a te forma. Aresch. Pug. I. p. 231.
? Halorhiza vaga. Kütz. Phycol. p. 335.
Hab. in sinu Codano et mari Baltico.
Status peculiaris antecedentis an species propria s it, dubito. Habitus
valde d iv e rsu s; s tru c tu ra quoque in eo d iv e rsa, quod series longitudinales
cellularum epidermidis in p ræ sen ti maxime irre g u la re s , dum in
p rio re satis regulares. P ia n te Kutzingii, q uæ , ni magnopere fallor, bue
p e rtin e t (et mihi quoque nomine Chordariæ paradoxæ missa fuit!) fruotifl-
catio quoque diversa a dsc ribitur. Dubiis itaque plantam nimium vexatam
c onsidero, quam u t eandem cum Areschougio statum peculiarem Str. atte
n u a te prædicarem.
X r X . DiCTYOSIPRON Crev. Alg. B rit. p. 55. Harv. Man. p.
32. Endl. Gen. Suppl. III. p. 24. Scytosiphon sp. Agardh. et
Auctor.