
te rsæ , superiores cauli conformes, ex axilla folii mox delapsi egredientes
mediæ longiores, ita u t frons tota, velut pinna quæque, circumscriptione
lanceolata evadat. Folia fulcientia inferiora pinnatifida laciniis integerrimis
costatis utrinque a tten u a tis; in planta fertili su n t folia superiora angustissima
laciniis fere filiformibus. Pinnæ axillares folium æquantes aut
immo su perante s, majores vesioulis plu rib u s, minores singula ornatæ. Vesiculæ
magnitudine Pisi sphæricæ m u ticæ , aut juveniles e t in panícula
fructigera ellipsoideæ apiculatæ. Receptacula ex ovata basi cylindracea
verrucosa mermia lineam longa, in pinnulis racemosa au t denique decom-
posito-paniculata.
A S. Pe ro n ii, cui sine dubio maxime affmis, differt pinnulis omnibus
divisis, laciniis angustioribus, panícula axillari elongata magis composita
vesículas plures gerente, vesiculis junioribus superioribusque magis ellipsoideis
et sæpe mucronatis. His notis du c tu s, figuram supra oitatam hue
referre posse credidi. A F. decurreiiti Turn, difficilius dignoscitur re c ep taculis
multo minoribus, panícula magis composita, vesioulis superioribus
apiculatis, foliisque paniculæ fere filiformibus. Geterum dicere fas est
me neutrius - integrum vidisse specimen, sed ex fragmentis comparatis
idæam utriusque plantæ oomposuisse. Initio diversitate p a rtis superioris
in fen o n sq u e de cep tu s, plures species distinxi, quas accuratius examen
conjungendas esse docuit. Ita S. Thuyoiàes nob. mscr. in Mus. Paris superiorem
partem S. Boryi considero.
SECTfO II. ARTHROPHYCÜS. Frondium r am is a d o rtum r e tr
o f r a c tis in caule p la n o a n c ip ite a u t M a la to ; ph y llo d io rum
lam in a v e r tic a li, to rs io n e in h o rizo n ta lem abeunte. — S tir p e s
e vo lu tion e p e c u lia r i in s ig n e s , a n te c ed en tem se c tio n em cum s e gu
ente in n um e ris v in cu lis connectentes.
Tribus li. Sçhizophtlla. Caule p la n o su b c o s ta to , f o liis p in n
a tifid is a u t d e c om p o s ito -d ich o tom is , la c in iis su b c o s ta tis . —
Algæ ja p o n icæ e t a u str a la sicæ .
5. SARG. PLUMOSUM (Ach. Rich. Fl. Nov. Z ee l. p . 1 3 6 ), caule plano
subecostato distiche pinnato, pinnis e margine exeuntibus", foliis
anguste linearibus pinnatifido-dichotomis, laciniis integerrim
is, primariorum subfalcatis costatis, superiorum capillaribus,
vesiculis in pinna solitariis'subsphæricis mucronatis, receptaculis
in axilla foliorum racemosis.
S. plumosum. Ach. Rich. l. c. Hook, et Harv. Alg. Nov. Zel. in Lond
Journ. IV. p. S”23.
S. pennigerum. Ach, Rich. l. c. I. p. 16. tab. VI. (forma latifolia).
S. capillifolium. .4ch. Rich. l. c. I. p. 16. tab. V. (forma angustifolia).
Hab. ad oras novæ Zeelandiæ. (D’Crville!)
Caulis planus, medio vix in c ra ss a tu s, 1—2 lineas la tu s , pluripedalis
simplicissimus, sed p e r totam longitudinem disticbe p inna tus, pinnis inferne
sæpe abruptis nudiusoulus. Pinnæ folio fuloiente, plerumque latiori,
superioribusque sæpe angustioribus et vesícula solitaria, in suo ramulo
terminali, constitutæ. Folia duplicis formæ; latiora pinnatifida, laciniis
subsimplicibus costatis linearibus et lineam latis, apice attenuatis, falcatis;
angustiora de com posito-dichotoma, segmentis ecostatis capillaribus in -
curvatis; utraq u e nuno in diversis individuis, quæ tunc species supra ci-
ta ta s Riohardianas constituunt, nunc. in eodem ‘ conjuncta. Vesiculæ Piso
majores, obovato-sphæricæ, petiolo firmo suffultæ, juniores (saltim) mucronatæ.
Receptacula in ramulo axillari elongato, folium fuloions æquan-
te , paniculata, panícula racemis a lte rn is, folio simplici fu ltis , constante.
Receptacula ipsa sesquilineam lo n g a , oblongo-cylindraoea, verrucoso-toru-
losa, pedicello brevissimo suffulta.
fn Flora Novæ Zeelandiæ H. p. 139. obvenit Cystos. quercifolia u t incoia
Novæ Zeelandiæ. Quæ quidem planta Richardiana a F. quercifolio
Turneri longissime distat. Quid revera sit, decidere non audeo, sed in
dubium vocari posse mihi videtur, anne Richardiana pianta sit- forma ju venilis
Sargassi piumosi, eodem mo'do ab hoc diversa ao forma juvenilis
F. decipientis ab adulta discrep a i, auctore Turnero. Sequentia autem ex -
h ib e t Richardiana p ia n ta ;
Caulis crassitie pennæ corvinæ teretiusculus leviter v e rrucosus, sup
e rn e compressus. Folia lineari-lanceolata 3—4-pollicaria et unguem lata,
costa supra medium evanescente p e rsu rs a , pinnatifida, laciniis a b asi latiore
lanoeolato-attenuatis, acuminatis vel dente uno alterove adjeoto apice
b i-tri-d e n ta tis , eoostatis.
In Opere Hookeriano su p ra citato dubia quædam afferunt auctores de
specifica identitate specierum, quæ a Richard initio s e p a r a te , denique
conjunctæ fuerunt. Meam itaque de identitate oonvictionem, observatione
speciminum in quibus ambæ foliorum formæ- conjunctæ occurrunt fundatam
, hoc loco afferre fas est. Cæterum viderunt Algologi celebrati Angliæ
caules vetustiores bipinnatos.
6. S a r g . v a r ia n s (S o n d e r Bot. Z e it. 1845. p . 5 1 ) , caule sub-ancipite
superne costato distiche pinnato, pinnis e margine egredientibus
, foliis linearibus pinnatifido-dichotomis , laciniis integerrimis
costatis utrinque attenuatis, vesiculis in pinnula subpluribus
sphæricis mucronatis, receptaculis...............
S. varians. Sond. l. c. et Alg. Preiss. p . 161!
Hab. ad oras aiistro-occidentales Novæ Flollandiæ (Preiss.).
Caulis anoeps co sta tu s, inferior fere planus lineam et ultra latus et
vestigiis ramorum delapsorum e margine egredientium refraotorum inæ -
qualis; superior angustior, magis anoeps, e margine distiche et alterne pinn
a tu s, pinnis quandoquidem oppositis, ex axilla folii majoris egredientibus
iu vesículas plures foliaque numerosa solutis. Folia pinnatifida, la -