,;.W:
i ; ! |
il
foraminibus juvenilibus margine hinc elevato instructis a lamina
bullatim iiiflata et disrupta ortis.
Ag. pertusum. Post, el Bupr. Illu str . p. 12. tab. X X III !
Lamin. Agarum, D eiaPyl 77. Terr. Neuv. p. 2311
Ilab. in mari septentrionali ad littora Asiæ Kamtscliatika (Tile-
sius!) et Americæ Terram Novam (Delapylaie!)
Foramina multo magis irregularia ao in speciebus p ræ c edentibus et
multo ra rio ra, præ te re a magis conformia et minora; raro enim su n t quæ
lineas binas excédant; speciei id oharacteristioi la rg iu n tu r, quod sub ju venili
statu et imprimis ad inferiorem costæ partem e laminæ parte b u i-
latim inflata et apice demum pe rtu sa orian tu r; bino margo foraminis cujusvis
ibi sa t elevatus; non rarissime vero acoidit u t bullæ dictæ etiam in
medio et ad marginem laminæ p e rs istan t atque hano red d an t gibbosam.
Margo foraminum adultiorum majorum plerumque p la u u s, sed in nonnullis
individuis undulato-plicatus.
Auctores citatos potissimum s e c u ti, hano speciem ab antecedente
distinximus, utraque diffioilius in Herbariis dignoscenda. Foramina in
specie Turneriana eodem modo oriri mihi v id e n tu r, sed bullæ quibus oriu
n tu r su n t magis planæ et majores, atque minus p e rs ista n t quam in p ræ sente.
X X X V I . A l a r i a Grev. Syn. in Alg. B rit. p. XXXIX. Harv.
Man. p. 23 ; Post, e t Rupr. I llu s tr. Alg. p. 10. Endl. Gener.
Suppl. III. p. 27. Podopteris Delapyl. Fl. de T e rre Neuve p.
23. Laminariæ sp. Auct.
Frons plana costæ stipitem simplicem continuanti utrinque adnafa,
transversim flssilis, foliola fructigera ad medium stipitem pinnatim
disposila demnm evolvens. S ori irregulariter e-spansi, in
lamina inferiore pinnarum superficiales, sporas (elongato-ellìp-
soideas perisporio hyalino inclusas?) inter paranemata clavato-
truncata inarticulata densissimo stipata foventes. CGrev. Alg.
Br. lab. IV. M t z . Phyc. tab. 32. /.)
Frons juvenilis est folium minutum, costa percursum et stipite
brevi suffultum. Folium hoc sensim sensimque grandescit, donec
certa adepta magnitudine pinnæ inchoantur. Stipes radice fibrosa
rupibus adhærens, est inferne teretiusculus, superne compressus,
apice costa nunc teretiuscula, nunc complanafa, in unica specie
inflato-iistulosa continuatus, Frons ambitu plus minus lanceolata,
transversim et oblique a margine versus costam flssilis, in modum
Scitaminearum. Sori majorem minoremve partem pinnæ inferioris
occupant, superiore parte sterili multo tenuiore.
Ipsas sporas inter paranemata evolutas nondum vidi; vix tamen
dubium quin obveniant, fructiflcatione Laminariæarum sine dnbio
omnino analoga. Glóbulos, quos in icone Turneriana pinxit Sowerby
et denuo proposuit Greville, apicem paranematum coronantes non
vidi, sed paranemata omnino truncata, medio fasciata, apice hyaliiia
mihi apparuerunt. Observante Ilookero (in Harv. Phyc. Brit. tab.
79) sporæ quaternæ cruciate filis, quæ paranemata vocavi, inclusæ sunt.
Gonus a Greville institutum, fructiflcationis situ a Laminariis,
quibus olim conjunctum fuit, nec non præsentia coste et textura
ipsius laminæ abunde diversum.
Species plures distinguere ob costam nunc tetragonam nunc
teretem jam tentarunt Goodenovvins et Woodward; postea ob frondem
angustiorem latioremve Bory et Delapylaie. Turnerus autem
species suo tempore discretas iterum conjunxit. Nos non sine dubio
sequentes distinguimus.
1. Al. esculenta (L. Mant. p rim . p . 1 3 5 ), costa solida stipite vix
latiore, lamina basi ovata in stipitem decurrente, pinnis linearibus
aut subcuneatis.
Al. esculenta. Grev. Alg. Brit. p . 28. tab. IV ! Harv. Man. p. 23. et
Phgc. tab. 791
Agarum esculentum. Bory Dict. Cl. IX. p. 194!
Lamin. esculenta. Lyngb. H yd r.p .'ìZ . Ag. sp. Alg. p. WO.el S yst. p.tOO.
F. esculentus. Liglf. Sc. tab. 28! Fl. Dan. tab. 417. Engl. Bot. tab.
1789. Esp. Icon. t. 126. Tarn. Hist. n. 117! Stackh. Ner. Brit. l. 20!
L. musæfolia. Delapyl. Fl. Terr. Neuv. p. 311 ei L. linearis EJusd.
1. c. p. 37!
Alaria marginala. Post, et Bvpr. Illu str . p. 11?
Exs. Chalm. Scot. n. 36. Wyatt Danm. n. 203.
Hab. in mari septentrionali Europam Asiam et Americam alluente.
Stipes crassitie pennæ anserinæ 4—8-poIlicaris, circa medium distiche
p inna tus, dein apice p e r frondem usque 20-pedalem 2—8 pollices
latam, c o s te ad in s ta r, continuatus. Pinnæ basi s tip ita te , dein cuneato-
elongatæ au t lin e a re s, 2—7 uncias longæ, lineas nonnullas aut usque pollicem
la te .
Pianta perennis. Pinnæ. æ sta te proveniunt. Autumno more Lamina-
riarum frons renovatur, nova in te r pinnas e t vetustam emergente. Pinnæ
tuno quoque dejiciuiitur, et novæ p ro veniunt, párvulo supra priores intervallo.
Cicatrices plurium serierum pinnarum hoc modo' sæpe conspiciuntur.
(Bal/S in the Phycotogist 1843 n. 280).
2. Al P ylaii [B o ry Dict. Cl. X. p. 1 9 4 ), costa solida stipite vix
latiore, lamina basi cuneata in stipitem longe decurrente,
pinnis obovato spathulatis.
li T