X L V iil. S p l a c h n i d i u m Grev. Synops. p. xxxvi. Harv.
Gen. South. Afr. n. IV. Endl. Gen. Suppl. III. p. 29. Eütz.
Phycol. p. 3 5 0 ; Fiici sp. Turn, e t A u c to r ; Ulvæ sp. L .; Du-
montiæ sp. S u h r; Himanthaliæ sp. Bory.
F'rons, organis nullis discretis, cylindracea tubulosa et pinnatim
undique ramosa, intra stratum corticale pertenue fibris laxissi-
mis percursa et aquoso-gelatinosa. Scaphidia per totam frondem
sparsa, infra stratum corticale plexii fibrarum appensa,
sphærica, cum ostiolo superficiali per canalem brevlssimum
communicantia, dioica. Sporæ strato mucilaginoso cinctæ, intra
perisporium hyalinum cylindraceo-obovatum parietale nidulantes.
P aranemata sporas cingentia, parietalia, simplicia.
Frons tota homogenea, membrana exteriore intestinifonni substantiam
aquoso-gelatinosam cohibente. Substantia liæc interior constituitur
apparata fibrarum laxissimo, aut (in exsiccata) hic illic fibris
fasciculatim conjunctis densior, versus peripheriam condensata et
membranam exteriorem efficiens. Infra membranam exteriorem sita
sunt scaphidia depresso-rotundata fere immediate ostiolo hiantia.
Sporæ valde elongatæ, peripherico strato pertenui scaphidiorum adnatæ,
numerosæ. Antheridia in diversis Individuis, ut videtur, provenientia,
a me non observata.
Genus simplicitafe structuræ et nulla adhuc facta organorum
separatione inter Fucaceas fortasse infimum, habitu fere Encoelium
referens, hemisphæræ australis privum.
Spl. rügosüm c l . Mant. p . 3 1 1 ) . Grev. Syn. l. c. Harv. 17 c. et
Nov. Z e l. p. 528.
Fucus rugosus. Turn. Hist. n. 1851 Ag. sp. p. 100. et Syst. p. 280!
Ach. Rich. Fl. Nov Zel. p. 141.
? Dumontia rugosa. Suhr Beitr. 1840 p. 275.
Dumontia auricula-. Suhr mscr. / (flde spec.)
Hab. ad Cap. b. Spei (Harvey ! Hb. Greville !) et novam Hollandiam
Zelandiamqne; ex India orientali (Hb. Vahl 1)
Frondes a radice minuta callosa sæpe numerosæ su rg u n t, 4—8 pollicares
diametro digiti; recentes dilute viridi-olivaceæ, seniles demum
fuscæ. Frons a basi ad apicem simplicissima, at ramis consimilibus ohsi-
t a , utrinque a tte n u a to -ro tu n d a ta , subcylindracea. Rami undique egredientes,
sine ordine sp arsi, prolificationes m e n tiu n tu r, basi attenuati et
valde constricti, dein frondi conformes simplicissimi obtusi; juniores fere
sp hærici, dein late obovati, obovato-cylindracei, demum cylindracei u trin que
attenuati.
X L I X . D u r v i l l æ a Bory Dict. Class. IX. p. 192. e t Voy.
Coqu. p. 65. J . Ag. Symb. I. p. 3. Endl. Geii. Suppl. III. p.
29. Kütz. Phyc. p. 350. Areschoug in Act. Holm. 1847. Nov.
p. 269. Fuci sp. Chamisso.
Frons, organis nullis discretis, expanso-plana, in segmenta loriformia
palmatifissa, intra stratum corticale apparata medullari sæpe
in loculos laxe divisa. Scaphidia per totam frondem sparsa,
in strato corticali infra superficiem excavata sphærica, cum
ostiolo superficiali per canalem communicantia, dioica. Sporæ
strato mucilaginoso cinctæ, intra perisporium hyalinum obovoideum
parietale nidulantes. P aran em a ta sporas cingentia,
parietalia subsimplicia.' (D e ca isn e in Arch. Mus. II. tab. V.
fig. 1—6).
Radix calloso-discoldca aut fibrosa, fibris anastomosantibus.
Frons ampia coriacea, juvenilis compresso-piana, demum inflata
stipitem compresso-teretiusculum, cum lamina compressa confluen-
tem, evolvens; tota in cæterum homogenea. Stipes ex inferiore et
incrassata parte frondis formatus, simplex abbreviatus, superne sensim
in laminam abiens. Lamina inferne cuneata, ab apice deorsum
in' segmenta numerosissima fere palmatim fissa. Segmenta inferiora
lata plana, at crassa, subcuneato-linearia ; exteriora et superiora angustiora,
magis teretiuscula, loriformia, in apicem tenuem longe
attenuata.
Frons duplici strato constituitur. Corticale a fllis moniliformibus,
versus peripheriam radiantibus et verticalibus, decomposito-dichotomis.
Medulläre fibris densissime intertextis formatum, infra
stratum corticale longitudine expansum, et hoc interiore latere sus-
tentans, in medio vero diapliragmata eflic ien s, quæ totam frondem
inferiorem in loculos angulatos, cellulas apum non absimiles, divi-
dunt. Loculi isti in una specie tantum observati. Stratum corticis
superficiale a pianta vetusta solvi videtur, unde superficies sæpe
valde rugosa.
Sporæ intra perisporium quaternæ dicuntur et eo modo ortæ,
ut nucleus lineis duabus transversalibus in partes 3 , quarum media
longitudinali divisione quartam separet, dividatur.
Laciniæ frondis ut apiculi minuti subulati inclioari videntur; sensim
prolungati, formam supra descriptam récupérant. Plantæ itaque
crescendi modo Eckloniam, nec Laminariam, referunt. (C f r . A r e schoug
l. c.)
a i