diametro sesquilongioribus cylindraeeis, sporis spliæricis ad
üla sessilibus oppositis verticillatisque.
E. sphærophorus. Hook B r . Fl. I I . p. 326. Harv. Man. p. 42! et
Phycol. B r itt. tab CXXVH
Exsicc. Wyatl Danm. n. 473.
Ilab. ad alias Algas parasitica in mari Britanniæ; in mediterraneo
ad Massiliam (Solier.)
Cæspites 4—3 unciales. Fila primaria aliquantulum contorta, superiora
libera d ecom posito-ramosa, ramulis ultimis quoque oppositis eximie p a ten
tib u s striotis. Sporæ in tra perisporium hyalinum ad fila s e s s ile s , oppos
i t e a u t 4 vertioillatæ, nunc singulæ ramulo oppositæ. Color olivaceus
au t 0 luteo fusccscens.
7. Ect. CÆSPITÜLÜS (J . A g . Alg . M ed . p . 2 6 ) , tìlis d e c om p o s ito r am o -
s is s im is , ram is in fe rio rib u s o p p o s itis v e r tic illa tis q u e , su p e r io rib u s
d ic h o tom is e re c tiu s c u lis e lo n g a tis , a rtic u lis d iam e tro trip lo lo n g io
rib u s ad g e n ic u la c o n tr a c tis , sp o ris o b o v a tis p e d ú n c u lo m o n o -
a rtic u la to suffultis ad fila sparsis.
Hab. in m a ri m e d ite r r a n e o Cysto se iram am e n ta c e am in v e stien s .
Cæspites lineas nonnullas a lti, molles, luteo-olivacei. Fila tenuissima
decomposlto-ramosa. Rami inferiores oppositi au t verticillati, superiores
diohotomi elongati, omnes erectiusouli. Sporæ obovatæ, intra perisporium
laxe includens substantiam granulosam foventes, pedúnculo ipsas longitudine
oequante et unico articulo constituto suffultæ.
Ect. sphærophoro proximus v id e tu r, at ramificatione magis mixta, a r-
tioulis longioribus, geniculis co n tra c tis, sporis pedunculatis diversus.
8. E ct. littoraeis (L . fi. S v e c . ) , filis d e c om p o s ito - r am o s is s im is ,
ram is ram u lis q u e o p p o s itis a lte rn is q u e , s u p e r io rib u s sæpius vagis ,
a rtic u lis d iam e tro lo n g io r ib u s c y lin d ra e e is , s p o ris s p bæ r ic o -
o v o id e is ad ram u lo s sessilibus.
Ectoc. littoralis. Lb. Hydr. Dan. p. 130 tab. 4211
Va r. a . cæsp ite l a x o , ram is v a g is , o p p o s itis n em p e a lte rn is q u e i n -
te rm ix tis .
Ect. littoralis. Ag. sp. Alg. p. 40! (e x c l. s yn .)
V a r . /?. b r a c h ia tu s cæspite l a x o , ram is p lu rim ls o p p o s itis .
Cer. brachiatum. Ag. Syn. p . 67! Sp. Alg. p. 42!
Conferya ruta. Roth Cat; I I I . p. 2 8 0 ? Ag. sp. Alg. p . 46?
V a r . y . c om p a c lu s cæsp ite in fe rn e in fu n íc u lo s c o n to rto , s u p e rn e
s o lu to , ram is filo rum m ag is p a te n tib u s su b b o riz o n ta lib u s.
Ceram. oompactum. R o th ! Ag. sp. p . 41!
Ect. tomentosus. Chauv. ?
Hab. in m a ri b a ltico e t f r e to su n d ico u b iq u e ; in s in u Godano
ra riu s .
Cæspes quam in cæteris magis lan o su s, in siccatis speciminibus n i-
toris expers (dum specimina Ect. siliculosi plus minus sericeo nitent),
nuno rupibus aut lapillis adnatus brevior 3—4 pollicaris, nunc parasitans
sæpe valde extensus, aliqùando undarum vi in numerosas partes funiculi-
formes inplexus. Fila ramificatione valde irregular!, ramis nunc fere regulariter
oppositis, nuno plurimis a lte rn is, supremis sæpe secundis. Rami
sæpius plus quam in Ect. siliculoso p a ten te s , in forma compacta fere
omnino horizontaliter exeuntes, sed mox incurvati. Articuli sæpius diametro
parum longiores. Capsulæ, ita d ie te , sine ordine ad ramos superiores
sessiles, nuno p e r longam seriem s ecundæ , nuno a lte rnæ , sphæricæ
aut potius bfeviter ovoide®. Propagula, ni fallor, in hac specie
quoque adsunt (Ect. littoralis var. y . Ag. sp.) conica abbreviata, ad ramos
superiores fere sessilia vaga.
Hanc speciem sensu Lyngbyano optime ciroumscriptam crediderim;
limites saltim in te r species in Speciebus Algarum receptas invenire, nondum
mihi suocessit. Rami vix umquam reg u la rite r alterni; sæpius p ro miscue
rami oppositi cum alternis proveniunt. Aliquando rami fere omnes
oppositi, et pianta tuno Ectocarpum brachiatum Anglorum non male
re fe rt; vix tamen eandem putaverim.
Ectocarpus compactas a cæteris habitu valde re c ed it, plerumque magis
fusoesoens, immo aliquando in ferrugineum tendit. Frondes aliquando
in funículos omnino in tr ic a te ; apices tunc plerumque ab ru p t!,.e t specimen
videtur undarum violentia contortum et mutilatum. Obveniunt vero etiam
cæspites crescentes et in teg ri, filis subflrmioribus inferne in trica tis, apice
liberis constituti. Ultimos hos ad rupes in limite maris vehementer agitati
deprehendi... Fila dichotoma au t ramis alternis. oppositisque ramosa, ramis
superioribus plerumque secundis horizontalibus arcuatis et recurvis. Arti-
culi diametro sesquilongiores. Ad ramos sæpe adnatæ sunt Frustuliæ
fere coffeæformes, latere plano ad filum adfixæ, sæpius, ni fallor, pro
fructibus sumtæ.
Speciem ita circumscriptam Ect. brachiate Harv. proximam existimo.
Hæc autem differt habitu minus Jauoso, colore in olivaceum tendente,
ramis subregulariter oppositis et fructu. Ect. silio ulosus longius distare
videtur. Habitus nempe magis sericeu s, rami vix umquam oppositi, et
fructus hanc speciem distingunt.
Nostram esse speciem primitivam Linneanam ju re quodam concludere
posse mihi videor, quum hæ c , ni fallor, est sola in mari Baltico obveniens
Ectocarpi species, et Linnæus suam in mari Gotlandiæ lectam expressis
verbis dixit. An vero postea cum alia suam speciem confunderint Liii-
næus proximique eum seq u en te s, parum re fe rt; id tantum hoc loco mo-
nitum volui, Confervam littoralem Auctorura Angliæ' esse speciem longe'
diversam, quam in fra , nomine Eot. firmi, videbis.