
lioc loco recto interprotaverim. In Spli. Tribuloide sunt tricornia,
et in Sph. cirrosa sunt ramulis propriis magis consimilia.
Genus maxime naturale nemo ante Kützingium subdividere conatus
est. Missa Spb. piumosa, quam genus proprium nos quoque
existimamus, alia genera Kützingiana nullomodo retinenda sunt.
Stupa instructas species ab aliis distinguere vêtant Sph. scoparioides
et Sph. sertularia, quarum una Spb. scopariæ , altera Sph. filicinæ
ita proxima, ut nescias an rite illas specie distinguas. Sph. scopa-
riam a Spb. filicina distinguere nec liceat; stratum enim epiderma-
ticiim in inferiori et vetusta fronde Spb. filicinæ quoque vidi (Cfr.
quoque Harvey Man. de Sph. filicina). Balliam quod attinet, vix
dubium mihi videtur, quin Floridea sit.
* Minutæ, ramificatione subdichotoma. Species plerumque
rupicolæ.
Sph. minuta [Ag. S y s t. p . 1 6 4 ) , filis simplicissimis erectis, articulis
diametro subæqualibus, fructibus. . . .
Sph. minuta. Ag. sp. p. 33!
Hab. ad ínsulas Sandwich, ubi in limite maris rupes lúbricos
reddit.
Frons p e r rupes repens fusoo-nigra, emittens fila e re c ta , 3-lineas
longa, capillo humano triplo tenuiora. Articuli diametro æquales vel parum
breviores.
2. Sph. cæspitüla (7,6. Hydr. Ban. p . 105 tab. 3 2 ), filis cæspitosis
erectiusculis parce ramosis, ramis sparsis aut subsecundis ad-
scendenti adpressis, articulis diame tro -sublongioribus, fructibus.
. . .
Sph. cæspitüla. Ag. sp. p. 32.
Hab. in mari boreali, ad Laminarias parasitica.
"Radix-perexigua. Cæspites p a rv i, lineam oirciter alti, aggregati. Fila
ex eadem b asi p lu rim a, cæspitosa, e re c ta , abbreviata, capillo humano
te n u io ra , ramosa; rami alterni aliisque minoribus subsecundis obsesssi.
Frons to ta articu la ta ; articuli diametro sesquilongiores vel eundem longitudine
æquantes. Color virescens interdum sordide lu teu s”.
Sph. olivaceæ ita p ro x im a , u t locum natalem si excipias, nesciam
quibusnam différât.
3. Sph. OLIVACEA fiDillw. Conf. p . 57 tab. C .) , filo primario radicante
secundarios verticales parce ramosos emittente, ramis
sparsis aut subalternis erectiusculis, articulis diametro subæquaiibus
(fructibus ovalibus longe pedicellatis ad ramos superiores
subsingiilis).
Sph. olivácea. Ag. sp. p. 30. Harv. Man. p. 39.
Icon. Ditlw. l. c. F.ngl. Bot. l. 2172.
Ilab. in mari boreali a Groenlandia et Orcadibus usqiie ad
Scaniam et Helgolandiam.
Supra rupes et arenam firmiorem cæspites plus minus extensos, altitudine
vix semipollicares, e viridi oliváceos format. Filum primarium est
decumbeus e t varie ram o sum , deorsum radioulos emittit et sursum fila secundaria
e re c ta , basi n u d iuscula, versus medium ramis paucis alternis adpressis
vel anguio 4S:„ egredientibus in stru c ta . Articuli diametro æquales
aut breviores. Fructus in hao forma nullos vidi.
Var. ra d ic a n s , fllis subflrmioribus a superiore parte quoque radicantibus.
'
Conf. radioans. Dillw. C o n f p . 87 tab. C.! Fngl. Dot. tab. 2138.
Sph. radioans. Ag. S y st. p. 163. Harv. Man. p . 39.
Sph. cirrhosa. var. simplex Ag. sp. p . 29.
Exsicc. Wyatt Danm. n. 301.
Hab. ad littora Scaniæ et Angliæ.
Australior forma vix nisi filamentis fìrmioribus, altius radicantibus a
primaria distat. F ru ctu s in diagnosi n u n cu p a to s, tantum in præ senti varietale
vidi.
4. Sph. PA6EM0SA [Grev. Scott. Crypt. Fl. t. 9 6 ), filis cæspitosis
erectiusculis dichotomis, articulis diametro subæqualibus, friic-
tibus ovalibus ad ramos superiores in facemos pedicellatos nu-
mefose collectis.
Sph. racemosa. Ag. sp. p. 34. Harv. Man. p. 39.
Hab. in mari Scotte. (Greville!).
Cæspes uneialis olivaceus. Fila te r aut quater dichotoma. Rami erecti.
Fructus 8—1.0 pedicellatos, in racemum pedunculatum collectos, in frag-
menlis ab inventore missis vidi.
5. Sph. tbibuloioes (Menegh. liti. Corin. n. 6 ) , filis cæspitosis erectiusculis
dichotomis aut irregulariter subpinnatis, articulis diametro
sesquilongioribus, propagulis tribuliformibus ad ramos
superiores sparsis.
Sph. Tribuloides. Menegh. l. c. et Alg. Dal. ». 336. J. Ag. Alg. Med.
p. 28.
Sph. oervioornis? Decaisne PI. de l’Arab. p . 127 (ex Meneghini).
Hab. ad rupes sole et vehementiori flusu expósitas in limite
maris mediterranei et rubri.