
receptaculis infra dicliotoiuiam inclioantibus furcatis elongato-
liùearil)us siibplanis.
F. se rra ta s . Turn. Hisl. n. 90! Ag. sp. p . 95. et Sgst. p. 278! Grev.
Alg. lir it p 1b! Harv. Man. p. 20. et Phycol. Brit. tab. X L V I I I
Icon. Esp. lab. 5 et 6. Stackh. Ner. ta b . i i Engt. Bot. t. , Lyngb.
Hydr. t. 1 !
Exsicc. Jurg. aqunl. V III. n. 3. Chalm. Scot. 46. Grev. Alg. B rit. n.
2! Chauv. N o rm , n, 100! Wyatt Danm. n. 2! Aresch. Scand. » . I I
Hab. in mari .\tlantico orientali e littore Norvegiæ et Scotiæ
usque ad Gades; ad C. b. Spei (llde Subr); in oceano árctico; in
mari baltico.
Frons inferne ad stipitem d enudata, mox diohotoma, sesqui-bipedalis
aut aliquando multo longior, semipollicem vel u ltra bispollioem la ta , obsoletius
aut acute s e r ra ta , aliquando in c iso -la cin iata , costa evidenti p e rcursa.
Vesiculæ nullæ. Receptacula fronde parum c ra ssio ra , plana, 1— 2
pollicaria, ob scaphidia infra dichotomiam ipohoantia semel et sæpe bis
furcata, Scaphidia tantum dioica in bac observata fuerunt.
Species inquirenda.
7. F. PYG1IÆÜS Hering in Ann. o f Nat. Hist. V ili. p. 92.
Hab. ad Port. Natal.
L Y I I . C a r p o d e sm i a Gre». Syn. p. xxxiv. Endi. Gen. su p p i.
III. p. 2 9 . Cystoseiræ sp. Ag.
Frons, evolutione dichotoma, subpinnata, folia et receptacula ut organa
subdiscreta gerens (vesiculis ignotis). Folia plana linearia
costata dichotoma, segmentis integerrimis. Re ceptacula a
folio ad basin intumescente et transformato o r ta , folioque coronata
, verrueoso-cyliiidracea. Scaphidia infra superficiem receptaculi
excavata, sphærica, cum ostiolo superficiali per canalem
brevem communicantia. S p o ræ ...............
Pianta rarissima, cujus tantum fragmenta hucusque ab Algologis
observata fuerunt, ægre in Systemate disponitur; secundum fragmenta
cognita inter inferiora Fucacearum genera ponenda, sed si
conjecturæ aliquid certi augurare licéat, evolutionis gradu Cystosei-
rarum revera ponenda, venientibus observatoribus caulem proprium
et vesiculas discretas forsan proditura.
1. C. ZosiEROiDEs (T u rn . Hist. tab. 2 3 1 ). Grev. Syn. p . XXXIV.
Cystoseira Zosteroides. Ag. sp. p. 71. et Syst. p. 287.
Hab................. (in Herb. Ellis).
Frons p edalis, inferne filiformis passerinæ crassitie pennæ, superne
ramique subpinnatim undique egredientes plani dichotomi, folia Zosteræ
fere æmulantes. Receptacula ad basin foliorum inferiorum sensim intumes-
c u n t, donec denique lancoideo-cylindràcea semipollicem longa evadunt.
L Y III. C y s t o s e i r a j . Ag. symb. i . p . 3. Endi, Gen. Suppi.
III. p. 30. (e x c l. sp.). Cystoseiræ sp. C. Ag. et Auct. Trepta-
cantha, Halerica, Phyllacantba, Cystosira et Hormopliysa, K iitz.
Phycol.
Frons, evolutione dichotoma, pinnata aut ramosa; folia denique in
ramulos , aut terminalia in receptacula, transformata, atque vesiculas
in ramis inflatas (aut nullas) gerens. Folia júniora inferiora
foliiformia, superiora in ramulos filiformes transeuntia.
Vesiculæ in interiore ramo sensim inflate, ellipsoideæ, rarius
solitariæ, sæpius plures concatenate, ramo majori aut pluribus
coronate. Re ceptacula nunc a ramulo transformato orta, nunc
a basi inflata fertili foliorum multorum plus minus coalescentium
constituta, bine aut tuberculosa inermia, aut tubérculo
quoque apiculo folii spinuliformi terminato. Scaphidia in tubérculo
quoque singula, bina, terna aut quaterna, infra su -
perflciem excavata, sphæroidea, cnm osliolo superficiali per
canalem communicantia, hermaphrodita, rarius diclinia. Sporæ
strato mucilaginoso cinctæ, intra perisporium liyalinum obovoideum
subsessile parietale nidulantes. MwtAend/a fasciculata aut
racemosa obovoidea. P aranemata subsimplicia sporas cingentia.
(G re v . Alg. B rit. tab. II. Menegh. Alg. Ilal. tab. II.
K iitz. Phycol. tab. 37. IL ).
Caulis in plerisque adest, evolutione a reliqua fronde sub-
independente gaudens, compressus aut teres, frondes distiche aut
quoqueversum emittens, truncate plerumque desinens, apice increscente
involuto, perennis, frondibus (ni fallor) annuis. Frondes
in juvenili pianta ut folium lineare costatum inchoantur, quod, dum
alterne pihnatifiditur, inferne folia conformia, superne ramulos filiformes,
in supremis aliquando ad spinulas minutas 2— 3-lineares
redactas, evolvit; in pianta post hiemem renascente frondes quasi
rami ipsius caulis inchoantur, cooperti partibus n o v e llis, quæ,
dum illi elongantur, sensim explicantur. Hæc, frondium origo eo