que paginam excavata spliæroidea, cum ostiolo superficiali per
canalem brevem communicantia, monoica. S poræ strato mucilaginoso
cinctæ, intra perisporium hyalinum obovoideum parietale
nidulantes. Antheridia obovoidea in filis ramosis numerosissima.
P aranemata simpliciuscula, apice moniliformia.
Frons oriri videtur dichotomia folii simplicis ita continuata, ut
segmenta alterne exteriora formam phyllodii verticalis indivisi recuperen
t, segmento intermedio continuo prolongato et alterne phyllodia
evolvente. Phyllodia ista baud ulterius decomponuntur. Sed supra
axillas alternas rami novi emergunt, eodem modo sûbdivisi. Hoc
modo oriuntur itaque algæ alterne decomposito-pinnatæ, pinnis
primariis (phyllodiis) indivisis, secundariis (ramis) supraaxillaribus ;
pinnatis, ramificatione ita pluries repetita. Caulis et jugamenta pinnarum
medio vix crassiora, vel costa obsoletissima instructa. Pliyl-
lodia verticalia indivisa integerrima, aut exteriore margine irregulariter
dentata. Vesiculæ plerumque nullæ, rarius axillares sphæricæ.
Receptacula in jugamento supra axillas alterne secunda, terna quaterna
aut plura seriata, plana, ovato-linearia, infra utramque superflciem
fructigera. Scaphidia monoica vidi, sporifera et antheri-
difera in eodem receptáculo adproximata et juxtaposita. Paranemata
in eo characteristica ut versus ostiolum flexa, infra hoc brevius
articulata et moniliformiter constricta évadant.
Quibus hoc genus a Marginaria différât, infra hoc genus jamjam
dixi. Propius, convenienti omnino evolutionis norma, ad S e i-
rococcum accedit; receptaculorum forma et dispositione ab hoc distinguitur.
Genus a Greville institutum et ab Endlichero adoptatum, a
Montagne iterum cum Seirococco conjunctum, species paucas hodie
complectitur, omnes e mari australi oriundas.
1. Se. DonvcAUPA (T u rn . Hist. III. p . 2 2 ) , fro n d e a lte rn e d e co rn a
p o s ito -p in n a ta , ra ch i s u b e c o s ta ta , phyllodiis lin e a rib u s in d iv isis
in te g e r r im is a u t e x tro rs um d e n ta tis , re c e p ta c u lis o v a to - la n c e o latis.
Fucus doryoarpus. Turn. I. c. tab. 143!!
Cystoseira doryoarpa. Ag. sp. Alg. p. 80. et Syst. p. 292!
Hab. ad oras occidentales Novæ Hollandiæ (Menzies !) ; ad insulas
Kent et V. Diemen (Brown !).
Frondes pedales aut longiores, e radice callosa compressæ, mox planæ
ejusdem fere ubique latitudinis (1—2 lin e a rum ), d e com posito-pinnatæ,
pinnis duplicis generis. Primariæ indivisæ pbyllodia -constituentes; seound
a ría s, supra axillas primariarum egredientes, frondi conformes e t subdiv
isas, proprie pinnas nunoupavi. Phyllodia a lte rn a , ángulo acuto patentia,
s tric ta aut leviter incurvato-falcata, linearia, 2—3 pollicaria, 1—2 hneas
la ta , eco sta ta , obtusiusoula, integerrima aut extrorsum dentibus pauois
erosa. Pinnæ (seoundariæ) supra axillas phyllodiorum singulæ, plerumque
s p a rsæ , medio aliquantulum c rassiores, vix proprie co sta tæ , in phyllodia
alterna subdivisæ. Vesiculæ nullæ. Receptacula supra axillas e margine
caulis provenientia, 3—4 plerumque seriata secu n d a , seriebus supra axillas
alternas a lte rn is , plana, vix semipollicaria, a basi latiori ovata sensim
a tte n u a ta , longitudine latitudinem vix quadruplo su p eran te , inferne fructífera
apice sterili superata.
Specimina Browniana differunt phyllodiis sublinearibus et receptaculis
magis lineari-lanceolatis.
2. Sc. xipnocARPA (J . Ag. m s c r .) , fro n d e a lte rn e d e c om p o s ito -
p in n a ta , ra c h i e c o s ta ta , phyllodiis lin e a rib u s ind iv is is in te g e r r im
i s , re c ep ta c u lis lo n g is sim e lin e a rib u s e n s ifo rm ib u s .
So. doryoarpa. Sond. Alg. Preiss. p. 19.
Hab, ad oras austro-occidentales Novæ Hollandiæ (Preiss! Hb.
(Greville !) - ,
Specimina, quæ buio speciei adnumero, pluribus characteribus a priore
differunt. Pianta magis elongata, pluripedalis, pinnis fere pollioem distantibus.
Phyllodia 4—5 pollicaria, linearia, integerrima, sesquilineam
la ta , in petiolum longissime attenuata. Pinnæ, u t in Loniceræ subgeneie
Is ik a ,-binæ- aut ternæ .supra axillam e gredientes, d e com p o site , ommno
e o o sta te . Vêsiculæ nullæ. Receptacula lineam latitudine vix superantia,
longitudine 2—3-poilicaria, omnino ensiformia.
Hanc nomine So. dorycarpæ a pluribus accepi. Specimina nostra
evidenter vetusta. An tantum forma vetusta et profundioris aquæ antecedentis
speciei? Si ita s it, receptacula cum ætate prolongantur. Me ju -
dioe tamen species diversa. Immo Brownianam varietatem antecedentis
speciem tertiam s iste re , fere suspicor. ■
S p e c ie s inquirendoe.
3. se. JACQUiNoiii (Mont. P ro d r. A n ta rc t, p- 11) , f ro n d e e lo n g a ta
c o ria c e a lin e a ri p la n a d ic h o tom a , la c in iis p in n a tifid is , p in n u lis
a lte rn is o b lo n g is , axillis r o tu n d a tis , v e sicu lis globosis a x illa rib
u s , re c e p ta c u lis m a rg in a lib u s lin e a rib u s sim p lic ib u s a u t r a r is s
im e ra c em o s is su lc a to - ru g o s is .
So. Jaoquinotii. Mont. l. c. et Yoy. au Pole Sud. Crypt. p. 86. tab.
5. Hook, et Han. Crypt. antarct. p. 180.
Hab. in m a r i a u s tra li glaciali.
Species mihi tantum descriptione Monfagnei cognita. ^