t
; )
1
Frons vosiculoe pyriformis ad instar inchoatur, sed sensim omnino
hypocrateriformis evadit, apice leviter concavo. E centro
concavitatis surgit receptaculum unicum, mox utrinque pluribus
seciitum, loriforme compressum pluripedale et decompositu-dicho-
tomum. Frondes gregariæ crescunt.
Scaphidia, sine ordine receptaculis ubique immersa, dioica videntur.
Sporæ intra perisporium spbærico-ellipsoideum qilaternæ,
a nucleo cruciatim diviso ortæ (fide Harvey). Antheridia in diversis
individuis nata, elongato-clavata, grumosa substantia farcta. In
speciminibus madefactis ægrius reviviscere videntur; nostra saltim
in globum sericeo nitentem arcte coliærent.
De natura partium Himanthaliæ quidam inter auctores dissen-
sus. Partera, quam frondem nuncupavimus, Lyngbyeus radicem,
Agardliius radicis quandam evolutionem, Wablenberg Bory et Greville
ipsam frondem considerarii'nt; Harvey illam nunc cum stipite
inflato Eckloniæ comparavit, nunc frondem nuncupavit. Mibi observationes
Wablenbergii banc rem extra omnem dubitationis alam ponere
videntur; dicit nerape ( F l Lapp. p. 500): ’’Annuus e s t, nec
umquam ultra liiemem vestigium ejus persistit. Primo vere (mense
Maji) nonnisi globus pruniformis ad e st, intus cavus et aqua replo-
tus, cujus ambitus dein dilatatus evadit et umbilicus supra depressus.
Initio mensis Junii ex hoc umbilico proveniunt caules lo r i-
formes, qui cito admodum elongantur. . . . Caules lorei jam perfect!,
scutum calyciforme radicale collapsum reperitur et nibil succi
aquosi ulterius continet.” Hinc sequitur, ipsam frondem primum
absolvi antea quam receptacula proveniunt. In Ecklonia, ut ipse
jam animadvertit Harvey, stipes in adulta planta primum inflatur.
Genus jam a Lyngbyeo institutum, inter Durvillæam et Fucodium
intermedium. A Durvillæa evolutione organorum perfection; a Fucodio
defectu normali vesicularum et frondis forma distat.
Species unica, oceani atlantici superioris incoia, hodie fere
tantum cognita. E mari australi alias duas memorarunt, sed utraque
dubia vel dubiæ affinitatis.
1. H. Lorea (L . Syst. Nat. IL p . 7 1 6 ) , receptaculis e tereti compressis
linearibus, decomposito-dichotomis , segmentis erectis.
Himanthalia lorea. Lb. Hydr. D m , p. 36. tab. 8! Grev. Alg. Brit. p.
20. tab. 3. Harv. Man. p. 22. et Phycol. Br. tab. 781
Fucus loreus. L; Turn. Hist. n. 1961 Ag. sp. p. 98. et Syst. p. 280!
Icon. Esp. Eue. tab. 19 et 39, Fl. Dan. t. 710; Stackh. Ner. tab.
10! Engl. Dot. t. 569.
Exsicc. Jurg. Dec. IX. n. II Chalm. Scot. 48. Chauv. Norm. n. 741
Wyatt Danm. n. 3\
Hab. in ocean o atlantico ex oris Norvegiæ e t Foeroearum usque
ad Americam septentrionalem et Hispaniam.
Radix scutata. Frondes gregariæ.; juveniles obconlcæ, apice sensim
cum ætate inilatæ et fere pyriformes, demum superne collapsæ et hypo-
craterimorphæj pollicem latæ et parum altiores. Receptacula 2—10 pedes
longa et forsan longiora, 3—4 lineas plerumque lata, e tereti compressa,
distantiis 3 —4 pollicaribus repetite dichotoma, segmentis terminalibus pie-
rumque longissimis acuminatis.
2. H? AUSTRALIS [S on d . Bot. Z e it. 1845. p. 5 1 ) , receptaculis te r e -
tibus dichotomis, segmentis divaricatis, ultimis abbreviatis obtusis.
F. australis. Sonder l. c.
Himanthalia? australis. Sond. Preiss. p. 158!
Hab. ad oram Novæ Hollandiæ occidentalem. (Preiss).
’’Specimen unicum semipedale, dichotome divisum, exsiccatum nigrescens,
rugulosum, fragile. Rami pennam anserinam crassi, inferiores pof-
licares, supremi 2 lineas longi. Substantia cornea. Structura; Strata duo
cellularum parenohymaticarum, cellulæ periphericæ angustæ triplo longiores
quam latæ, interiores rotundatæ, angulatæ. Fructus deest.’’
Quid sit H. Dürvillæi (Bory Coqu. n. 36) nescio. Equidem specimen
ab ipso missum, in herbario Hornemanni servatum, vidi, quod a
vulgari H. lorea nullo modo differre puto. Descriptio vero ab ipso data in
Lessoniam Suhrii, in regionibus Chilensibus vulgarem, haud maie cadit.
L I V . H o r m o s i r a E n d i Gen. p i p. 10, s u p p i m . p. 29;
K ü tz. Phycol. p. 350; Moniliformia Lam. Dict. Class. VII. 7 L
Bory Coqu. n. IX. Grev. Syn. p. XXXVI. Monilia Ach. Bich.
Nov. Z e e l. p . 13. Cystoseiræ sp. Ag.
Frons fliiformis in vesiculas concatenatas moniliformiter in fla ta , d i-
aut trichotoma fastigiata, receptaculis cum vesiculis confluentib
u s, foliis nullis. Vesiculæ totam frondem fo rm a n te s, brevissimo
stipite filiformi invicem sejunctæ, apice singula aut
pluribus vesiculis coronatæ frondem aut simplicem aut r am o -
sam efficiunt. Scaphidia in peripheria vesicularum circumcirca
d isp o sita , infra superficiem ex ca v a ta , spbærica, cum ostiolo
superficiali per canalem brevem commu nicantia, dioica. Sporæ
strato mucilaginoso cinctæ, intra perisporium hyalinum subpy-
riforme parietale nidifiantes. Antheridia in filis ramosis r a c e -
&.Í