
claranint, alii liermaplirodita dicunt *). Harvey F. nodosum inter Fucos
retinens, Fucum tuborciilaliim separavit, Iiabitu peculiari ut videtur
potissimum diictiis. Character enim e scaphidiorum structura d e -
snmtus, baud sibi constat. Montagne, nomine Xiphoplioræ, Fucum
gladiatum FabdI. proprium genus declaravit, adniientibus Hookero et
Harvey. Plantam nimirum cum Hiinanthalia comparant, et frondis
orma diversa Himantlialiam a Xipliopliora séparant. Equidem non
ob receptaculorum formam, sed ob singulärem frondem, Himantba-
liam a Itaco diversam puto. Xipbophora hoc respectu a Fuco baud
differt. Nec e receptaculorum forma characteres generici petendi
sunt, nisi speciem fere qiiamque geniis proprium proclamare volu-
eris; nec e divisione, ut abunde docent F. cliondropbyllus in hoc
g en e r e , et analogus omnino F. furcatus in sequenti.
Quibus ex omnibus sequi putarem, præsentiam aut defectum
costæ unicum dare characterem, quo Iiodie genus Fuci subdividere
bceat. Ex boc vero charactere alii nonnulli fliiere videntur Frons
in costatis sæpius plana evadit et vesiculas, non in media fronde
sed utroque latere costæ gerit. ’
Nomen inter multa generica, quæ bis plantis proposita fuerunt,
nullum nostro generi conveniens inveni. Omnia sectionibus
tantum respondentia, bis usurpanda credidi.
Species, unica forsan excepta, e maribus calidioribus exsulant.
Plurimæ in maribus borealibus lectæ utriusque oceani ; unica Cap.
b. Spei propria, duæ oras novæ Hollandiæ ornant.
* XiPHOPHORA fronde dichotomo-fastigiata, receptaculis terminalibus
decomposito-furcatis.
F. G umATüS (Labili. Nov. Holl, IL p . n i ) , f ro n d e ex tereti
com p re s sa d e c om p o s ito -d ic h o tom a e ve sicu losa , receptaculis term
in a lib u s anguste lin e a r ib u s repetite fu r c a t is , se gm e n tis p a -
ten tibu s, u lt imis lo n g is s im is en s ifo rm ib u s .
F. gladiatus. Lab. l. c. tab. 236. Turn. Hist. tab. 240! .ig. sp p. 97
et Sgst. p. ì i d i ^ V-X-
) Quod alterum a ttin e t charac te rem , ex iisdem allatum, nempe nuo-
I divisionem, omne de hoc judicium hodie præmaturum existimo. De-
n a i i e l f “ “ c'eum indivisum in F. tu b e rcu la to ; sporas 2 iu F . c a -
na iicu lato , 4 in F. nodoso, 8 in F. serrato e t F. vesiculoso in tra perisporium
observarunt.
Xipbophora Billardierii. Mont. Prodr. Nov. Phgc. p. 12. Voy. au Pol.
Sud. p. S5. tab. 1. f 1. et Annal, des Sc. Oct. 1842. Hook, et Harv. Ft.
Antarct. p. 176. tab. 69. f 3!
Hab ad littora occidentalia Nov. Hollandiæ (Mus. Paris!); ad
littora Van Diemen (Labillardiere!)
Frons usque crassitie pennæ cygneæ, at compressa, 3—4 pollicaris
e t u ltra , axillis rotundatis decomposite dichotoma, segmentis plerumque
eximie p a ten tib u s, terminalibus (slerilibus) truncatis aut bilobis. Receptacula
fronde immo longiora, semipedalia e t u ltra , 1—2 lineas la ta , s en sim
angusta ta , pluries fu rc a ta ; segmenta terminalia longissima 4-pollicaria
et u ltra , ensiformia. — Sec. Hook et Harv. su n t scaphidia p e r totam
frondis longitudinem sp a rsa ; me observante tantum in receptaculis occurru
n t.
2. F. chondrophyllus’ (Brown m s c r .) , fronde compressa lineari decomposito
dichotoma evesiculosa; receptaculis conformibus terminalibus
anguste linearibus repetite furcatis, segmentis erectiusculis,
ultimis brevissimis.
F. chondrophyllus. BroWn mscr. in Turn. Hist. Fuc. IV. tab. 222 !
Areschoug Iconogr. tab. 1 !
Hab. in mari australi ad littora Novæ Hollandiæ, quæ austrum
spectant (Brown, Hb. Areschoug!). Ad Nov. Zelandiam (D’ürville!)
Frons c irc ite r ped alis, furcationibus densis.simis decomposito-dichotoma,
compressa lin e a ris, exsiccatione nigerrima. Segmenta semipollicem
vix distantia, sinu angusto subrotuudato s eju n c ta , e re c to -p a ten tia , omnino
lin e a ria , leviter introrsum a rcu ata, p e r totam frondem conformia ; inferiora
3—5 lineas la ta , superiora ita sensim attenuata ut lineam latitudine vix
exsuperent. Receptacula a superiore p a rte frondis vix transmutatæ orta
et frondi ita omnino conformia, nisi paulo latiora, 5—6:ies dichotoma, ra -
mificationibus 4—5 lineas d is tan tib u s; segmenta terminalia a basi latiore
acuminata 2—4 lineas longa.
Planta Areschougii in iconem Turnerianam vix ita quadrare mihi videtur,
u t de identitate utriusque omnino convictus sim. Diversitatem tamen
a statu sterili a u t fruotifero pendere po sse , facile conoedam.
* * P e l v e t ia fronde dichotomo-fastigiata, receptaculis terminalibus
simpliciusculis aut bifidis.
3. F. fastigiatüs ( j . Ag. Symb. I. p. 3 ) , fronde ex tereti compressa
decomposito-dichotoma fastigiata evesiculosa, receptaculis
terminalibus simplicibus geminis lancoideis.
F. furoatus. Harv. in Bot. o f Beechey Voy. p . 163Î
Hab. ad oras Californiæ (Douglas!)
’î
;.i
■ ï .
H >h?l