gis horizontalis et divaricata atque stupa nulla hodiedum distingunt. A
D:na Griffiths quoque species diversa c o n sid e ra tu r, a Harwey tamen nondum
recepta.
3. Majores, òasi stuposa, ramificatione pinnata; Rupicola
aut Parasita.
13. Sph . paniculata (S u h r Be itr. in Flora 1840 p . 2 7 8 ), fronde
stuposa caulescente decomposito-pinnata, fasciculis pinnarum
fastigiatis, pinnulis simpliciusculis corymbosis, fructibus in axilla
aggregatis apice corymbornm racemosis.
Sph. paniculata. Suhr l. c. (fide spec, a Martensio missi!)
Sph. gracilescens. Dies, et J. Ag. in Linn. 1841 p. 484!
Sph. hordeacea. Harv. in Hook. Icon. Plant, tab. 614 (fide spec.!)
Hab. in m a r i a u s tr a li a d Gap. b. Spei e t P o r t Natal (Hb. Marte
n s ! ) ad Novam H o llan d iam (llb . D ie sin g !) e t T a sm a n n iam (Mus.
P a r is ! ) ad Novam Z e e la n d iam (Hb. Harvey!)
Frons eximie s tu p o sa , 4-pollioaris, p e r totam longitudinem ramis crebre
vestita. Rami decomposite-pinnati. Pinnæ pinnulæ.que subdistiche exeunte
s , sed ita plerumque flexæ, u t undique jugamentum tegere videantur,
omnes eximie fastigiatæ. Pinnulæ in jugamento leniter llexuoso versus
apicem sensim densiores e t b rev io re s; inferiores valde elongati e t simpli-
ciusculi, unde omnes æqualem altitudinem in apice pinnarum assequntur.
Articuli diametro breviores. Fructus in te r pínnulas (sphacelatas) in axilla
3—4 aggregati, pedicello tenui ipsarum longitudine suffulti, sphærici,
diametro pinnam su p e ran te , in tra perisporium hyalinum grumosam substantiam
foventes.
Species fere maxima g en eris, fere Sph. scopariam æmulans, a t sp i-
nulis subulatis distichis hujus carens.
14. S ph. scoparia (L in . sp. pi. p. 1 6 3 3 ) , fronde stuposa caulescente
decomposito-pinnata, pinnis fastigiatis, pinnulis regulariter al-
ternaritibus distichis spinuliformibus, geniculis obscuris, fructibus
in axilla aggregatis racemosis^
Sph. scoparia. J. Ag Alg. med.; Menegh. Alg. Dal.; Montagne Alger;
Harv. Phgcol. Brit. tab. XXXVII.
Forma a s tiv a lis pinnis superioribus elongatis fasciculatis, pinnulis
brevissimis adpressis.
Sph. scoparia æstivalis. J. Ag. Alg. Med. p. 29. Menegh. Alg. Hai.
p. 344. Mont. Alger p. 39.
Sph. scoparla. Ag.Sp. p. 19.
Sph. spartioides. Menegh. Liti, ad Corin. n. 7.
Sph. Hænseleri Ag. Disp. (CeramiumJ et Bonnem. Ilgdr. p. 63.
Icon. Lb. Hgdr. tab. 31! Dillw. Br. Conf. n. 52. Engl. HoAÌ.1352.
Exsicc. Chauv. Norm. n. 87. Desmaz. Crgpt. Fr. n. 151. Wgatt
Danm. n. 36.
Forma hiemalis fronde rigidiori supradecomposito-pinnata, pinnulis
patentibus.
Sph. scoparia hyeraalis. J. Ag. Alg. Med. p. 29. Mont. Alg. p. 40.
Sph. scoparla pennata. Ag. sp. p. 21! Menegh. Alg. Hai. p. 345.
Exsicc. Chauv. l. c. et Wgatt l. c.
Hab. in mari atlantico ex oris Islandiæ et Scotte usque ad
Tingin et Insulas Canarias; ad Gap. b. Spei; in mediterraneo et adriatico.
Frondes ex eadem basi plurimæ, cæspitosæ , 3—4 pollioares, basi
tomento densissimo instruc tæ aliquando digilum c r a s sæ ,^ superne ramosissimæ;
rami fasciculatim evoluti sæpe obconice-conglobati, in forma
æstivali eximie fastigiati quasi forfice omnes amputati e ss e n t, pinnulis adpressis
brevioribus p e r totam longitudinem distiche obsessi; in forma h ie -
mali e st to ta frons evidentius distiche decom posite-pinnata, pinnulis p a -
tentioribus. Pinnulæ spinuiiformes, semper regulariter alternæ. Articuli
geniculis obscuris seju n c ti, diametro breviores.
14a. Sph. com p a c ta (Borg mscr.), ’’fusco-nigfescens, radice frondibusque
vage ramosis basi stu p o sis, ramis circumscriptione obovatis compac-
tis fuscis tomentoso-spongiosis basi radicellas et undique (nec distiche)
ramulos breves spinulosos emittentibus, supremis longe sp h a-
cellatis , articulis diametro duplo brevioribus multistriatis. P ræ te r sic
dictas sphacellas terminales congestasque ad basin ramorum inveniuntu
r spinellæ, quarum ultimus articulas in spora fusca globulosa mu-
ta tu s est. An fructus v erus?
Hab. in oris Algeriæ. Bory.
’’Frons basi discoidea exp an sa , s tu p o sa , 6 ^ 8 eentim. aita, penna corvina
c ra ss io r, breve p o st intervallum ramosissima. Rami primarii seoun-
dariique fasoiculato-congesti, circumscriptione obovoidei, non autem fastigiati,
b a s i fllamenta radiciformia, numerosa, Simplicia flexuosa, secundum
frondem de.scendentia e t eidem coalescentia confusaque emittentes. Ra-,
muli ultimi ordinis b re v e s, subulati, spiraliter alterni, nec u t in proxima
Sph. scoparia distichi, interdura ex eodem articulo plures oriundi, ad-
presso-patuli. Articuli diametro fere duplo breviores, 4—6 s tria ti, geniculis
pellucidioribus. Sphacellæ te rm in a le s, u t ramuli ex quo oriuntur
c o n g e s te , clavatæ, materia luteo-fuscescente fa r e te aut hyalinæ et omnino
vacuæ. In axilla ramorum ramulorumque non semel inveni spinulam apice
inflato globosam et in sporam (?) mutatam, cujus scilicet extremus a rti-
culus materia fusca concreta refertus erat. An fructus rev e ra species,
nec n o n , pronuntiare non licet et denuo disquirendum est.’’ Mont. inFl.
Alger, p . io lab. ^ fig. i l