A
4. L. mari.na (Ag. disp. p. 4 5 ), fronde siibglobosa varieque lobata
olivácea demnm cava, fills periphericis clavatis, articulo terminali
inilato.
Nostoc marinum. Ag. l. c.
Coryn. marina. Ag. Sgst. p. 24. Harv. Man. p. 46. Kütz Phgcol.
p . 331.
Icon. Lb. tab. 66 (mala! quoad analys.) Engl. Bot. t. 1986. (Riv.
tuberiformis) Grev. Crypt. Fl. n. 53.
Exsicc. Wyatt Danm. n. 149. Chauv. Norm. n. 103! Aresch. Scand.
n. 22!
Hab. ad Fncum plicatum aliosque parasitica in sinu Codano et
mari atlantico; demum libere vagans.
Frons magnitudine eximie v a rian s, diametro tineæ aut usque polliois.
In statu juvenil! p a rs centralis cellulis majoribus in fila laxiora ooordina-
tis occupatur; cellulæ istæ mox dilaceranlur et frons cava oritur. Arti-
culus terminalis fìlorum radiantium re sp ec tu inferiorum, quam in aliis
speciebus multo major.
Dubia, quæ de Synonymis movet Kützing, parum fundata crediderim.
E t plantam Lyngbyanam et in Engl. Bot. delineatam bue p e rtin e re , vix
dubito. Ulva mesenterica Bonnem. ad præsentem quoque p e rtin e t, fide
speciminis ab ipso auctore, missi.
I V . M y r i o c l a d i a J. Ag. Symb. I. p. 48. Endl. Gen. Plant.
Suppl. III. p . 22.
Frons cylindracea ramosa, axi continuo filisque periphericis radiantibus
constituta. Axis cellulis cylindraeeis in tubum coalescentibus
contextus, extus retículo filórum serpentium cinctus, demum
bis sensim densioribus solidescens. Fila peripherica e retículo
filorum serpentium egredientia, sublibera (muco vix involuta),
moniliformiter articulata, basi furcata. Sporæ obovoideæ in
axilla lìlorum radiantium se ssile s, perisporio hyalino cinctæ.
Frons juvenilis filo tubuloso, ramis pluribus subverticillatim
egredientibus ornato, constituitur. Rami inferiore parte juxta articulum
sequentem fili primarii se rp en te s, decomposito-dichotomi,
rete demum densissimum et filum primarium omnino investiens
formant. E dichotomia quaque rami axillares singuli surgunt, basi
ima plerumque furcati, dein moniliformiter articulati, periphericum
stratum omnes simul constituentes, invicem liberi. Filum primarium
singula serie cellularum (initio? aut in nonnullis speciubus
semper?) contextum est; denique (? aut in aliis speciebus semper?)
retículo sensim densiore, fliiim primarium fere solidum evadit.
Genus distinctissimum, structura a Mesogloia longe recedens;
utroqiie etiam in exsiccata pianta baud diffìcile distinguendo. In
Mesogloia frons exsiccata omnino homogénea apparet; in Myriocladia
lìlum primarium, a periphericis distinctum, costæ ad instar,
totam frondem pervadit. — Errant itaquej me judice, qui credunt,
plantas hujus generis nil esse nisi formas aut statum quondam juvenilem
Mesogloiarum.
A genere, quale olim limitavimus, Myriocladiam Posidoniæ
exclusimus, quippe quæ forma juvenilis alterius speciei tantum esse
videtur. Thoream Gaudichaudii, quam, loco natali marino (nostris
speciebus inscripto) habituque convenienti decepti, Myriocladiæ pertinere
credidimus, structura examínala et origine cognita veram
ïhoreæ speciem esse agnovimus.
1. M. Lovenii (J. Ag. symb. I. p . 4 8 ) , fronde tubulosa vage ramosa,
fllis periphericis diametro, primarii multo longioribus simplicibus
aut parce furcatis articulatis, articulis inferioribus elongatis cylin-
draceis, superioribus moniliformibus ellipsoideis diametro duplo
longioribus.
Hab. in sinu Codano profundiori Ostreis adnata (Ipse !); in
mari Angliæ ad oras Sussexiæ (Borrer!)
Froudes e b asi callosa minima solitariæ vel p a u cæ , tripollioares,
penna passerina tenuiores, filiformes, ramis oonformibus sparse ob s itæ ,
flaccidæ, subgelatinosæ, lutescenti-olivaceæ. Filum primarium frondem
p e rc u rre n s , tubulosum, continuum, cellulis (a superficie visis) re c tan g u -
laribus diametro subi,ripio longioribus contextum, apice ramorum in ramulos
nonnullos articúlalos divisum. Fila secundaria e primario undique
egredientia furcata; p a rte Inferiore d istan ter articulata, globulis su barticu-,
latim dispositis rep le ta , filo primario adgiutinata, vel sublibera in superioribus
ram is ; p a rte su p erio re e filo primario radiatim egredientia, Simp
licia, patentia et plerumque incurva, moniliformiter a rticu la ta , articulis
ellipsoideis diametro duplo longioribus. Ramuli terminales filis s e c u n d a - ,
riis a b asi fere liberis co nstituti, ramellis fructiferis suboppositis ad ge-
niculum fere quodque ornati. Sporæ intra perisporium hyalinum brevissime
pedicellatum n idulantes, filis seoundariis cinctæ.
Planta videtur rarissima a me ipso e t a Borrero, ab utroque semel et
calce inc re sc en s, le c ta ; nusquam in aliis collectionibus mihi obvia.
2. M. Zosteræ (J. Ag. Symb. I. p. 4 9 ) , fronde tubulosa vage pinnatim
ramosa, fllis periphericis diametro primarii longioribus
subsimplicibus articulatis, articulis moniliformibus subsphæricis.
Mesogloia Zosteræ. Aresch. Pug. I. p. 228. (excl. syn. plur.) Tab.
V III. /; 1 a et b.