X X X I . LAMINARI.4 Alont. in Ann. des Sc. Nat. 1840. Juitt.
Endt. Gen. Ptant. Suppt. III. p. 27. Latninariæ sp. Lamour.
e t sequ. Auct. Laminaria! et Cimazone sp. D e ta p y ta ie ; Laminaria;
Ilafgygiæ et Phyllitidis sp. K ü tzin g Phycot.
Frons plana ecostata simplex, palmatim lissa aut integra, in stipite
sæpissime simplici (rarius furcato) piano, tereti, solido aut fistuloso
terminalis, radice fibrosa aut scutelliformi. S o ri indefinite
expansi in media laminae parte superficiales, sporas
elongato-ellipsoideas perisporio hyalino inclusas inter paranemata
obfusiformia inarticulata densissime stipata foventes. (K ü tz.
Phyc. ia6. 30— 31. D e caisne Ctass. p t. 15. fig. 8. e t Pt. Arab
tab. V. fig. 7).
Frons ut folium simplex stipite brevi suffultum, radiceque sæpissime
fibrosa, rarius scutata, fere semper rupicola, adnatura, in -
choatur. Longitudine potissimum increscit juvenilis frons , formam
linearem aut lanceolatam in omnibus initio assumens. Eandem formam
adulta pianta in plurimis servai; sed in nonnullis basis laminæ
latitudine magnopere augetur, increscente præcipue peripherica
parte. Insequente haud æqua vi p a r te .m edia iaminæ, separantur
sensim partes exteriores rima quadam longitudinali, quæ, sursum
æque ac deorsum continuata, tandem reddit laciniam liberam, basi
tantum adiiærentem. Frons hoc modo lit in nonnullis dig’itatiin
fissa, laciniis violentia undarum ulterius dilaceratis. Stipes in nonnullis
brevissimus et parte ipsius laminæ incrassata formatus, planus
dicitur; in aids evidenter distinctus a lamina, est teres et plus
minus elongatus; in unica specie prælongus apice inflatur et flstu-
losus evadit. Lamina annua in stipite perenni eo modo renovatur,
ut senescens lamina a recenti, ex apice stipitis prorumpente, in
altum tollutur; donec denique ex apice laminæ novæ vetusta dejiciatur.
Stipes perennis pro nova quaque frondium generatione prolongari
videtur, certam tamen longitudinis relationem ad frondem adultum,
ni fallor, conservaos. Fructus cæterorum generum analogus, maculas
informes pluripollicares, crassitie a sterili lamina distinguen-
das, in media fronde plerumque sitas, nunc magis basales, nunc
apici laminæ approximatas, efficiens.
Plicæ longitudinales in nonnullis speciebus mihi ignotis obsérva
te , costas, mediam laminam percurrentes, mentiuntur. An bæ
potius ad Costariam removendæ sint, ignoro.
Genus remotis plurimis Laminarieis cæteris, quibus olim fuit
onustum, satis naturale, ex una parte speciebus simplicissimis Chordæ
proximum, ex altera tum Costariam speciebus longitudinaliter
plicatis, tum Saccorhizam fronde consimili L. brevipedis et L. der-
matodeæ, turn Nereocystidem stipite simillimo L. longicruris referens.
Circumscriptionis hodiernæ Auctor est Montagne, qui Cape-
am, aut Decaisne, qui Ilaligeniam disjunxit. Genus amplius subdividere
conati sunt Delapylaie et Kützing; ille ex fronde divisa aut
indivisa genera duo Laminariam et Cimazone condidit; hic, nescio qua
differentia structuræ, a diversa ætate potissimum provenientis (?)
Laminariam et Hafgygiam sua nominavit. Sub tertio genere Phycola-
pathi nonnullas Laminariæ species citavi! Kützingius idem, sedbujiis
dispositionis ratio in eo cernitur quod Dictyoteas quasdam ut Lamina-
rias male determinaverit. Quartum quoque assumsit Phyllitidis genus,
quod quonam jure disjunctum fuerit, postera dies docebit.
Species fere omnes mare septentrionale inhabitant, nonnullæ
in antarctio oceano r e p e r te , frigidiorem zonam præoptantes, unica
in mari mediterraneo inventa.
1. S tip ite p la n o in lam in am s e n s im d ila ta lo .
1. L. FASCIA (Muli. Fl. Dan. t. 7 6 8 ), stip ite p ia n o a ra d ic e scu ta ta
in fro n d em lin e a rem p le rum q u e u n d u la to - to r tam d ila ta to .
L. fascia. Ag. Syn. p. 19, Sp. p. 122. el Syst. p. 273; Harv. Ma n .p .
2S. et Phycol. Brit. lab. XLV . (partim.) Hook. Crypt. Antarct. p. 160.
Zon. tenuissima. Ag ?
Ulv. fascia. Lyngb. Hydr. p. 28 (excl. var.)
Exs. Wyatl Va nm . n. 1S71 Aresch. Scand. n. 361
Ilab. ad rupes Sinus Codani! Norvegiæ! Helgolandfæ! Angfiæ !
et Hiberniæ! in mari australi ad Cap. Horn et Insulas Malouinas
(Hooker.)
Frons linearis 2—7 pollicaris, a tenuitafe fere s e t e usque 6 lineas
aliquando la ta , basi longe a tte n u a ta , apice tru n o a to -ro tu n d a ta; angustior
plerumque to r t a , latior undulata. Frondes aggregatæ.
A Punctaria u n dula ta , quam ante omnes habitu æ,mulat, distinguitur
fronde basi magis a tten u ata , nitoris de stitu ta, chartæ subadhærente, rupibus
adtìxa (nec parasitica) et præcipue stru c tu ra . Harvey in re c en tissimo
opere hanc speciem cum sequentibus Liuabus conjunxit. Utrum hoc
ju re factum fuerit, decidere non audeam; sed L. fasciam ad, no stra s oras
frequentem et innumeris speciminibus grega riam , allatos characteres oon-
stan te r c o n s e rv a re , dicere fas est.
j t . ; j
f il
ii .1