separatis; in longe plurimis ecostata, in nonnullis co s ta e , singulae
aut plures, stipitem continuantes frondem longitudinaliter percur-
runt; contigua in plurimis, sed in nonnullis generibus varie perforata,
foraminibus rotundatis aut elongatis; annua (in nostratibus
saltim melius cognitis) eo modo renovatur, ut senescens lamina a
recenti, ex apice stipitis perennantis prorumpente, in altum tollatur,
donec denique ex apice laminæ novæ vetusta dejiciatur (Cfr. J. Ag.
de incremento Laminariearum in Forhandlinger v ed de Skandinavisk
e N a lu rfo rsk e re s Andet mode. Kjôhenhavn 1840. p . 316 .)
Vesiculæ in inlimis desiderantur, in sequentibus stipes apice tumens
oritur; in supremis vesiculæ plus minus pyriformes, ut organa propria ,
a petiolo inflato o r ta , obveniunt. Fructus in infimo genere totam superficiem
frondis obducunt; in sequentibus plurimis soros circumscriptione
indefinitos in lamina frondis efficiunt; in supremis super
foliola propria sori evolvuntur.
Plurimis cellularum stratis frons contexta est. Exteriores cellulæ
sunt plerumque rotundatæ et breves; centrales et intimæ in
fibras densissime intertextas plerumque prolongantur. Dtraque con -
jungunt cellulæ breviores, singulis aut pluribus stratis dispositæ.
Cryptostomata, Fucacearum analoga, in plurimis observata, puncta
minuta in superficie frondis nudo oculo referentia, armato fasci-
culum filorum articulatorum revelantia. Fructus unius generis in
plurimis hodie tantum innotuerunt; in Ecklonia duplicem observare
credidi. Paranemata, sæpius observata, multi sporas judicarunt;
sporæ ipsæ, forsan rarius provenientes, oculatissimos quoque ob -
servatores sæpe fugiunt.
Vegetationis vi præcipue terminali planta initio evolvitur, unde
frons juvenilis specierum quoque latissimarum initio est eximie li -
neari-elongata. Mox vero adeo prævalet tendentia p.eripherica incrementi,
ut frons latitudine præcipue increscens, partes exteriores
ab interioribus , non pari passu sese evolventibus, rima Jongitu-
dinali a basi Inchoante et sursum progrediente separet.
Lamouroux genera hujus familiæ plurima in unum genus, radice
fibrosa distinctum, conjunxit. Agardh Macroystem, Bory Aga-
rum et Lessoniam, Greville Alariam et Costariam, Horneman et
Montagne Eckloniam, Postels et Rupreclit Thalassiophyllum et Nere-
ocystem, Decaisne tlaligeniam separarunt. Familiam, generum distinctione
ortam, radice fibrosa præcipue definiebant, donec opere
de Macrocystibus Caroli Agardh, et icone eximia ( in PI. de l ’A r a -
b i e j a Decaisne data, vera indoles fructus innotuit. Familiam,
quam, habitu ducti, generibus pluribus, male ei pertinentibus, interea
oneraverant, tum arctioribus limitibus circumscribere, tum
plantis aliis nullo jure exclusis ditare ausus sum, limites hoc modo
familiæ ducens, quos hodie conservo. Quoad plurima genera con -
sentiunt hodierni plurimi; dissentiunt alii. Montagne, fructu forsan
nondum rite cognito, Durvillæam et Pliyllosporam adhuc Laminarieis
adnumeravit. Decaisne, Meneghini et Endlicher de Chordae
aflìnitatibus disputant, quam ille Chordarieis, hi Dictyoteis referunt,
quod neutrum meo judicio adoptandum. Kutzing denique, familia
Laminariearum adóptala, Eckloniam Fucaceis, Laminariam fasciam
Dictyoteis, Laminariam Potatorum Florideis relegai, et Chordæ (una
cum Stilophora) propriam tribum creavit, de quibus omnibus, suis
locis, meam attuli opinionem.
Falsas denique de incremento harum plantarum idæas Auctorum
nonnullorum aliis locis jam refutare conatus sum (Cfr. Alg.
Medit. p . 44).
Plantæ hujus familiæ, gigantes Algarum, maria frigidiora
præcipue inhabitant. Paucæ tantum in zona calida inventæ , plerumque
minores. Eximie Sociales, plurimæ in rupibus demersis
silvam submarinam efficiunt; nonnullæ ad limitem maris adscendentes,
undarum violentiam contemnunt. Paucissimæ parasite obveniunt.
Species fronde costata insignes , in bemispliæra boreali hucusque
tantum inventæ, unica forsan excepta, quæ in mari australi
lecta dicitur. Species follosas Lessoniæ et Macrocystium, hemis-
phæram borealem fugere diu credebatur ; nonnullas tamen in Kamt-
schatico mari p rovenire, nuper docuerunt Algologi Rossici.
EXPOSmO GENERÜM SYNOPTICA.
f Soris totam frondem investien'ibus.
Fronde saccata cava ................................................................Adenocystis.
„ cylindracea tubulosa in loculos d i v i s a ........................... Scytosifhon.
f f Soris maculas ambitu indefinitas efficientibus.
* Fronde ecostata, integra aut vage fissa, terminali.
Soris ipsam frondem ocoupantibus (radice scutata aut
fibrosa) . . . . - ..................................................................... Laminaria.
„ alas stipitis obduoentibus (radice bulbosa) . . . . Saccohhiza.
* * Fronde ecostata circa stipitem spirali.
Laciniæ frondis foraminibus cribrosæ................................ Thalassiophvllum.