f-
|iii *
C. IIoppii. Ag. sp. p. S9. Icon. Ined. I. \ \ . et Syst. p. 283! Meneqh
Alg. Ilal. p. 14! Zanard. Syn. p. 141. Mont. Alger, p. 16!
F. gronulatus var. concatenatus. 7'um. Fuc. n. 24. ( e x c l s y n .)
F. concatenatus. Esp. Fuc. t. 85! W’ulf. Crypt. Aqu. ». 26 ! !
F. abies. Bertol. Amoen. lab. IV . f. 2. a.
Hub. in mari mediterraneo, Adriatico et nigro, ab Occitania usque
ad littora Tauriæ.
Caubs pennam Cygneam e t ultra c ra ssu s, nunc simplex abbreviatus
nunc pedalis parce ramosus, semper abrupte desinens, apice ipso ramis
denudato. Frondes p e r totam caulis longitudinem e gredientes, a basi vix
crassiore æquales, filiformes, inermes, subpinnato-ramosissimæ, in profundiori
man elongatæ 3 -4 - p e d a le s vesiouliferæ, in vadis a b b re v ia te semipedales
evesiculosæ. Vesiculæ, ubi adsunt, numerosissimæ, co n c a te n a te , cylindraceæ
aut elongato-ellipsoideæ, sæpe semiunciales diametro vix lineæ ramulis
smgulis aut pluribus divisis coronatæ. Receptacula nuno abbreviata
b ilinearia, nunc elongata vesioulis longiora, plerumque mucronata verrucosa
sed inermia.
Inter formas quas in eandem speciem co n ju n x i, diversitates magnæ
quidem adsunt, sed e loco natali u t crediderim pendentes, et extrema formis
intermediis confluentia. Ab auctoribus omnibus, excepto un'ioo Ber
telonio, d is tin c te , sed ad diversas species a diversis auctoribus re la te
Var. «. ut propria species a plerisque habita, sed ni fallor justo latiu¡
p a ten s, formas inermes filiformes aliarum specierum haud raro complectens
a Turnero cum F. crinito Desf. conjuncta. Var. fi. a Wulfenio, E s p e ro ’
cet. cum F. concatenato L., siquidem hæc e st Agardhiana, commutata- à
Turnero ad F. granulatum re la ta , ab Agardhio ut species propria d escrip’ta
In mediterraneo .species frequentissima, in Atlantico plane, u t crediderim’
d e sid e ra tu r, nisi in mari vicino Gaditano adsit. Specimina ex Atlantico
provenientia, quæ F. barbati nomine insignita vidi, aliis sp e c ie b u ssem n e r
pertinuerunt.
* * Fronde distiche pinnata.
17. C. DiscoRS (A g . sp. Atg. p. 6 2 ) , caule gracili teret iuscu lo v e r ru
c o so apice in fro n d e s co rym b o se e x pan so ; f ro n d ib u s ju n io r
ib u s p lan is costatis lin e a r i- la n c e o la t is acutis se r ra t is distiche
p in n a t is , a d u lt io r ib u s in fe rn e n u d iu sc u lis su bm u r icu la t is su p e rn e
d e c om p o s ito -p in n a t is , ve s icu lis ex apice r am o s is , te rm in a lib u s
receptacula ovo id ea distiche gerentibus.
^ P- 142. Mont.
F. foeniculaceus. Turn. Hist. tab. 232. Grev. Alg. B r it. p 6 Harv
Man. p. 18. e t Phycol. tab. C X X II! ^
XYVv rI InI Engl. Bot. tab. 2131. Mer. B rit. tab.
b. p l a n t a a d u l t a s t e r i u s : F. foeniculaceus L.
C. PLANTA ADULTA VESICULIFERA e t FERTILIS. E. ahrolanìfoUuS L.
Stackh. Ner. lab. XIV . Quale).
Hab. in mari Atlantico, tum orientali ex oris Angliæ usque ad
Insulas Fortunatas, turn occidentali ut ad Brasiliam; in mediterraneo
a Hispania usque ad Tergestum et Smyrnam.
Caulis, licet gracilior, in hoc evidenter adest 2—4 pollicaris, crassitie
pennæ anserinæ, inferne nudus ve rrucosus, ex apice frondes emittens.
Frondes juniores evidenter c o s ta te , margine s e r r u la te , pinnatæ aut apice
pinnatifidæ,, distichæ; lamina frondium sensim obliteratur et in spinulas
plus minus insignes, frondium ramos muriculatos red d en te s, mutatur. Frondes
adultiores inferne sæpe nudæ plus minus' m uricula to-sc abræ, a medio
plerumque deoomposito-pinnatæ, circumscriptione triangulares, pinnis
sæpe omnino filiformibus, aliquando longissimis 3—4 pollicaribus (forma
sæpe C. B a rb a te nomine venditata). Vesiculæ quam in C. abrotanifolia
minus confluentes, hinc breviores trilin ea re s , rarius co n ca ten a te. Receptacula
sæpe longe stip ita ta , re sp ec tu vesicularum majora quam in C. abrotanifolia.
Opinionem de differentia specifica C. disoordis et C. Abrotanifoliæ
Ag., qaam in Alg. Medit. professus sum, hodie ulterius immo flrmatam
conservo. G. abrotanifolia L. et Anglorum tantum forma G. disoordis videtur
et a specie mediterranea ejusdem nominis diversa.
18. C. ABROTANIFOLIA (Ag. sp. p. 6 3 ) , Caule su b n u llo ; fro n d ib u s j i i -
n io r ib iis an cip it ib u s subcostatis p in n a t ifid is , la c in iis anguste
lan ce olatis obtus is in te g r is d is ticbis ; a d u lt io r ib u s u biqu e lævib
u s in fra m e d ium d e c om p o s ito -p in n a t is ; ves icu lis ex apice ram
o s is , te rm in a lib u s receptacula ip s is m in o ra d em um ovo id ea
apiculata distiche gerentibus.
C. abrotanifolia. Ag. l. c. (e x c l. s y n .) J. Ag. Alg. Medit. p. 62. Zanard.
Synops. p. 143! Montagne Alger, p. 19. tab. 7!
F. compressus. Wulf. Crypt. p. 80 !
F. llmbriatus. Lamour. Diss. t. 34 et 35! Bory Morée n. 1447.
Montagn. Alger, p. 20!
Hab. in mari Adriatico et mediterraneo usque ad Gades.
Caubs in hac specie ceterarum analogus vix ullus, sed frondes a radice
immediate proveniunt. Folia júniora et radicaba compressa potius
quam plana, obsolete c o sta ta , in exsiccata pianta rugosa, coriacea et
quam in antecedente multo firmiora, pinnatifida; laciniæ basi a tte n u a te
anguste la n c eo la te , margine integræ, apice ro tu n d a te , simplices au t laciniis
obtusissimis pinnatifidæ. Frondes adultiores foliorum evolutione ortæ,
unde revèra eadem ramificatio, sed rami sensim magis filiformes evadunt
e t obsoletiusvdistichi, decompositi, nullo muriculorum vestigio. Ramuli
vesícula ampia demum usque semipollioari, diametro lineæ, compresso-
cylindracea, receptacula ge ren te , toti fere constituuntur. Receptacula mila