154 Laminarieæ. Macrocystis.
veri, ut analogia Laminariæ jam indicatur et consentiente observatione
recentiorum omnium optime domonstratur.
Genus, exclusis speciebus initio male ad illiid relatis, eximie
naturale, ab omnibus singiilari evolutionis modo distinctum, habitu
Marginarías et Sargassa potissimum referens. Sargasso proximum
diu quoque habebatur, donec opere Patris in A c tis N a tu ræ C u r i-
osorum XIX. I. fructus innotuerunt, has plantas Laminarieis vindicantes.
Historiam generis hoc loco datam, peracto itinere versus
antarcticum Polum eximie locupletavit J. D. Hooker. Mentionem de
Macrocystide quadam primam jam ante medium sæculi decimi sexti
factam narravit/ dein a peregiinatoribus fere omnibus Fucum gigan-
teum memoratimi indicat. Profunditate 8— 15 orgyiarum oblique
e fundo adscendunt et longitudine usque 700 pedum extensi, longas
foliorum series ponto natantes exserunt, insulas fluctuantes fa-
bulosæ antiquitatis mentientes. Longitudine novæ Zelandiæ, versus
polum antarcticum usque ad gradum Latit. 64 adproximantfir; Longitudine
Cap. Horn, gradum 60— 58 Lat. tantum attingunt et meridiano
Cap. b. Spei 50:o Lat. austr. non exsuperant. In Oceano
atlantico adscendentes circulum Capricorni numquam intrant, nec in
Indico ad oras Africæ superiores gignuntur. In Paciflco ad oras
utriusque Americæ proveniunt.
Species diu confusæ, characteribus a forma caulis et vesicula-
rum potissimum desumtis distinguendæ. Margo enim cibata aut integra
et lamina plana aut rugosa foliorum, quibus magnam vim
tribuit Bory, specierum primus discriminator, pro ætate et situ
variant.
Distinctio tamen specierum non paucis vexata dubiis. Specimina
incompleta, quæ in Herbaria olim adporti-bantur, ad eundem
proteum Fucum pertinere diu crediderunt. Bory primus plures
species distinguere coepit; C. Agardh, Montagne, Harvey, Postels
et Ruprecht, Areschoug et qui cæteri sunt, vestigia Boryana
secuti, dubia tamen de, specifica formarum differentia éloquentes.
Ipse larga speciminum messe observata, convictionem de specifica
differentia magis magisque flrmatam, observationibus Peregrinatoris
acutissimi J. Hooker vix infractam putavi. Hic, qui in loco natali
e t in ipsa quasi patria Macrocystidum has plantas observavit et in
splendido opere de vitæ rationibus eximias obtubt animadversiones,
omnes unam tantiim speciem constituere demum declaravit. Haud
is sum qui contendam, ejusmodi disquisitiones in Herbariis mebus
quam in ipso loco natali solvi ; sed ex unica asserlione patere c r e -
Macrocyslis. L aminarieæ. 155-
diderim, eum rem levius quam fas fuerit considerasse. Compres-
sum nempe caulem exsiccatione omnino tribuit, quod falsissimum
esse, nostra specimina evidentissime docent. Hinc dubia de reliquis
assertionibus emanariint, et proprium meam de hac re sententiam,
centra taiitam quoque auctoritatem, publici juris tacere ausus sum.
Species præcipue hemisphæræ australis incolæ, nonnullæ iu
árctico paciflco obvenientes. Habitationes specierum diversarum, ob
species male bmitatas, admodum vage indicarunt auctores. Mibi,
ni magnopere fallor, species diversæ diversas et sibi proprias provincias
inhabitare videntur.
1. Caule plano seu valde compresso.
1. M. Hümboldtii (Bonpl. in Pl. Æquin. II. p. 7. tab. 68. f. 1 ),
caule plano, foliis anguste ensiformibus subplano-lævibus in
vesiculam sphæricam, ipsorum basi 4-plo latiorem, longe attenuatis.
M. Hümboldtii. Ag. in Kunlh Syn. I. p. 6. Syst. Alg. p. 2931 Revis,
p. 22. lab. 26. f. 6!
Laminaria pomífera, Lam. Ess. p. 22.
M. pomifera. Bory Dict. Cl. X. p. 9; Voy. Coqu. n. 9. tab. 9. (excl.
syn.)
F. hirtus. Humb. et Bonpl. tab. 69. f. i . (Zooph. investita).
Hab. in mari australi ad littora Chilensia (Humboldt!)
Sequentibus magis membranacea, Caulis, quantum video, planus.
Folia utrinque longe a tten u ata ; pedem longa latitudine pollicem vix æq u an t;
in nostris valde imperfeotis su n t folia rugis d e stitu ta, quæ in aliis speciebus
fere semper adsunt. Vesiculæ fere exacte sp hæricæ , diametro
transversali S lin e a s, longitudinali 6 metiente. Color dicitur magis vire-
so en s, quam in reliquis speciebus.
2. M. PLANiCAULis (Ag. Rev. Macr. p. 18. tab. 26. f. 3, 27 et 28
f. 8 ), caule plano, foliis late ensiformibus undulato-rugosis in
vesiculam ancipitem ovab-pyriformem, ipsorum basi duplo latiorem
, abruptius attenuatis.
Hab. in laari Indice ; ad C. B. Spei (Harvey !) ; ad Insulas Canarias?
Caulis omnino fere planus. Folia sesqui-bipeda lia , paulo supra basin
2—3. pollices la ta , dein versus apicem sensim angustata, in petiolum abru
p te a tten u ata ; isthmo vesiculam foliumque jungente vesiculæ latitudinem
dimidiam non æquante. Ciliæ elongatæ margines ornant. Vesiculæ c iri
t
t ,
- ;|
i l
t f\
»
i)
-X