lata disponuntur, quas invicem sine ordine conjuncfa frondem fills
contextam efliciunt (Cliordarieæ) ; aut denique frons proprie cellulosa
evadit (in cæteris omnibus). Duplici saltim strato cellularum hae
constant. Centrale cellulis in fila prolongatis, longitudinalibus et
a-xin constituentibus; superficiale cellulis versus axin verticalibus,
aut certo ordine dispositis (Dictyoteæ), aut sæpissime inordinatis
(Laminarieæ, Sporoclinoideæ, Fucaceæ), contextum est. Stratum
interius aut compositum sed liomogeneum, aut in plura strata dis-
tincta separandum. Cellulæ superficiales in fila elongata, libera et
extra frondem prominentia, sæpe prolongantur, quæ, aut sparsa,
aut fasciculatim congesta obveniunt. Si hæc eorum obtinet ratio,
fasciculus quasi margine elevato cellularum circumjacentiiim cingi-
tiir; organa ita composita (in Sporochnoideis , Laminarieis et Fuca-
ceis inventa) nomine proprio Cryptostomatum vocant.
Sporæ transformatione cellulæ singulæ ita oriuntiir, ut membrana
cellulæ perisporium evadit et contentus griimosus in ipsas
sporas solidescit. Perisporium transformatiim est sæpissime obovoideum,
sed in Laminarieis ellipsoideum et in Ectocarpeis nonniillis
siibspliæricum, membrana hyalina semper constans, basi adnatum,
apice demiim ruptum. Perisporium (in superioribus familiis) densissime
cingitur lilis clavatis, ante sporas evoliitis, sæpissime articu-
latis, vel in Laminarieis inarticiilatis. Hæc fila P aranemata vocavi.
Sporarum eruptione in plerisque nondum cognita, incertum manet
utrum singulæ, binæ, quaternæ an octonæ intra perisporium cohi-
beantiir. fn nonnullis tamen qiuiternas obvenire constat: analogiam
cum sporis intra Sphærosporas incliisis Floridearum et ciim sporis
in superioribus Cryptogamis obvenientibus baud dubiam demonstran-
tes. Sporæ ex perisporio rupto liboræ, strato hyalino mucilaginoso
tegiintiir. Evolutio sporarum in plantas novas tantum in Fucaceis
observata.
Sporidiornm existentia in paiicis tantum directa observatione
comprobata fuit. In Ectocarpo et Mesogloia sporidia erupta et
adhuc agilia ipse observavi, sed partem, in qua evoluta fuerant,
detegere non potili. In Elachista sporidia ex apicibus filorum egre-
dientia viderunt Celeberrimi Crouan; in Ralfsia eadem cellulis frondis
contenta observavit Arescboug. In Fucis denique in propriis
organis, quæ Antheridia appellant, sporidia evoluta detegerunt oculatissimi
Thuret et Decaisne. Organa antlieridiis sine dubio analoga
ipse in Padina, plures in Çutleria observarunt. Cursu vivacissimo
circumveliuntur sporidia, rostro præeunte prædita sunt et demum
loco obscuro tranquilla deponiintur. Ciliis duobus vibrantibus mo.-
tum efficl, docuerunt Decaisne et Tliuret. Ibiciimque occiirrunt,
eadem motus plioenomena revelantia, sine dubio quoque ubique
ejiisdem naturæ sunt, et analoga ubique organa. Sed utrum iisdem,
an diversis functionibus fungantur in inflmis ac in supremis Fueoi-
doaruin familiis, forsitan dubium. Sporidia nempe inferiornm,
quæ in colliilis ipsius frondis obvenire videntur, germinare et in
novas plantas evolvi suspicor, ut Imo in vicina Zoospermarum gente
sporidia , sine dubio analoga, docuerunt. Sporidia vero siiperioriun
familiariim, quæ in Antheridiis propriis evolvuntur et animalculis
sic dictis spermaticis superiorum Cryptogamarum analoga existiman-
tur, consimilem quandum cum bis habere functionem, nec ipsa
in novas plantas evolvi, credunt. Ab bis vero superiorum Cryptogamarum
organis dilfeiaint in e o , qiiod intra singulam cellulam numerosa
evolvuntur., nec intra singulas singula. Missis autem et bac
evolutionis diversitate et functionibus, Zoospermearum sporidia cum
animalculis spermaticis superiorum Cryptogamarum connectere videntur
intermedia Fucoideariim organa.
Propagala denominavi organa, in Ectocarpeis, Sphacelarieis,
Cfiordarieìs, Dictyoteis et forsan in Sporochnoideis detecta, a parte
quadam frondis consistentia, demum a matre soluta et plantam
novam evolventia. Gemmarum ad instar in plantis superioribus et
Gonidiorum more in Lichenibus, non tantum contenta cellulæ cii-
jiisdam, velut sp o ræ ,'sed etiam ambiente cellulæ membrana, aut
sæpissime cellulis pluribus, consistant. Frondem itaque potius continuant,
quam speciem reprodiiciint.
Characteres totius classis in peculiari fructuum ratione positi ;
distinctio jam a colore frondis plerumque faciliima. Sententiam
eorum , qui plures familias Zoospermearum inter Fucoideas receptas,
aut Zoospermeas et Fucoideas conjunetas volueriint, suo loco refutare
conatus sum. Hoc loco observasse sufficiat, coniocystas Zoospermearum
a sporis Fueoidearum in eo différé, ' quod integræ et
cum ambiente membrana separantur, quum sporæ semper perisporiiim
ruptum matri adhærentem linqiiunt.
Formas Algarum diversissimo evolutionis gradu positas com-
plectitur hæc classis. Inferiori gradu. multis Zoospermeis conterminæ ,
superiori fastigium evolutionis attingunt, quod, si tantum organa
Vegetationis respicias, Algæ ceteroe nusquam et aliæ regni Vegotabil is
provinciæ inferiores (Cryptogamæ) raro adpropinqiiunt. Ab inlimis
vero ad perfectissimas triplici serie progredì videntur forma?. In