L. Pylaii. Delapylaie Fl. Terr. Neuv. p. 29.
Al. esculenta. Post, et Rupr. Illustr. p. 14. tab. XVII. (excl. Syn.
plur.)
Hab. in mari septentrionali ad Islandiam! Foeroas! Terram
Novam! et Kamtschatkam.
Antecedenti proxima species e t forsan plurimorum opinione non div
e rsa ; sed characteres d a to s, et in juvenili et in adulta insignes, diversitatem
specificam indicare, credere propensus sum. Frons juvenilis antecedentis
est lanoeolato-linearis, hujus magis e lliptica, apicibus longe a tte -
nuatis. Basis hinc in stipitem longe decurrit e t cuneata evadit, quæ in priore
abruptius desinens formæ ovatæ magis adpropinquatur. Pinnæ sunt
consistentia multo ten u io re , frondi homogeneæ nisi fructiferæ, breviore
s , 3—4 pollicares (in no s tris ), latitudine infra apicem usque sesqui-
pollicari.
De synonymis haud certus sum. Illustratores Algarum Rossioarum
plantam vulgarem cum præsenti confudisse et speciem ila constitutam
nomine Al. e sc u len te proposuisse; tum vero ,alia specimina p la n te vulgaris
fructífera et p in n is ,h in c incrassatis in stru c ta novo nomine publicasse
suspicor. Nullo autem .specimine viso hoc decidere non audeam.
3. Al. fistolosa (Post, e t Rupr. Illu s tr. p. \ \ . tab. X V I ) , costa
iiiflato-flstulosa per intervalla constricta et septigera stipite duplo
latiore, lamina basi cuneata in stipitem longe decurrente,
pinnis linearibus.
Hab. in mari septentrionali Pacifico ad littora Asiatica.
Stirps utplurimum gigantea, sæpe longitudine 1.5—30 pedum, la titu dine
1—2 pedali et substantia omnium tenuissima. Articuli c o s te in fla te
longitudine variant, 2 lineas aut usque bis pollioem longi, 2 lineas oirciter
lati. Haud frequenter Astute omne c o s te occupant latitudine spatium;
hinc perficitur, u t margine incrassato latiore vel angustiore a la te re
utroque circumdentur, cui lamina membranacea affixa. Lamina præcipue
latitudine majore margine conspioitur involuto, q u i consulto complanatus
elastioitate pollens iterum iterumque in statum pristinum abit.
E c k l o n i a Hornem. in Dansk. Vidensk. S k rift
I I I (18 2 8 ) p. 370. Post, e t Rupr. I llu s tr. Alg. p. 2. Capea
(quoad partem) Mont. in Ann. Sc. Nat. J u ill. \S M . e tF l o r .
Canar. p. 140. Ecklonia (excl. sp.) et Capea Fndl. Gen. Suppl.
III. p. 27. Laminariæ sp. Auct.
XXXVHa. Pinnaria Fndl. et Dies, in Bot. Zeit. 1845. p. 288.
Stipes simplex cavus (?) abiens in laminam glaucam enervem pinnatam.
Frons pinnatifida ecostata; laciniæ evolutione dentium marginalium
ortæ, pinnatim dispositæ ad laminam simplicem, stipite simplici
, quandoquidem intlato, suffultam. So ri irregulariter expansi,
in laciniarum inferiore parte superficiales, sporas elongato
ellipsoideas, perisporio hyallno inclusas, inter paranemata
clavato-truncata inarticulata densissime stipata foventes. Prop
a gu la (?) siliquæformia inter fila articulata iisqiie affisa, in
cæspitulos collecta. (Aloni. Fl. Canar. tab. VII.)
Frons ut folium simplex dentatum, brevi stipite suffultum, in -
choari videtur. Dentes marginales sensim evolvuntur in lacinias,
increscente folio. Hoc modo sensim decomponitur fo lium , in nonnullis
speciebus frondem simpliciter pinnatam, in aliis bis aut ter
pinnutifidam efficiens. In speciebus simpliciter pinnatis frons continue
prolongari videtur, abortientibus sensim foliis inferioribus,
novisque apice provenientibus; in speciebus vero ulterius decompo-
sitis vis vegetationis magis videtur lateralis, et stipes brevis manet.
Stipes in illis, prolongatione folii primarii ortus, sensim magis magisque
inflatur; In his solidus semper obvenit. Fructus a me ipso
in E. radiata et a Montagneo in E. exaspérala v is i, sunt iis cæte-
roriim generum omnino convenientes. Præteræa in fronde juvenili
Eckloniæ buccinalis cæspitulos filorum observavi, qui in pagina al-
terutera maculas informes efficiunt. Fila hæc a strato superficiali
egrediuntur, sunt articulata, articulis diametro sesqui-diiplo-longi-
orlbus, et sparsissime ramosis,, sed propagulis (?) solitariis terminalibus,
aut sæpius pluribus se cundis, plerumque breve stipitatis, ornata.
Propagala lancoideo-siliqiiæformia articulata; endochromate
intra articulum horizontaliter in partes plures diviso. Hæc organa,
quæ sine dubio propagulis Myrionemutis, Cutleriæ etc. analoga sunt,
in nulla alia Laminariea hucusque Innotuerunt. Ne quis fila, quibus /
insident propagula, plantam propriam (Myrionema) putet, dicere
lubet, me hanc opinionem initio fovisse, sed dein utriusque coliæ-
rentiam agnovisse.
1. P. FASTIGIATA Endl. et Dies. I. c.'
Hab. ad Port. Natal. (Hb. Poeppig.)
Pinnæ fastigiatæ basi angustatæ, margine tuberculosæ.
Verba auctorum transsoripsi. Plantam non vidi. Diagnosis data in
Eckloniam buccinalem mire quadrat.