
ofiovatíe ; apice truncatæ. O varium compressimi, subrotundum, apice paululùm emarginatimi,
puberulum. Stylus, carinà b rev io r, capillaris, supernè gradatimi paululùm incras-
satus, arcuatus, glaber, apice bidentatus. Capsula sessilis, e lliptica, apice obsolete
emarginata , puberula, alas persistentes æquans. Semen obovatum, pilosum : carúncula
in appendices 2 semine dimidio breviores sublineares desinens. Perispermum carnosum,
pareum- Radícula breyijs, obtusa. Cotyledones obovatæ, obtusæ.
Affinis P. eleganti Wall, herb., sed ab illâ distincta alis çapsulam æquantibus nec
ipsâ duplo longioribus, capsulis puberulis nec glaberrimis.
In montosis siccis p'rope pagum Vernague, in pegno Cachemir. Rara. Floret Julio.
Explicat. Tab. 27.
1. Flos. 4. Capsula calyce persistente vestita.
2. Corolla et tubus stamineus. 5. Semen.
3. Pistillum. , 6. Ejusdem sectio verticalis.
GYPSOPHILA cérastoïdes. Yar. Tab. 28.
G. caulibus diffusis, laxè tomentosis ; foliis spàthulatis, acutiusculis, sca-
bris, ciliolatis ; floribus paniculatis ; calycinis lobis acutis ; petalis emarginatis,
calyce duplo longioribus.
Gjpsophila cerastoïdes. Don Prodr. FI. Nep., p. i i 3 .
Radix perennis. Caules ex eadem radice plures , diffus i, frágiles, teretiusculi, tomento
laxo albido v estiti, 6-8'pollices'longi, ramosi. F o lia pube brevi scabra, cibata; inferiora
approximata, subfasciculata, obovato-spathulata , acutiuscula, basi in petiolum longum
angustata, petiolo adjecto 1-2 pollices longa, G-12 I. lata; superiora multò minora ,
opposita, internodiis 1 pollicem longis. F lo re s la cte i, paniculati ; panicula magna, mul-
tiflorà, terminali. C a ly x 3 1. longus , laxè tomentosus, quinquéfidus; lobis erectis, acutis,
margine membranaceis. P é ta la .5, receptáculo inserta, calyce duplo, longiora, spàthulata,
apice breviter emarginata , basi in unguem longum angustata. Stamina io , æqualia, basi
lib e ra , calycem æquantia, glabra : filamenta filiformia : antheræ ovatæ. Ovarium ovoïdeum,
glabrum. S ty li 2 , obtusiusculi, stamina æquantes, apice longitudinaliter intùs papilli-
feri. Ovula circiter 20 ,.placentæ centrali funieulis brevibus affixa, subrotundo-reniformia.
Capsula non suppetiit. ' • 3
In lapidosis siccis editioribus torrentium prope jugum Vernague, in regno Cachemir
(alt. 2962“). Floret Julio.
Observation. Je ne puis distinguer spécifiquement cette plante du G. cerastoïdes Don, dont
j’ai vu un échantillon communiqué à M. Delessertpar le docteur Wallich. Dans notre variété, les
feuilles sont généralement plus grandes et couvertes de poils moins épais; la lige est plus élevée
et terminée par une grande panicule formée de cymes nombreuses. On trouve du reste plusieurs
passages entre ses formes dans les exemplaires recueillis par Jacquemont.
BOTANIQUE. 27
Explicat. Tab. 28.
1. í?lós auctus. 3. Flos calyce petalisque ablatis.
2. Petalum. 4- Pistillum ovario longitudinaliter resecto.
PERIANDRA+.
C aly x persistens. Discus calycis fundum induens, apice 8-lobatus.
P é ta la 4 , calycis tubo inserta , ejusdem lobis alterna. Stamina 8, tubo infra
pétala inserta : filamenta complanata, basi cum lobis disci coalita ; antheræ
introrsæ, biloculares. S t y l i 2, liberi, longitudinaliter intùs papilliferi. Ovarium
stipitatum, uniloculare. Ovula 4, placentæ centrali liberæ affixa. Capsula ca-
iyce persistente vestita, bivalvis, valvis sæpè bipartitis. Semina erecta, sub-
sphærica, immarginata. Integumentum membranaceum. Embryo annularis,
periphericus. Perispermum centrale, farinosum.
P lan ta perénnis, habitu Cherlerioe et Sìlenes acaulìs. F o lia imbricata. F lo re s
terminales, solitarii, sessiles.
Observation.' M. Auguste de Sairit-Hilaire a, le premier, appelé l’attention sur la périgynie dans
les caryophyllées (Mém. du Mus. 2, p. 287 ) , èt c’est sur Cette observation qu’il a fondé le principal
caractère du genreLarbrea. J’ai signalé depuis une organisation analogue (Fl. Bras. Mèrid. 2,
p. 175) dans plusieurs Spergularia. Le genre Pèriandra, qu’ôn ne saurait refuser d’admettre dans
cette famille, se rapproche par ce caractère du\larbrea et du Spergularia ; mais il en est bien
distinct par son port qui le rapproche du Cherleria par le nombre des parties de la fleur et
par l’organisation de l’ovaire.
Son nom a été tiré du caractère de l’insertion périgynique des étamines rare et presque exceptionnel
dans cette famille. Je 1 avais d’abord dédié à M. Flourens, l’un des secrétaires perpétuels de
1 Académie des Sciences, dont les beaux travaux anatomiques ont jeté tant de jour sur les fonctions
des diverses parties du cerveau; et c’est sous le nom de Flourensia qu’avait depuis longtemps paru
la planche qui le représente. Dans l’intervalle du temps écoulé entre la publication dè cette planche
et celle du texte qui lui correspond, le cinquième volume du Prodrornus de M. Decandolle a vu le:
jour, et il s y rencontre un autre genre Flourensia. Pour éviter un double emploi dans la science,
je, n ai pas hésité à sacrifier mon droit de priorité, puisque je pouvais le faire en temps utile ; j ’ai
changé, le nom de ma plante, et l’éditeur, par un tirage nouveau de la planche, l’a mise en rapport
avec la nouvelle nomenclature. Mais comme F ancien nom se trouvait en .circulation, j ’ai
cru devoir entrer dans ces détails nécessaires pour l’expliquer et le faire supprimer.
PERIANDRA qoespitosà +. Tab. 29.
P. coespitosa ; foliis imbricatis, lanceolatis, acutis.
Radix magna , fusiformis, perennis. Caujles i - i f-pollicares , ex eâdem radice plurimi
pulvmos densos efforniantes. F o lia densè imbricata, lanceolata, acuta, minima, sessilia ,
membranacea. F lo r e s p a rvu li, herbacei. Ca lyx membranaceus, glaber; lobis oblongis \