
dibuliformes; tubo gracili, glabro, basi indurato, apice dilatato ; limbo 5-fido, laciniis
æqualibus, Jinearibus, acutiusculis, erectis, demùm patulis. S t a m in a 5 , exserta, ad
partem tubi ampliatam inserta ; fìlamenta brevia, glabra, summo apice vix incrassata ; an-
theræ lineares, basi caudatæ, caudis setosis, apiculo lanceolato , coriaceo terminatæ.
S t y l u s tubum stamineum parùm superans, bulbosus, fìliformis, glaber, coloratus, disco
epigyno subintegro, cupuliformi, insidens, sub ramis papilloso-hirsutus, apice bifìdus ,
segmentis linearibus , primo erectis, demùm patulis, subforcipatis. P a p p u s duplex ;
exterior paleis setaceis, rigidis , scabridis cìtissimè deciduis; interior plumosus, setis
ima basi coalitis subfulvis, flosculum subæquantibus. O v a r iu m obovatum , costatimi, gla-
brum , areolà basilari parvà instructum.
Floret exeunte Augusto in nemoribus suprà Pendjegam circa Cachemir, alt. a,600 m.
Observation. Les autres espèces de Saussurea recueillies par Jacquemont sont: les S. Candolleana,
Wall. ( Aplotaxis DC.) et le S. taraxacifólia3 que M. De Candolle avait placé avec réserve dans ce
genre, mais qui doit réellement en faire partie à cause de sa double aigrette.
Explicat. Tab. io3.
1. Flosculus. exterior setâ unicâ reductus ; interior setis
2. Stamen. imâ basi coalitis.
3. Styli basis disco epigyno imposita. 5. Seta externa valdè aucta.
4- Pars superior ovarii pappo duplici coronata;
APLOTAXIS Lappa. Dhe. Tab. 104.
A. caule erecto simplici, foliis radicalibus pinnatilobatis repandis deuticulis
apiculatis, lobo terminali maximo cordato, utrinque pilis brevissimis glan-
dulisque intermixtis viscidulis, capitulis ad caulis apicem congestis sessilibus,
involucri foliolis acuminatis pungentibus laxè arachnoideis.
H e r b a 2 metralis et ultra, radice crassissimà, suaveolente (odore rhizomatis Iridis
florentinse). C a u l i s simplex, erectus, crassilie digiti minoris, striatus, basi violaceo-
tinctus, glabratus, v. supernè pilis brevissimis glandulisque resinosis intermixtis visci-
dulus. F o l ia illa Mulgedii alpini referentia; radicaba maxima, semimetralia, pinnati-
lobata, lobis rotundatis, integris v. repandis, hìnc et indè margine apiculatis; terminali
maximo, cordato, obtuso, sinuato v. grosse dentato, dentibus apiculatis, utrinque pilis
brevissimis glandulisque fragrantibus intermixtis inspersa, reticulato-venosa, nervo mediano
prominente crasso, submembranacea, subtùs pallidiora , caulina inferiora radicalibus
similia ; superiora sessilia, trilobata, lobis inferioribus rotundatis, terminali
majusculo, cordato, acutiuscula; suprema ovato-rotunda , brevè petiolata. C a p it u l a ad
caulis apicem 5-6 congesta , foliolis oblongis attenuatis s tip ata, sessilia. I n v o l u c r u m
ovoideum, polyphyllum laxè arachnoideum, foliolis conformibus, oblongo-lanceolatis,
attenuatis, pungentibus, integris, sordidè nigricantibus, medio glabris, marginibus lana
laxâ arachnoideo-implexà tectis. R e c e p t a c u l u m planiusculum, fimbrilliferum , fimbrillis
lineari-subulatis integris, stramineis. F l o s c u l i infundibuliformes, intensè violacei v. ni-
gricantes; tubo gra cili, glabro, infernè indurato, apice dilatato; limbo 5-iìdo , laciniis
æqualibus linearibus , obtusiusculis, primo erectis demùm patulis. S t a m i n a ad partem
tubi ampliatam inserta ; fìlamenta filiformia, glabra, apice vix incrassata; antheræ cæ-
ruleæ? lineares, basi caudatæ, caudis pilosis, appendiculo lanceolato , coriaceo, terminatæ.
S t y l u s tubum stamineum superans, basi incrassatus nec bulbosus, fìliformis, glaber,
apice nodoso-incrassatus, pilosus, bifìdus, ramis semiteretibus primo erectis, demùm
arcuatis, subcanaliculatis. O v a r i u m obovatum, obsolete nervosum, disco epigyno parvo
vix prominente apiculatum, glabrum. P a p p u s flosculi tubum subæquans, i-serialis, plumosus
, setis imâ basi concretis, coriaceis, inæqualibus, flavidis. F r u c t u s obovatus ,
compreSsus, obsoletè nervosus , glaberrimus, fuscus, apice margine b re v i, crenulato,
eoronatus.
Floret medio Julio in sylvis fertilibus montis Vestervonne in regno Cachemir, alt. cir-
citer 3,ooo metr., et Augusto in nemoribus editis suprà Pendjegam, alt. 2,600 metr.
Observation. Cette plante est connue dans le Cachemir sous le nom de Khôti, et quoiqu’elle n’y
soit d’aucun usage, on en récolte les racines pour les transporter en Perse où les médecins
l’emploient, à ce qu’il paraît, comme médicament. Je ne puis mieux comparer l’odeur qu’elles
répandent qu’à celle des racines de l’Iris de Florence ou de violette.
. Explicat. Tab. io 4-
1. Flosculus. 3. Pars superior styli.
2. Stamen.
APLOTAXIS f a s t u o s a . DNE. Tab. io 5.
A. caule pedunculisque apice fistuloso-tumidis, foliis oblongis acutis brevè
petiolatis denticulatis, subtùs niveo-lanatis, capitulis terminalibus foliolis sti-
patis, involucri foliolis ovatis coriaceis margine sphacelatis sublaceratis gla-
berrimis.
. Centaurea membranacea, Jacquem. Mss.
H e r b a erecta, sæpiùs metralis et u lt rà , simplex v. rariùs apice ramosa. C a u l i s crassitie
pennæ anserinæ, lanâ laxâ, floccosâ, albâ, hinc et indè arachnoideo-tectus, striatus , apice
IV. i 3