
Observation. Le genre Girardinia, fondé ! par M. Gaudichaud, comprend aujourd’hui les espèces
suivantes :
1. Girardiana Leschenaultiana *j\
G. foliis latè cordatis, 7-lobatis, lobis oblongis acutis grossè serratis, serraturis inlegris v.
sursùm dentatis, utrinque pube tenui albâ inspersis, suprà aculeis raris sparsis, subtùs ad
nervos densè aculeatis ; stipulis lanceolatis acutis scariosis fuscis.
Urtica palmata , Lescht. Mss. Gaud. ad Freyc.,iter,; p. 498. Touroussé ab incoi.
In Neelgherry (herb. Mus. Par.).
2. Girardinia zeylanica *j\
G. foliis' cordatis alle 7-lobalis, lobis oblongis grossè et duplicato-dentatis acuminatis, suprà
pilis albis inspersis, subtùs incanis ad nervos piloso-aculeatis, slipulis latis obtusis scariosis apice
bifìdis.
In Zeylond, circa Koudij, Lesclienault (herb. Mus. Par. ).
3. Girardinia erosa *j*.
G. foliis cordatis altè v. pinnatìm 7-lobatis, lobis oblongis irregulariter et grossè duplicato-
dentatis incanis v. suprà aculeis inspersis, subtùs pube tenui adpressà vestitis, ad nervos piloso-
aculeatis ; stipulis linearibus acutis scariosis fuscis; racemis masculis petiolo brevioribus
In Madagascar, in monte Ra-Massina, prov. Emirnd, —- nom. Madag. Akhi. Bojer (herb. Mus. Par.y.
Explicat. Tab. i 53.
j. Flos foemineus. 5. Ovarium verlicaliter sect 11 m.
2. .p pistillo aucto exserto. 6. ' transverse sectum.
3. Flos masculus expansus. 7. Akenium verlicaliter sectum, ut seminis
4. —- ante anthesin. fabrica insiertioque pateant.
BISCHOFIA oBLosGiFOLiA. D". Tab. 154-
B. foliolis elliptico-oblongis, basiangustatis, apice acuminatis dentatis, stipulis
acuminatis, racemis fcemineis simplicibus v. infernè ramosis laxifloris,
calycinis foliolis lanceolatis acutis ovarium subsequantibus.
A rb g s cu la . Ramuli ultimi teretiusculi, cortice cinereo sulcató vestiti, cicatriculis folio-
rum lap.sorum rotundatis tumidisque notati, intùs meditila farcti,..foliosi, supernè herba-
cei, desiccatione *uti tota pianta Isetè brunnei, glaberrimi, ex summo apice gemmam folii-
feram simplicem, ovoideam, acutam, aliquantisper oblique positam,squamatam, gerentes,
tegumentis stipulaceis glaberrimis, caducis. F o l ia alterna, approximata, patentia, stipulata,
petiolata, 3-foliolata; foliolis subæqualibus, élliptico-oblongis, acuminatis, majori-
bus 2 I et ultra decimetr. longis, i \ latis, basTrotundatis v. subattenuatis, margine dentatis,
basi et apice integris, crassiusculis, glaberrimis, desiccatione rigidiusculis, supra
reticulató-venosis, venis anastomozantibus ; petioli communes foliolis ferè longitudine,
teretiusculi, basi tumidi;petioli partiales, foliorum lateralium centimetr. -i longi, canali-
culati, pube tenuissimâ, furfuraceâ, per lentem tantum obviâ, inspersi; terminalis longior
3-4 centim. longus. S t i p ü læ lanceolatæ v. lineari-lanceolatæ, acuminatæ, marginibus mem-
branaceæ, citissimè caducæ, fuscæ. Fl. fo em . I n f l o r e s c e n t i a racemosa, ràcemis simplicibus
v. infernècompositis, laxifloris, pedunculis erectis, petiolis subæqualibus, com-
pressis,glaberrimis,pedieellispatulismill. 3-6longis, imâb a s ibracteolâ lineari-lanceolata
submembranaceâ stipatis, pube brevissimâ furfuraceâ obtectis. C a l y x 5-phyllus, foliolis
subæqualibus lanceolatis, ovarium subæquantibus, erectis, submembranaceiS. S t a m i n a o v .
glandulâ p erpusillâ, çarnosulâ, lutescente, calycis foliolo oppositâ reducta. S t y l u s brevis
cum ovario continuus, glaber. S t i g m a t a tria , integra, linearia, acuta, revoluta. O v a r iu m
òvoideum, glaberrimum, 3-loculare, loculis biovulatis, ovulis summo lo culo , anguloque
interiori affixis, anatropis, carunculâ crassiusculâ calyptratris.
In umbrosis humidis Keyri Pass, Dehra-Dhoun.
Observation. Le genre Bisçhofia parfaitement caractérisé par M. Blume (Bijdr., p. 1 168 j , mais
classé à tort près des Térébinthacées, a été, par suite de cette erreur, décrit plus tard par M. W. Ar-
nott sous le nom de Microelus, dont la description ne laisse également presque rien à désirer; Cependant,
la nouvelle espèce recueillie par Jacquemont me paraît avoir été confondue avec le
M. Roeperianus, dans les collections publiées par MM. Wight et Arnott; du moins il m’a semblé
que lès'fruits n’étaient point identiques dans les échantillons distribués par M. Arnott aux différents
herbiers de Paris et dans lesquels j ’ai rencontré les espèces suivantes :
1. Bisçhofia Roeperiana •}*.
B. foliolis ovatb-lanceolaiis,'obscurè dentatis v. crenatis basi rotundatis, apice acuminatis, stipulis
acuminatis, racemis foemineis simplicibus v. infernè ramosis’, floribus glàbris, fructibus
rugosis magnitudine pisi majoris.
Microelus Roeperianus, W. Àrtt. Edinbg. New Phil. jour. XIV, p. ¿98.
Andrachne trifoliata, Roxbg. Fl. iud. ( i 832) , vol. III, p. 728.
Hab. in Indiâ ( vid. in herb. Mus. Par.).: . • v >. f
2. Bisçhofia Tout j*.
B. foliolis ovato-rotundatis basi parùm angustatis apice acuminatis serratis, racemis foem. compositis,
fructibus magnitudine .cerasi avii ; arbor maxima.
Hab.in silviscircâ Mànillam, ubi lagalè Toui dicitur, secund. Cl. Calléry (vid. in herb. Mus. Par.).
3. Bisçhofia Cummingiana *K
B. foliis ovato-rotundatis basi rotundatis apice abruptè acuminatis crenatq-dentatis, stipulis
acuminatis, floribus màsc. paniculatis, flórum pedicellis gracilibus, bracteolis lineari-lanceòlatis
glaberrimis.
Hab. in silvis ad Manillam (Cumming. exsiccat., n° 1174, v.. 1 185, vid. in herb. Mus. Par.).
4. Bisçhofia javanica, Bl.
B. foliolis ovalibus acuminatis crenato-dentatis, stipulis lanceolato-acuminatis, fl. masc. paniculatis,
pedicellis brevibus v. subnullis, foemin. compositis, fructibus magnitud. pisi majoris.
Bisçhofia javanica, Bl. Bijdr., p. 1168. ; ■
Hab. in insulâ Javoe (vid. in herb. Lugd. Batav.).-