VALERIANA SAMBUCIFOLIA Mikan.
Vlier Valeriaan.
Hoogduitsch: Hollanderblättriger Baldrian.
Engelsch: Elder leaved Valerian.
Bloeit: Juni—Juli. 2t.
Stelsel vak Linbaeus: Cl. III. Ord. I. Triandria Monogynia.
Natuurlijk Stelsel: Vasculares Dicotyledoneae. Ord. Valerianeae.
Geslachtskenmerken: Zie Deel I, N°. 22.
Soortelijke kenmerken: Folüs omnibus pinnatis-4—5 jugis, foliolis lanceolatis oblongisve
dentato-serratis, caule sulcato, radice unicauli stolonifera.
Bladen allen 4—5 jukkig gevind; blaadjes laneetvormig of langwerpig, getand-gezaagd. Stengel
gevoord; wortelstok met lange üitloopers en met slechts een bloeistengel.
Ik heb hier de diagnose van Koch aangehaald, omdat de soort als zoodanig mij nooit is
opgevallen en ik V. sambucifolia, altans wat daarvoor in ons land wordt gehouden, voor niets
anders houd dan een verarmden vorm der gewone V. officinalis. Inderdaad zijn mij de aangegeven
verschillen van te weinig beteekenis, om hierop een andere soort te gronden.
Bovendien zijn de kenmerken bij verschillende schrijvers met elkander in strijd. Garcke zegt
bijv.: wortelstok met lange bovénaardsche üitloopers; Asohekbon schrijft haar lange on deraardsche
üitloopers toe. Het hoofdverschil schijnt gelegen in het aantal bladparen, dat bij V. sambucifolia
3.__5, bij V. officinalis 5—11 moet zijn: volgens anderen bij de eerste soort 9—11, bij de laatste 15—21.
Asoherson houdt haar voor een goede soort: „Ihrer Tracht und ihrem Vorkommen nach
macht die Pflanze den Eindruck einer Art,” waaraan hij den ouderen naain V. excelsa Poir geeft.
Ik kan niet ontkennen, dat ik in de afgebeelde plant een aan de beschrijvingen van V. sam-
bueifolia beantwoordenden vorm zie, die ik echter voor een schaduwvorm houd der gewone
V. officinalis, of dat de ware V. sambucifolia mij onbekend is gebleven.
Verklaring der afbeelding : a. Gedeelte van de inflorescentie; b. Afzonderlijke bloem van
boven gezien; c. Bloem van terzijde.
Groeiplaats: Zij schijnt voor te komen in schaduwrijke, vochtige loofbosschen, aan bronnen
en baeken in het geheels gebied van Valeriana offficinalis.
Nederland.: In ons land werd zij herhaaldelijk waargenomen, ofschoon mij de gegevens ontbreken,
om de juistheid daarvan te kunnen bevestigen. De hier afgebeelde exemplaren werden
ons toegezonden door den Heer W. C. van Ëmbden, die haar tegelijk met de gewone soort
vond bij het Ezelsdijkje bij Utrecht.
V.